Η κριτική ως ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΚΗ θα σταθεί σε αυτό που είναι το ΕΡΓΟ, κατανοώντας ωστόσο…Τι να κάνουμε όμως αφού έτσι ήθελαν οι δημιουργοί το κλείσιμο του κύκλου ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΡΑΙΓΚ το οποίο δεν ήρθε κι εντελώς απότομα, είχε προετοιμαστεί από το «SPECTRE», άλλη μια περιπέτεια Τζέημς Μποντ που παρά τη διαρκή δράση εκεί, το ευάλωτο κομμάτι του που επισημάνθηκε είχε βρεί και γκρίνιες.

Βέβαια, υπάρχει κι ένα παράδοξο, πολύ παλιότερο, όπου κάποιοι fan θεωρούσαν καλύτερη ταινία της σειράς το «ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΟΣ», κι ας έπαιζε ο χειρότερος όλων, ο Τζωρτζ Λέηζεμπυ, όπου εκεί ( οι κινηματογραφικές μεταφορές δεν ακολούθησαν τη χρονική σειρά των βιβλίων), είχαμε την απόλυτα συναισθηματική πλευρά του Μποντ, και την επίδραση της απώλειας και του πένθους. Τότε, χρέωσαν την ταμειακή αποτυχία σε αυτό το «σκηνικό» (αν και προσωπικά τη χρεώνω στην ατυχή, αδόκιμη επιλογή του πρωταγωνιστή όπου διάλεξαν ένα «καθημερινό» για να παίξει τον «καθημερινό» κι ευάλωτο στο πένθος Μποντ κι η επιλογή δεν τους βγήκε..)

Αντιφάσεις..Ομως περνούν και τα χρόνια…

Αυτός εδώ λοιπόν ο Μποντ, ο τωρινός, για να επιστρέψουμε στον ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ, είναι ένας Μποντ που αποχαιρετά τον πρωταγωνιστή ο οποίος τον επανέφερε στις υψηλές σφαίρες, τον ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΡΑΙΓΚ, και πάνω σε αυτή τη λογική στήθηκε το story κι ολόκληρη η ταινία. Όλο το έργο έχει δομηθεί πάνω σε αυτό.

Και μάλιστα ο τρόπος με τον οποίο δομείται και προπαντός ο τρόπος με τον οποίο τερματίζει τη θητεία του είναι κι αναπάντεχος και πρωτότυπος κι έξω από κάθε αναμονή. Δεν θα τον αποκαλύψουμε, θα ήταν και ΝΤΡΟΠΗ να κάναμε κάτι τέτοιο, υπάρχουν άλλοι τρόποι για να προετοιμάσεις το θεατή στο να ξέρει ότι τον περιμένουν εκπλήξεις. Αυτό που μπορούμε να του πούμε είναι ότι θα δει τον πιο συγκινητικό Μποντ της Ιστορίας!

Και μάλιστα μας δίνεται και μια σεναριακή πληροφορία περί του κωδικού «007», που εξηγεί, έστω κι αναδρομικά, τη διαφορετική χρήση ηθοποιών πάνω στον ίδιο ρόλο και στο ότι ο κάθε ηθοποιός που τον αναλάμβανε έδινε τη δική του προσωπικότητα διότι δεν ήταν κι ο ίδιος άνθρωπος. Ο κωδικός ήταν ίδιος. Το «007». Κι έτσι, με αυτό τον τρόπο , την ίδια στιγμή που μας συγκινεί με τον αποχαιρετισμό του Ντάνιελ Κραιγκ, μας αφήνει ως fan αισιόδοξα ανοιχτούς για όλα τα ενδεχόμενα, για το ποιος μπορεί στο μέλλον να τον αναλάβει, ακόμα κι ανα θα είναι Αφρο-Αμερικανός, Ασιάτης ή οποιοσδήποτε… Βέβαια, Τζέημς Μποντ θα λεγεται κι όχι σκέτο «007» κι αυτό είναι ένα θέμα….

Το NO TIME TO DIE» βρίσκει τον ήρωα μας σε απόσυρση, στην Τζαμάικα, στις διακοπές του, οι οποίες μπορεί να είναι και διαρκείας. Η Υπηρεσία τον έχει «ξεγράψει», μέχρι κι αντικατάσταση του έχει κάνει, όμως τα πράγματα θα έλθουν έτσι ώστε να επανέλθει στη δράση, κι αυτή τη φορά το κίνητρο του θα είναι προσωπικό, συναισθηματικό, ένας ανοιχτός λογαριασμός που μας είχε προετοιμάσει, όπως είπα και πιο πάνω, από το «SPECTRE»..

Η δομή του έργου πάνω στο νέο κίνητρο, το συγκεκριμένο κίνητρο, είναι συνεπέστατη κι εξακολουθητική, σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, και μάλιστα ακολουθεί πιστά και τον σεναριακό κανόνα που διδάσκεται στις Σχολές τις έξω, ότι καλό είναι να επιδιώκει ο σεναριογράφος να κλείνει το έργο με παρόμοια σκηνή με εκείνην με την οποία το  άνοιξε. Ετσι επέρχεται η ολοκλήρωση, η Ενότητα, κι η πεμπτουσία του ορισμού περί «μεγέθους», ότι κάποια στιγμή κλείνει κι ολοκληρώνει..

Και μας προσφέρει μια συναρπαστική περιπέτεια, που δεν της λείπει η δράση, σίγουρα της λείπει κάποιο ξεχωριστό «ανδραγάθημα» δράσης, όμως η δράση είναι παρούσα. Κι απολαμβάνουμε περιπέτεια ενός ανθρώπινου Μποντ.

Ακόμα κι ο «κακός» της ιστορίας, που είναι φέτος ο ΡΑΜΙ ΜΑΛΕΚ, πάνω σε συναισθηματική βάση κινείται, σε τραυματική βάση-θα έλεγα, ωστόσο είναι και περιορισμένος σε αντίθεση με τον παρόμοιο κακό που έπαιζε ο Χαβιέ Μπαρδεμ στο «Skyfall». Διότι ο κακός του Χαβιέ προερχόταν μέσα από τους κόλπους της ευρύτερης τζεημσμποντικής οικογένεια κι ως ρόλος χρειαζόταν την επεξεργασία που του πέτυχαν και του πρόσφεραν. Εδώ ο «κακός» έχει μια παρόμοια αφετηρία αλλά όχι και τόσο άμεση σύνδεση, δεν έχει σύνδεση "αίματος" με κάποιον της Υπηρεσίας. Εχει να κάνει με εκδίκηση . Εκριναν λοιπόν οι σεναριογράφοι ότι ο χώρος που θα του δώσουν θα πρέπει να είναι πιο περιορισμένος.. Και με τη συγκεκριμένη επιλογή ηθοποιού, του Μάλεκ, ο «κακός» αυτός περνά στο κοινό ως ένα τραυματισμένο παιδί και συνδέεται  , έξωθεν (κι όχι έσωθεν όπως συνέβαινε με τον Μπαρδέμ που ήταν "γιό"ς της Μ) με τα πατρικά του Μποντ που αποκαλύπτονται σε αυτή την ταινία. Όμως είναι εξ αγχιστείας εδώ η σχέση του «κακού»..

Από ρυθμό πάει εξαιρετικά η ταινία, ο σκηνοθέτης ΚΑΡΙ ΤΖΟΤΖΙ ΦΟΥΚΟΥΝΑΓΚΑ συνεργάζεται με δυο εμπειρότατους ΜΟΝΤΕΡ , από συγκεκριμένες προϋπηρεσίες που λένε πολλά, τον ΤΟΜ ΚΡΟΣ που πήρε το ΟΣΚΑΡ για το «ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ» κι ήταν υποψήφιος και στο «La La Land» και δείχνει πόσο παίζει στα δάκτυλα την έννοια «ρυθμός», και τον ΕΛΙΟΤ ΓΚΡΑΧΑΜ, που ήταν υποψήφιος στο «Milk» και δείχνει ότι κατέχει τον εσωτερικό ρυθμό. Ο,τι έπρεπε δηλαδή για τη συνύφανση περιπέτειας και συναισθήματα Μποντ.

Βέβαια, το μεγαλύτερο από τα επιμέρους επιτεύγματα της ταινίας είναι η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. Κι από κάμερα κι από φωτισμό κι από ομοιογένεια κι από χρήση των φακών κι από..κι από..κι από…Ο Σουηδός ΛΙΝΟΥΣ ΣΑΝΤΓΚΡΕΝ, αυτός που είχε πάρει το ΟΣΚΑΡ για το «LA LA LAND» . Τελικά έχουν πάρει αρκετούς από εκεί, κυρίως συνεργάτες του σκηνοθέτη Ντάμιεν Σαζέλ…Τα σημειώνουμε αυτά. Διότι τα σπουδάζουν κι έξω…

Ο ΧΑΝΣ ΖΙΜΕΡ στη ΜΟΥΣΙΚΗ, περισσότερο τη δράση εξυπηρέτησε και τη συλλειτούργησε με τον Ηχο και δεν έκανε κάποια παρέμβαση επί του θέματος το οποίο ΔΕΝ έχει συνθέσει ο Τζων Μπάρυ αλλά ο ΜΟΝΤΥ ΝΟΡΜΑΝ- κι αυτό είναι επίσημο, δεν είναι παρασκηνιακό, ενώ το τραγουδάκι των τίτλων που είναι δώρο για τους «μινοράκηδες» σηματοδοτεί το συναισθηματικό του Μποντ που θα μάθουμε όταν το φιλμ ολοκληρωθεί.

Από τη διανομή ξεχωρίζει η ΑΝΑ ΝΤΕ ΑΡΜΑΣ στο ρόλο της Κουβανής «Παλόμα» ενώ είναι απόλυτα θυσιασμένοι πολλοί ρόλοι, και κυρίως κάνει εντύπωση η Moneypenny της ΝΑΟΜΙ ΧΑΡΙΣ που είναι η πιό θυσιασμένη Moneypenny, ειδικά σε αυτό το έργο «αποχαιρετισμού» που θα θέλαμε κάτι παραπάνω ίσως από αυτήν ,όμως μπορεί να δικαιολογηθεί με τη λεπτομέρεια τη σεναριακή περί κωδικού «007» για όποιον θελήσει να επεξεργαστεί τις λεπτομέρειες.

Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΡΑΙΓΚ «κλέβει» Ολη την Ταινία!!!!!!!!!!!Την ΚΑΝΕΙ ΟΛΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ!!!