Η Σκηνογραφική Διεύθυνση είναι τα πάντα που ορίζονται ως «Σκηνογραφία» στον Κινηματογράφο οποίος δεν είναι θέατρο για να περιλαμβάνει μόνο Σκηνικά,  αλλά ο,τιδήποτε σε χώρο και σε παρέμβαση επ΄αυτού, όλα τα αξεσουάρ και τα αντικείμενα κι όλες οι ειδικότητες που σχετίζονται με αυτά , όπως είναι οι set decorators για τον διάκοσμο τον εσωτερικό και για τα στημένα ντεκόρ εντός πλατό ή οι location managers που ψάχνουν και βρίσκουν τους τόπους και τα σημεία.   Και βέβαια εισήγηση χρώματος , που θα την πάρει στη συνέχεια ο διευθυντής φωτογραφίας και θα την κάνει Οψη, φωτίζοντας την ,κι εδώ αρχίζουν οι αυτονομημένες συνεργασίες  που εκπορεύονται από τη σκηνογραφική διεύθυνση κι έρχονται κι οι ενδυματολόγοι που θα συντονιστούν αισθητικά με τις επιταγές της σκηνογραφικής διεύθυνσης.

Πάμε λοιπόν να δούμε τα 5 που προκρίθηκαν ως επιτεύγματα από τους αρμόδιους ώστε να καταλάβουμε και τη λειτουργία και το ζητούμενο που είναι : Η ερμηνεία του σεναρίου κι η εξυπηρέτηση  της σκηνοθετικής αντίληψης

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

1. OΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (Im westen nichts neues) (All quiet on the western front)- Κρίστιαν Γκόλντμπεκ, Ερνεστίνε Χίπερ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα και για τους δύο.

TAYTOTHTA KATHΓOΡIAΣ: Πολεμικό φιλμ που διαδραματίζεται  στα πεδία των μαχών, άρα οι location managers έχουν τον πρώτο λόγο για λογαριασμό της Σκηνογραφικής Διεύθυνσης και βρήκαν στην Τσεχία τις εκτάσεις που έπρεπε για να στηθεί ο πόλεμος. Επειδή όμως είναι έργο χαρακωμάτων, ο set decorator αναλαμβάνει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση, στην σκηνογραφική παρέμβαση επί του χώρου…Κι επειδή το έργο μιλά για ήττα κι είναι από τη μεριά των ηττημένων, η χρωματική εισήγηση είναι  βαριά, σαν να έχει χρωματική επιλογή το χρώμα της λάσπης.

2. AVATAR: THE WAY OF WATER – Ντύλαν Κόουλ, Μπεν Πρόκτερ, Βανέσα Κόουλ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα και για τους τρεις.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Η Σκηνογράφηση των Οπτικών Εφφέ. Μόνο που δεν πρόκειται για οποιαδήποτε οπτικά εφφέ αλλά για ένα έργο που μεταβάλλει σε εφφέ τα πάντα, επί ένα τρίωρο, κι οι υπεύθυνοι σκηνογραφίας είχαν να φτιάξουν ένα ολόκληρο «οικοσύστημα» που θα περιλάμβανε και τις θάλασσες, ώστε εκεί πάνω να στηθούν φουτουριστικά ντεκόρ τα οποία θα έδιναν και το ύφος του «Avatar», το νέο ύφος που ήθελε ο σκηνοθέτης του,  κι όλα αυτά μέσα από τη λογική των οπτικών εφφέ. Ας σημειωθεί ότι το προηγούμενο «Avatar» είχε πάρει Oscar στην κατηγορία αυτή και παρόλο που λένε ότι «ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις», ο Κάμερον την άλλαξε, δεν πήρε τους ίδιους , τους Οσκαρούχους του, όπως δεν πήρε και τον διευθυντή φωτογραφίας Μάουρο Φιόρε που κι εκείνος είχε τιμηθεί με το Oscar του τομέα του. Φυσικά, δεν τους άλλαξε επειδή «τσακώθηκαν» αλλά επειδή ήθελε ένα καινούργιο look να στηθεί από την αρχή.  Από αυτή την άποψη δεν είχε άδικο, τα χρώματα έχουν πολύ διαφοροποιηθεί, δεν είναι κυρίαρχο εκείνο το μπλέ της προηγούμενης ταινίας, ο τωρινός χρωματισμός είναι πιο…ιριδένιος

3. ΒΑΒΥLON- Φλορένσια Μάρτιν, Αντονυ Καρλίνο

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR:  Πρώτη υποψηφιότητα και για τους δύο.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: To Χόλυγουντ όταν δημιουργείτο. Αυτή είναι η βασική σκηνογραφική αντίληψη και σε συνδυασμό με την εποχή που είναι τα «roaring 20s», η ξέφρενη δεκαετία του 20, στήνεται το σκηνογραφικό ύφος. Πως οι σκηνογράφοι του Ταραντίνο στο ¨Κάποτε στο Χόλυγουντ» είχαν παρέμβει στι σημερινό Λος Αντζελες και το είχαν μετατρέψει σε Λος Αντζελες του 1969; E, κάτι παρόμοιο γίνεται κι εδώ, μόνο που εδώ δεν υπάρχει έτοιμη πόλη αλλά τι υπήρχε πριν αυτή η πόλη κτιστεί ή μάλλον πάνω που αρχίζει να κτίζεται. Κι είναι το Χόλυγουντ κι η έρημος στην οποία άρχισαν να στήνουν τη βιομηχανία τους. Περισσότερο οι έρημες εκτάσεις και λιγότερο η καθαυτή έρημος, αυτήν την ανέλαβε το Λας Βέγκας στη Νεβάδα. Η παρέμβαση των ξέφρενων 20ς και των οργιωδών πάρτυ του νεοσύστατου Χόλυγουντ , ακολουθούν τη χρωματική επιλογή της σκηνογράφου στο «Πίτσα γλυκόριζα» του Πολ Τόμας Αντερσον, για ψευδαίσθηση ρεαλιστικοποίησης  ως ηθελημένη επιλογή. Δεν έχει χρώματα τύπου μιούζικαλ  πολυτελούς λούσου των 20ς, δεν έχει τα χρώματα του «Γλυκιά μου Μίλλη» (Thoroughly modern Millie) του Τζωρτζ Ρόυ Χιλ με την Τζούλι Αντριους που ήταν η χαρα των 20ς. Εδώ έχουν συνδυάσει την γέννηση με την παρακμή, στο έρημο σκηνικό της πόλης που γεννιέται, τα στοιχεία  που  τη διακοσμούν είναι στοιχεία παρακμής. Με χρώματα ανάλογα. Σε βαριά εκδοχή κα το πορτοκαλί και το καφέ…

4. ELVIS- Κάθριν Μάρτιν, Κάρεν Μέρφυ, Μπεβ Νταν

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Κορυφαία Σκηνογράφος κι Ενδυματολόγος η ΚΑΘΡΙΝ ΜΑΡΤΙΝ έχει ΔΥΟ OSCAR ΣΚΗΝΙΚΩΝ και ΔΥΟ OSCAR ΚΟΣΤΟΥΜΙΩΝ για τις ταινίες «MOULIN ROUGE» το 2002 και «Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ» το 2014. Τα χτυπάει διπλά δηλαδή τα Οσκαρ. Επιπλέον έχει μια υποψηφιότητα για σκηνικά με το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και μία για κοστούμια με το «Αυστραλία»- αυτά χωρίς νίκη. Φέτος, στο “Elvis” κατεβαίνει και πάλι με διπλή υποψηφιότητα.

OSCAR έχει πάρει κι η set decorator, ΜΠΕΒ (ή Μπέβερλυ) ΝΤΑΝ για τα set του «ΥΠΕΡΟΧΟΥ ΓΚΑΤΣΜΠΥ» το 2014. Αυτή είναι η δεύτερη υποψηφιότητα

Για την Κάρεν Μέρφυ είναι η παρθενική είσοδος στο Dolby Theatre των Oscar

TAYTOTHTA KATHΓΟΡΙΑΣ: Τα σπίτια του Ελβις, οι γειτονιές του Ελβις, οι περιοχές του, οι τρεις δεκαετίες, το Μεμφις  με την Μπιλ  Στρητ και η σύντομη Γερμανία, το Χόλυγουντ με σπίτια , γυρίσματα και χώρους, το Λας Βέγκας με τα ξενοδοχεία και τα κλάμπ, την πολυτέλεια και τα ντεκόρ που θα δηλώσουν την κατάπτωση, όλα αυτά σε απόλυτο συντονισμό με τον Ελβις του θρύλου και του σεναρίου.

5. THE FABELMANS- Ρικ Κάρτερ, Κάρεν Ο’ Χαρα

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Κάτοχος ΔΥΟ OSCAR o ΡΙΚ ΚΑΡΤΕΡ, το πρώτο το 2010 για το «AVATAR» όπου φέτος θα αντιμετωπίσει ως αντίπαλο τον  συνεχιστή του στο «Avatar:The way of water» και το δεύτερο το 2013 για τον «LINCOLN». H φετινή είναι η 5^η υποψηφιότητα.

OSCAR- OYXA κι  η set decorator ΚΑΡΕΝ Ο’ΧΑΡΑ , το πήρε το 2011 για το «Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ» του Τιμ Μπάρτον, η φετινή είναι η 4^η υποψηφιότητα της.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Η σκηνογράφηση της παιδικής κι εφηβικής ηλικίας του Σπήλμπεργκ. Το πρώτο σινεμά στο Οχάιο, το σπίτι εκείνης της ηλικίας, το επόμενο της μετακίνησης στην Αριζόνα,  η Καλιφόρνια,το κολλέγιο με τη ρατσιστική συμπεριφορά και το «μπούλινγκ», οι πλάζ που έκανε τα πρώτα του δοκιμαστικά, το γραφείο  του σκηνοθέτη Τζων Φορντ  στο Χόλυγουντ. Όπως τα όρισε ο Σπήλμπεργκ με ημι-βιογραφικό τρόπο στο σενάριο του, κι οι σκηνογράφοι τα απέδωσαν  με ξεθωριασμένα χρώματα ταινιών εκείνης της εποχής πού ούτε να ωραιοποιούν ούτε να θλίβουν  αλλα να επιτρέπουν στο ματι να καταγράψει και να  συναισθανθεί…

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Σκηνογράφοι κι Ενδυματολόγοι και Μακιγιέρ και….. «εικαστικοί» ναι, βαδίζουν προς «Elvis» μεριά  για όλο αυτό τον όγκο «μετακίνησης» του Ελιβις Πρίσλευ που σε κάθε ένα κουβαλά και τον διαμορφούμενο εαυτό του.. Κι οι κλάδοι αυτοί θα μείνουν αδιάφοροι απέναντι στο «Babylon»;Να από που θα ξεκινήσουν οι διαρροές..Κι οι διαρροές προς "Babylon" μπορούν να συμπαρασύρουν από όλους τους κλάδους και να έχουμε...πλημμύρα. Διότι στο μεταξύ, έχουμε ξεχάσει τι εστι «Avatar»; …Εχουμε ξεχάσει ή μήπως αυτή τη φορά τα εφφε δηλώνουν απόλυτη κυριαρχία; Κι αραγε  ποιοι κλάδοι θα είναι αυτοί που θα θεωρήσουν σημαντικότερη, ή μάλλον ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ δουλειά του σκηνογράφου να δουλεύει για τα οπτικά εφφέ , σε ποιον πιστώνεται μεγαλύτερο μερτικό φαντασίας; Οι των Οπτικων Εφφε δεν έχουν λόγο να μην είναι στο πλάι του…..Αν κι έχω προσωπικό παράδειγμα από ένα των οπτικων εφφε, υποψηφιο για Οσκαρ, δεν το έχει πάρει, ο οποίος τη χρονιά του ¨Τιτανικού» , είχε προτιμήσει ως ταινία το… «Καλύτερα δεν γίνεται» Τον «Τιτανικό» τον είχε βάλει στη Σκηνοθεσία επειδή εκεί δεν έπαιζε ο Τζεημς Μπρουκς. Και το αναφέρω διότι εξειδικευμένος μπορεί να είναι κάποιος μόνο ως προς το δικό του τομέα και τα άλλα να τα κοιταει σφαιρικά.. Ηταν από τα μαθήματα που έχω πάρει, το συγκεκριμένο,από εκείνα που άνοιξαν τους ορίζοντες μου και με εαναν να αντιλαμβάνομαι καλύτερα το πως λειτιυργεί το σινεμά μέσω της αντίληψης των επι μέρους καλλιτεχνών του. . Οι διευθυντές φωτογραφίας θα επιμείνουν «ουδεν νεωτερον..» σκηνογραφικά ή θα ακολουθήσουν «Ελβις».. ;;; Και ποιός λέει ότι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες δεν θα πέσουν σκηνογραφικά πάνω στους «Fabelmans» διότι θέλει και μια ειδική ευαισθησία να σκηνογραφήσεις την παιδική ηλικία του Σπήλμπεργκ χωρίς να είναι κι…ακριβές,. Οι Ηθοποιοί θα πάνε με τον «Elvis» αλλά έχει λαμβάνειν και το “Fabelmans” εκτός αν τα σκηνογραφικά του τα πιστωθεί ο σκηνοθέτης στη σκηνοθεσία του…Εχουμε δρόμο..