Πάμε να δούμε τα φετινά , τα οποία έχουν τις ιδιαιτερότητες τους

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

1. «The fire inside» από το «FLAMIN’ HOT»- Μουσική και Στίχοι : Νταϊάν Γουόρεν

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Από τις πιο άτυχες του θεσμού η Νταϊάν Γουόρεν, προτείνεται φέτος για 15^η φορά κι ακόμα Oscar δεν έχει πιάσει στα χέρια της. ‘H μάλλον έχει πιάσει ένα τιμητικό, εκεί πάνω στη 14^η ήττα της.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το φιλμ το έχει σκηνοθετήσει η Εύα Λονγκόρια. Είναι σε ύφος κομεντί η ιστορία ενός μεξικάνου φουκαρά, ο οποίος με το πείσμα του θα πείσει τον  κόσμο και την εταιρία για μια τοπική γεύση που θα την επιβάλει ως έμβλημα της μεξικάνικης κουλτούρας. Η ιστορία πλασάρεται ως αληθινή, δεν είναι επακριβώς, η Εύα Λονγκόρια, σχετικά με το δικό της προφίλ  και τη σκηνοθετική της προσπάθεια, έχει ζητήσει ένα τραγούδια ανεβαστικό, που να ταιριάζει σε κομεντί και στην παραμυθοποιημένη εκδοχή της πραγματικότητας, για να μπει στο φινάλε, κι η Νταϊαν Γουόρεν κάνει κάτι εντελώς μα εντελώς διαφορετικό από τα προηγούμενα της, από κάτι μπαλάντες που έγραφε. Το τραγούδι αυτό, και δεν το λέω ειρωνικά θα μπορούσε άνετα να συμμετάσχει στην Eurovision

2. «I’m just Ken» από την «BARBIE»- Μουσική και Στίχοι Μαρκ Ρόσον, Αντριου Γουάιατ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, είχαν κερδίσει μαζί με την ΛΑΙΔΗ ΓΚΑΓΚΑ, το 2019 για το «SHALLOW» από το «ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ». Αυτή είναι η 2^η υποψηφιότητα και για τους δυο.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Τραγούδι-Μιούζικαλ. Εμπνέει και φαντασμαγορικό χορευτικό, είναι τραγούδι που μπαίνει σε καίρια σκηνή και καλείται να το ερμηνεύσει ο άνδρας της ιστορίας, σχολιάζει τους άντρες στην αλα barbie αφύπνιση κι ανεβαίνει κι από την ερμηνεία του Ράυαν Γκόσλινγκ, που ίσως να είναι κι η σκηνή που του οριστικοποίησε την ερμηνευτική υποψηφιότητα για το Oscar, επισφραγίζοντας την ικανότητα του στο είδος, που είχε δείξει στο «La La Land»

3.  «It never went away» από το «AMERICAN SYMPHONY»- Μουσική και στίχοι: Τζον Μπατίστ, Νταν Γουίλσον

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Ο ΤΖΟΝ ΜΠΑΤΙΣΤ πήρε OSCAR ΜΟΥΣΙΚΗΣ μαζί με τον ΤΡΕΝΤ ΡΕΖΝΟΡ και τον ΑΤΤΙΚΟΥΣ ΡΟΣ, το 2021, για το κινούμενο σχέδιο «SOUL». Αυτή είναι η δεύτερη υποψηφιότητα του.

Για τον Νταν Γουίλσον είναι η πρώτη υποψηφιότητα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το τραγούδι αυτό είναι σε Ντοκυμαντέρ. Σε ένα ντοκυμαντέρ ιδιότυπο, έως και μουσικό ντοκυμαντέρ θα το λέγαμε, μια και παρακολουθεί την ασθμαίνουσα δουλειά του μουσικού Τζων Μπατιστ που προσπαθεί να οργανώσει μια μεγάλη συμφωνική συναυλία, με έργα δικά του κι ενώ δείχνει τις καλλιτεχνικές αγωνίες αλλά και τον ανταγωνισμό και την αμφισβήτηση, το ντοκυμαντέρ επικεντρώνεται στο σημαντικό παράλληλο της δράσης του, στη μάχη που δίνει με τη λευχαιμία η γυναίκα του. Το έργο κλείνει με την κορύφωση  αυτής της μάχης που είναι κι η αποθέωση στη συναυλία και στα βραβεία «Grammy» και γράφει για την περίπτωση αυτό το τραγούδι, το οποίο είναι μπαλάντα, που εκφράζει όλα του τα συναισθήματα προς αυτή τη γυναίκα και στην τιτάνια προσπάθεια. Μπαλάντα ερωτική, θυμίζει ενίοτε ανάλογες του Λάιονελ Ρίτσι.. Είναι έξυπνα γραμμένη διότι όταν την ακούς ,φέρνεις στο νου σου όλη την ταινία και τα συναισθήματα της.

4. «Whazhazhe» (A song for my people) από το  «ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΙΣΜΕΝΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ»(Killers of the flower moon)- Μουσική και στίχοι Σκοτ Τζωρτζ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: H κοινότητα των Ινδιάνων Οσέιτζ, όπως εκδηλώνεται μέσα από αυτό το τραγούδι το οποίο έγραψε άνθρωπος από εκεί κι ο τίτλος έχει να κάνει με γιορτές από τις μουσικές αυτής της κοινότητας οι οποίες είναι χορός και τραγούδι. Στην ταινία το τραγούδι  περνά σε τέτοια σκηνή, σκηνή τοπικής γιορτής, περνά όμως κι ως «χαλί» το άκουσμα το σχετικό των ανάλογων επιρροών κι από άλλες σκηνές.

5. «What was I made for?» από την  «BARBIE»- Μουσική και στίχοι: Μπίλι Εϊλις, Φιλέας Ο’Κόνελ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ. Αδελφάκια που κέρδισαν το OSCAR ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ το 2022 για το Τζέημς Μποντ άσμα «ΝΟ ΤΙΜΕ ΤΟ DIE».Αυτή είναι η δεύτερη υποψηφιότητα τους.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Περικλείει πλήρως το σκεπτικό, το περιεχόμενο, της ταινίας περί «Μπάρμπι» και την έχουν για φινάλε  τόσο ως αίσθηση όσο ως μελωδία με μελαγχολικές «τονικές «αποχρώσεις». Τραγούδι 100 ο/ο

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ : η «Barbie» με το τραγούδι φινάλε της Μπίλι Ειλις έχει κάθε λόγο να πάρει μαζί της ανθρώπους από κλάδους που υποστήριζαν την «Barbie» αλλά δεν το κατάφεραν στα σύνολα. Στο συγκεκριμένο, οι καθ’υλην αρμόδιοι, δηλαδή οι ΜΟΥΣΙΚΟΙ κι οι ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ έχουν πει το δικό τους λόγο από το ΣΩΜΑΤΕΙΟ κι είναι το τραγούδι της Μπίλι και του αδελφού της. Δηλαδή μεταξύ του τραγουδιού-νούμερο και του τραγουδιού -μελωδία, των δύο που συμμετέχουν από την «Barbie», οι Μουσικοί έχουν ταχθεί με τη μελωδία, δηλαδή με το «Τραγούδι».

Ας δούμε, όμως, και κάτι ακόμα, που δεν συζητιέται στα δημοσιεύματα- πως θα γινόταν άλλωστε;- αλλά οφείλω να σας το δώσω ,ως Ακαδημαϊκός,  μέσα από την έννοια Ακαδημία. Επειδή οι ψήφοι πηγαίνουν και σε κάτι που χαρακτηρίζει μια ταινία, σηματοδοτεί ότι είναι «ΑΥΤΟ!!¨. Αναφέρομαι, λοιπόν, στην ταινία του Σκορσέζε, για την οποία η συγκομιδή είναι περιορισμένη σε προ-οσκαρικές διακρίσεις κι όλα έχουν εναποτεθεί στην πρωταγωνίστρια πως επειδή εκπροσωπεί το πνεύμα της ταινίας είναι κι η η επένδυση Σκορσέζε κι ότι το βραβείο της θα μπορουσε να σημαίνει και «μισο βραβείο σκηνοθεσίας» για εκείνον. Κι ότι η αντίπαλος Εμμα Στόουν παίζει στην ίδια λογική με το δικό της σκηνοθέτη, τον Γιώργο Λάνθιμο, ότι ένα βραβείο ερμηνείας στην πρωταγωνίστρια, επειδή είναι ιδιαιτερη όπως κι η Γκλαντστόουν του Σκορσέζε , ότι λαμβάνεται κι ως βραβείο σκηνοθεσίας.

Προσέξτε τωρα: Με την ίδια λογική, το πνεύμα της ταινίας, το «κουκούτσι», υπάρχει στο τραγουδι του φιλμ, του «Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού». . Κι εκπροσωπεί απολυτα και το περιεχόμενο και το θέμα και τη σκηνοθεσία. Καλλιτέχνες όλων των ειδικοτήτων που κινούνται μεταξυ Νόλαν πρωτίστωςκαι Λάνθιμου δευτερευόντως  κι ο Σκορσέζε μένει διαρκώς τρίτος, στο τραγούδι έχουν μια ευκαιρία να δικαιώσον το φιλμ. Ειδικά αν θέλουν να ψηφίσουν την ερμηνεία της Εμμα Στόουν. Διότι το τραγούδι της ταινίας του Σκορσέζε είναι το απόσταγμα, η απολυτη ουσία του φιλμ. Ακ’ομα και για πικρόχολους, ότι λέει σε 3 λεπτά αυτό που λέει σε 200’ η συνολική ταινία Είναι από τις συζητήσεις τις πολύ «αντιπροσωπευτικές» των προ-οσκαρικων ημερών, στο Λος Αντζελες, στους κινηματογραφικούς κύκλους με μια Ακαδημία που αριθμεί 10.000 μέλη