Όλα αυτά είναι από το φετινό μενού της έννοιας supporting actress, αυτού που λέμε εμείς «β ρόλος» ενώ στην πραγματικότητα είναι ρόλος που στηρίζει και διαφέρει από τον ρόλο που ηγείται. Όλα αυτά πάντα με βάση το σενάριο.

Ας δούμε αναλυτικά τις 5 ΥΠΟΨΗΦΙΕΣ μας

1. ΤΖΕΣΙ ΜΠΑΚΛΕΫ «Η χαμένη κόρη» (The lost daughter)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει την κεντρική ηρωίδα του σεναρίου σε νεότερη ηλικία, σε αντιστοιχίες και σε παραλληλισμούς που συμβαίνουν στην κεντρική ηρωίδα στο παρόν της. Κι έχουν να κάνουν με το πως εξελίχθηκε ο χαρακτήρας αυτής της γυναίκας.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Από τη στιγμή που έχεις διαλέξει για τον κεντρικό ρόλο την Ολίβια Κόλμαν που θα παίξει την ιστορία της ηρωίδας , δίνεις σημασία στο ποια θα πάρεις για να παίξει τη νεότερη εκδοχή της. Με αυτό τον τρόπο ως σκηνοθέτης (στη συγκεκριμένη περίπτωση η ηθοποιός Μάγκι Τζιλενχάαλ που κάνει το ντεμπούτο της στη σκηνοθεσία και διασκευάζει κι η ίδια σε σενάριο το βιβλίο στο οποίο βασίζεται) έχει κάνει επισήμανση σημαντικότητας ρόλου. Και ναι, το βάρος της Τζέσι Μπάκλεϋ είναι να προετοιμάσει ή να εξηγήσει την ηρωίδα της ώριμης ηλικίας. Στη σχέση με τη δική της μάνα, στη σχέση με τη δική της εποχή, στη σχέση της με τον εαυτό της και τους άντρες, σε σχέση με αυτό που η ηρωίδα έγινε και που τώρα το βιώνει στις μοναχικές διακοπές στην Ελλάδα. Ο ρόλος της Μπάκλεϋ καταφέρνει κι αυτονομείται σεναριακά αν και συμπληρωματικός κι επεξηγηματικός. Κι η Μπάκλεϋ δείχνει ότι, ναι, μεγαλώνοντας θα γινόταν «Ολίβια Κόλμαν»

2. ΑΡΙΑΝΑ ΝΤΕ ΜΠΟΣΕ «West Side Story»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα.

Ο ΡΟΛΟΣ: Ο ρόλος της Ανίτα, της θερμόαιμης Πορτορικάνας  που θα θρηνήσει τον αγαπημένο της, θύμα του μίσους μεταξύ φυλετικών συμμοριών στη φτωχική Νέα Υόρκη. Ρόλος μιούζικαλ, ρόλος απαιτητικός, και με προϊστορία

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Ο ρόλος της Ανίτα έχει μεγάλη προϊστορία, σε αυτό το ρόλο στη θρυλική βερσιόν του 1961, η ΡΙΤΑ ΜΟΡΕΝΟ είχε ΠΑΡΕΙ το ΟΣΚΑΡ. Ο ρόλος της Ανίτα είναι κι ο πιο «ζουμερός» ρόλος του έργου, απαιτεί την ηθοποιό, φλογερή, δραματική, χυμώδη, με φωνή διότι τα τραγούδια που θα πει είναι δύσκολα κι έχουν παράλληλα κι απαιτήσεις υποκριτικής, ειδικά το «a boy like that” που είναι τραγούδι δραματικής σκηνής και μάλιστα  πολύ έντονης, όπως επίσης και το χυμώδες φλογερό της και  τσαχπίνικο «I like to be in America» καθώς κι η δραματική χορευτική σκηνή της στο μπαρ της αντίπαλης συμμορίας. Και φυσικά ο Στήβεν Σπήλμπεργκ στην τόλμη ενός remake , ήξερε πως σε αυτό το ρόλο όφειλε να επενδύσει διότι κουβαλούσε και μια ιστορία πάνω του. Κάτι που δεν έκανε με τον άλλο ρόλο που είχε διακριθεί με Οσκαρ στο παλιό φιλμ, του Τζωρτζ Τσακίρη, αφού εδώ ο χορογράφος δεν έγινε συν-σκηνοθέτης κι ο ρόλος εκείνος του Τσακίρη ήταν υπόθεση του χορογράφου που έδωσε σε χορευτή δραματικό, χορευτικό ρόλο και τον δίδαξε ανάλογα. Οπότε εδώ, το βάρος ήταν στην «Ανίτα» κι η Αριάνα Ντε Μπόσε ανταποκρίθηκε με το παραπάνω.

3. ΤΖΟΥΝΤΙ ΝΤΕΝΤΣ «Belfast»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Η ΤΖΟΥΝΤΙ ΝΤΕΝΤΣ έχει ΠΑΡΕΙ ΟΣΚΑΡ το 1999, β’ ρόλου, για το «ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΣΑΙΞΠΗΡ», το επίτευγμα (που είχε να κάνει και με τη σεναριακή πληρότητα του ΤΟΜ ΣΤΟΠΑΡΝΤ ) να «καθαρίσει» την Βασίλισσα Ελισάβετ σε ένα 8λεπτο και να περιλαμβάνει τα πάντα. Η φετινή είναι η 8^η υποψηφιότητα της. Εχει προταθεί και για τα φιλμ: «Η Μεγαλειοτάτη Κυρία Μπράουν» (1998), «Chocolat» (2001, β’ ρόλου), «Iris» (2002), «Η κυρία Χέντερσον παρουσιάζει» (2006), «Ημερολόγιο ενός σκανδάλου» (2007), «Philomena» (2014)

Η Τζούντι Ντεντς είναι η ΟΣΚΑΡΟΥΧΑ τη φετινής 5άδας, οι άλλες 4 κάνουν στα Οσκαρ την παρθενική τους εμφάνιση

Ο ΡΟΛΟΣ: Είναι η γιαγιά του ήρωα, έτσι όπως την κοιτά νοσταλγικά από την παιδική του ηλικία στο Μπέλφαστ της Βορείου Ιρλανδίας όταν εκείνος ήταν  9 χρονών.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ο ρόλος είναι μικρός. Ο σκηνοθέτης, όμως, ο Κένεθ Μπράνα που έχει συνεργαστεί κατ’ επανάληψη με την συγκεκριμένη ηθοποιό και τρέφει εκτίμηση, επενδύει πάνω της , της αναδεικνύει σημαντικότητα που δεν θα φαινόταν στο σενάριο από την ανάγνωση του. Της αναδεικνύει όμως συναισθηματική σημαντικότητα έτσι όπως μας δείχνει ότι τη βλέπει ο πιτσιρικάς ήρωας, ο Μπράνα το τονίζει αυτό με εκπληκτικά κοντινά πλάνα στο πρόσωπο και στα μάτια της ηθοποιού, η οποία, με τη σειρά της, αν κι έχει ζήσει 55 χρόνια πάνω στη θεατρική Σκηνή και στο μεγάλο ρεπερτόριο, δείχνει πώς έχει άλλη τόση κινηματογραφική πείρα, από τη δουλειά της παράλληλα στον κινηματογραφικό φακό τα τελευταία τουλάχιστον 25-30 χρόνια...Το τι σημαίνει ΑΦΑΙΡΕΣΗ,  την απέριττη κινηματογραφική ματιά της στο φακό ως συναισθηματικά αλλά και συντηρητική γιαγιά.. Για αυτό και την ήθελε και την περιποιήθηκε ο Μπράνα, είναι ολοφάνερο.

4. ΚΙΡΣΤΕΝ ΝΤΑΝΣΤ «Η εξουσία του σκύλου» (The power of the dog)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα

O ΡΟΛΟΣ: Παίζει τη χήρα, που έρχεται ως νύφη στο σπιτικό του ήρωα, ο οποίος δεν την καλοβλέπει, αυτά στην Μοντάνα του 1923, έρχεται  ως γυναίκα του αδελφού του, με γιό ένα παλικαράκι από τον προηγούμενο της γάμο,  είναι μια γυναίκα γεμάτη «ρωγμές» με αδυναμία στο αλκοόλ, σε μια προσπάθεια σιωπηλής επιβίωσης.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Περίτεχνη απόδοση σε ένα μοναδικά σκηνοθετημένο και καλοδασκαλεμένο παίξιμο, σε ένα ρόλο αποχρώσεων, τον οποίο η σκηνοθεσία καθιστά πολυχρωμότερο κι η ηθοποιός δίνει ένα μάθημα βάθους και λιτότητας, Πως το ένα το περνά στο άλλο. Μεγάλο της επίτευγμα το πως παίζει τη σχέση με το αλκοόλ, δεν την παίζει με κλισέ αλκοολικής  αλλά μέσω ενός χαρακτήρα που φέρει τα κατασταλάγματα του σκληρού οινοπνεύματος, βαθιά εντός του. Ανταποκρίνεται πλήρως στη λεπτότητα των σκηνοθετικών χειρισμών της Τζέην Κάμπιον σε ολόκληρο το έργο.

5. ΑΟΥΝΖΑΝΟΥ ΕΛΙΣ «Η μέθοδος των Γουίλιαμς» (King Richard)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει τη μητέρα των κοριτσιών που θα γίνουν μεγάλες και τρανές τενίστριες και την σύζυγο του πατέρα τους ο οποίος θέλει να τις κάνει πρωταθλήτριες αλλά εκείνη είναι πιο προσγειωμένη μα και πιο επίμονη κι ενίοτε και πιο μαχητική και μπορεί να του περνά κατεύθυνση, ακόμα κι όταν δεν φαίνεται…

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Η λιτότητα της ηθοποιού κι η μοντέζ που έχει αναλάβει την φροντίδα της. Κι όπως δίνει ροή στο φιλμ με τον τρόπο που το έχει μοντάρει, έτσι ακριβώς φτιάχνει και συνθέτει και προβάλει το επίτευγμα της ηθοποιού και το κάνει μεγαλύτερο.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Διαβάστε προσεκτικά τον κάθε «ρόλο» και το «ερμηνευτικό επίτευγμα» αυτού και θα αρχίσετε να μπαίνετε στο νόημα ποιοι κλάδοι μπορεί να στηρίξουν το καθένα από τα 5.Την Τζέσι Μπακλς  θα την στηρίξουν Σεναριογράφοι για το ρόλο που λέγαμε.  Την Αριάνα Ντε Μπόσε σίγουρα μουσικοί , έτσι όπως τραγουδά υπέροχα τον ρόλο, κι ενδυματολόγοι διότι ξέρει να αναδείξει το ρόλο μέσα από το κοστούμι κι οι Ενδυματολόγοι το εκτιμούν ΄πολύ αυτό σε ένα παίξιμο, επίσης κι οι Σκηνογράφοι που θα δουν ότι τους εμπλουτίζει το ντεκόρ, για τους Ηχολήπτες ασυζητητί σε μεγάλο βαθμό… Οι Μοντέρ έχουν να «κανακέψουν» την περιποιημένη από τον κλάδο τους Αουνζανού Ελις, η οποία θα δεί ψήφους κι από σεναρίστες κι οι Σκηνοθέτες θα ξεκινήσουν σαφώς από την Κίρστεν Ντανστ (που επίσης θα δει σεναριακές ψήφους), όπως και «μοντερ-ίστικες»)για το πως παίζει τη σκηνοθεσία αλλά από τη στιγμή που έχει αναγνωριστεί σκηνοθετικά κι η δουλειά του Σπήλμπεργκ , θα πάρει κι από εκεί η Αριάνα Ντε Μπόσε..Και θα πάρει κι η Τζούντι Ντεντς φυσικά από εκεί όπως θα πάρει κι από τους διευθυντές φωτογραφίας, για τα close up της που τόσο ερμηνευτικά μιλούν. Δεν έχουν ακόμα μιλήσει οι Ηθοποιοί από το Σωματείο τους, για να έχουμε επίσημη θέση αλλά «ανεπίσημα» θα κινηθούν μεταξύ Ντε Μπόσε και Ντανστ.