Στον Α’ γυναικείο ρόλο (όπως και στους ανδρικούς , αντίστοιχα) μετράει και το πρωταγωνιστικό εκτόπισμα ως μέρος της ερμηνείας κι αυτό, αν έχει τη δυνατότητα η πρωταγωνίστρια να οδηγήσει ένα έργο , να το σηκώσει στους ώμους της ή αν το έργο την «κατάπιε». Στον β΄ γυναικείο, στον στηρικτικό δηλαδή , εκείνο που μετράει είναι ο βαθμός στήριξης. Το κατά πόσο υπογραμμίζει την παρέμβαση του ρόλου μέσα στην ιστορία και κατεπεκταση την απόδοση αυτού του ρόλου από την ηθοποιία. Η κατηγορία είναι αχανής διότι περιλαμβάνει από συμπρωταγωνίστριες σε διάρκεια ρόλου έως και περιπτώσεις της μιας σκηνής. Το θέμα είναι η σημαντικότητα του ρόλου πάνω στην ιστορία ή σε συνάρτηση με τον α’ ρόλο του σεναρίου.. Συνήθως ο supporting ρόλος, ο πιο ζουμερός έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του κεντρικού ήρωα, αν ο supporting παίζει ή τον ανταγωνιστή του ή το alter ego του.
Πάμε να δούμε τις φετινές και θα μιλήσουμε για τις διαβαθμίσεις, στην περίπτωση της κάθε μίας.
ΥΠΟΨΗΦΙΕΣ
- ΕΜΙΛΥ ΜΠΛΑΝΤ «Oppenheimer»
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα
Ο ΡΟΛΟΣ: Η σύζυγος του κεντρικού ήρωα, του πυρηνικού φυσικού Ρομπερτ Οπενχάιμερ που ανακάλυψε και κατασκεύασε την ατομική βόμβα.
EΡMHNEYTIKO ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ποιά είναι η σύζυγος του Οπενχάιμερ, ώστε αυτο να γίνεται ρόλος; Σε ποιές φάσεις της ζωής και της δράσης του κεντρικού ήρωα το σενάριο την επικαλείται και τι τη βάζει να κάνει, ποιές πτυχές δικές της θέλει να ξεδιπλώσει ώστε να έχουν αντίκτυπο, με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο, στον κεντρικό ήρωα. Η Εμιλυ Μπλαντ φτιάχνει μα σύνθεση «ανθοδέσμης» με ποικίλα, χρωματικά υλικά για να φανεί και δυναμική και παθητική και προδομένη και παρούσα και φωνή της συνείδησης.
- ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΠΡΟΥΚΣ «Το πορφυρό χρώμα» (The color purple)
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα
Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει τη φίλη της ηρωίδας, που είναι το ακριβως αντίθετο της. Η Σοφία, η Μπρουκς δηλαδή, είναι το δυναμικό άτομο που δεν επιτρέπει τη βία πάνω της, σε αντίθεση με την ηρωίδα που είναι θύμα της σωματικής βίας. Μόνο που κάποια στιγμή η αδύναμη ηρωίδα θα σταθεί στο πλευρό της «τραυματισμένης» δυναμικής
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ξεκινάμε από ένα είδος που πάντα το προσέχουν, την πετυχημένη θεατρική ερμηνεία, ειδικά όταν έχει περάσει από τα «Τόνυ» είτε με βραβείο ή εστω με υποψηφιότητα. Όταν μεταφερθεί στον κινηματογράφο εξετάζει η επι πλέον βαρύτητα του. Τέτοια είναι η περίπτωση της Ντανιέλ Μπρουκς που επαναλαμβάνει το ρόλο που ερμήνευσε στο θέατρο κα την έφερε υποψήφια στα Τόνυ. .Όμως , ο ρόλος ήταν για μιούζικαλ, σε μεγάλο βαθμό τραγουδιστικός κι αυτό την έφερε και στα «Γκράμι», με άλλα λόγια είναι μια ερμηνεία μιούζικαλ, πάνω σε δραματικό πυρήνα, που πρόβαλε πολλαπλά ταλέντα της καλλιτέχνιδας κι εξετάζονται όλοι αυτοί οι συνδυασμοί της. Κι είναι η μόνη που έφτασε στα Oscar όχι απλώς από τη διανομή αλλά κι από το σύνολο των συντελεστών. Τον παίζει το ρόλο με όλη τη θεατρική σύμβαση, τη θεατρική υπενθύμιση και με χυμώδη ιδιοσυγκρασία.
- ΑΜΕΡΙΚΑ ΦΕΡΕΡΑ «Barbie»
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα
Ο ΡΟΛΟΣ: O ιδιαίτερος ρόλος της ταινίας. Είναι αυτή που ζει υπό τη βαριά σκιά της κούκλας «Barbie» και του εξ αυτής προερχόμενου, συγκεκριμένου γυναικείου μοντέλου, η οποία είναι μια καθημερινή γυναίκα που δεν έχει καμία σχέση με το προωθούμενο περίβλημα
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Σε τι είναι σημαντικός ο ρόλος κι η ηθοποιός του βρίσκεται υποψήφια για το Oscar; Στο ότι πρόκειται για σεναριακό εύρημα με μια καθημερινή γυναίκα και πως έχει «φάει» όλο αυτό που υποστηρίζεται από το «μοντέλο Barbie» και κάποια ώρα θα κάνει την εξέγερση της. Η σκηνή που εγείρεται και απευθύνει την οργή της και το μήνυμα της είναι η σκηνή ολοκλήρωσης κι απογείωσης που της έδωσε την υποψηφιότητα , ως ρόλος επιρροής της κεντρικής ηρωίδας, που αυτή όμως η επιρροή είναι που δίνει την όποια σημαντικότητα στο εγχείρημα, άρα η ηθοποιός πιστώνεται όλο αυτό το υπάρχον.
- ΤΖΟΝΤΙ ΦΟΣΤΕΡ «Nyad»
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: H OSCAR-OYXA της 5άδας , και μάλιστα, διπλή. ΔΥΟ Oscar, Α΄ρόλου αμφότερα, το 1989 για το «ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ», και το 1992 για το «Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ». Η φετινή είναι η 5η υποψηφιότητα της, 29 χρόνια μετά την τελευταία φορά που βρέθηκε στη σάλα ως υποψήφια
Ο ΡΟΛΟΣ: Είναι η σύντροφος της ηρωίδας, της Νταιάν Ναιάντ που στα 60 της αποφασίζει, να ξαναβγεί στην κολύμβηση και να διασχίσει την απόσταση Φλόριντα-Κούβα, κι αυτή ως σύντροφος αλλά και προπονήτρια καλείται να την στηρίξει με το δικό της τρόπο.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Η απόλυτη έννοια του «στηρικτικού» ρόλου. Τόσο με βάση της ερμηνευτική κατηγορία όσο και του ίδιου του περιεχομένου του ρόλου και της θέσης του στην ιστορία και στη σχέση των δύο γυναικών. Το επίτευγμα της Τζόντι Φόστερ είναι ότι το στήριγμα δεν το «γλυκίζει», το παίζει με ένα τρόπο σαν απλά να συμβαίνει και με αυτή την επιλογή το περνά και στο υποσυνείδητο του θεατή, για τη στάση της σε αυτή την ιστορία, ως προπονήτρια και σύντροφος.
- ΝΤΑ ΒΑΪΝ ΤΖΟΫ ΡΑΝΤΟΛΦ « Τα παιδιά του χειμώνα» (The holdovers)
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα
Ο ΡΟΛΟΣ: Μαγείρισσα , σε ένα κολλέγιο ευπόρων, Χριστούγεννα του 1970, με σπουδαστή που ξεμένει, τον καθηγητή που πρέπει να τον εποπτεύει κι εκείνη που για πρώτη φορά δεν θα κάνει Χριστούγεννα με τον γιο της μια και της σκοτώθηκε στο Βιετναμ.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΤΕΥΓΜΑ:Η αλήθεια της, το χιούμορ της και πως έχει κάνει την προετοιμασία ώστε να δεχτούμε το δραματικό ξέσπασμα -κορύφωμα και στη συνέχεια να το πάρει πίσω και να επανέλθει στην κανονικότητα της. Από εκείνα στα οποία θαυμάζεις και κατανοείς την αξία και τη δυσκολία της κινηματογραφικής ηθοποιίας που ορισμένοι θέλουν να την υποτιμούν. .Πως το πάει αυτή η γυναίκα κι άραγε γυρίστηκαν με αυτή τη σειρά οι σκηνές; ‘Η γκρουπαριστά ; Κι είχε να ανακαλεί κάθε τόσο ένα συναίσθημα που ή γυρίστηκε μέρες νωρίτερα ή δεν είχε γυριστεί ακόμα..
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Ολοι οι αρμόδιοι φορείς, με αρχηγό το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΘΟΠΟΙΩΝ έχουν ταχθεί , χωρίς δεύτερη συζήτηση, με την ΝΤΑ ΒΑΪΝ ΤΖΟΪ ΡΑΝΤΟΛΦ. Κι όλες οι ενώσεις, μέχρι και τα spirit Awards, του ανεξάρτητου. Οι Ηθοποιοί κάνουν κουμάντο εδώ, αλλά κι οι σεναριογράφοι, είναι ερμηνεία ρόλου από εξαιρετική γραφή σεναρίου. Κι οι μοντέρ θα καταβάλουν τον οβολό τους, είναι ερμηνεία έργου που οι μοντέρ αγάπησαν για το μοντάζ του, το οποίο είχε να κάνει με το πως μόνταρε τους ηθοποιούς. Από τους πολλούς εκείνους που στηρίζουν «Oppenheimer κάποιες ψήφοι τους θα πάνε και προς την Εμιλυ Μπλαντ αλλά η απορία είναι αν επαρκούν ή μήπως όχι;