Το «κόψιμο» του ήχου σε συνδυασμό κυρίως με το «κόψιμο» της εικόνας αλλά ακόμα κι όταν το «καρέ» δεν αλλάζει, συμβάλλει όχι μόνο στη ροή αλλά και στην ένταση της αγωνίας. Κι ήταν πολύ σωστή η απόφαση να αντικαταστήσει τα «ηχητικά εφφέ» τα οποία, όπως είχα γράψει και στο κεφάλαιο περί ΗΧΟΥ, με το οποίο ξεκινήσαμε το φετινό μας αναλυτικό αφιέρωμα στα Οσκαρ, εντάχθηκαν στη συνολική ΜΙΞΗ του ήχου. Τη δουλειά του καθενός φετινού διεκδικητή θα την καταλάβουμε καλύτερα παρακάτω, στα επιμέρους.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΣΚΑΡ ΗΧΗΤΙΚΟΥ ΜΟΝΤΑΖ ΕΙΝΑΙ:
- MAD MAX: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (Mad Max: Fury Road)
Μαρκ Μαντζίνι, Ντέηβιντ Γουάιτ
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Για τον ΜΑΡΚ ΜΑΝΤΖΙΝΙ είναι η 4η υποψηφιότητα. Προηγήθηκαν τρεις άκαρπες: «StarTrek 4: Επιστροφή στο παρόν» (1987), «Αλαντίν» (1993), «Το πέμπτο στοιχείο» (1998)
Για τον ΝΤΕΗΒΙΝΤ ΓΟΥΑΙΤ είναι η πρώτη.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το ηχητικό μοντάζ παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία αφού είναι «υποχρεωμένο» να βρίσκεται σε διαρκή συντονισμό με τον ΗΧΟ και το ΜΟΝΤΑΖ, τα οποία οργιάζουν και κάνουν την ταινία να «τρέχει». Τα κοψίματα του ήχου σε όλη τη διάρκεια των αγωνιωδών καταδιώξεων στην αυστραλέζικη έρημο παρακολουθούν ακόμα και τη γωνία λήψης στην αλλαγή του κάδρου, στην ίδια σκηνή.
- Η ΔΙΑΣΩΣΗ (The Martian)
Ολιβερ Τάρνευ
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Δεύτερη υποψηφιότητα. Είχε προταθεί και το 2014 για το «Captain Phillips» αλλά χωρίς νίκη
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Ως προς τον μοντέρ του ήχου αξίζει εδώ να σημειώσουμε πως η προηγούμενη δουλειά του , για την οποία προτάθηκε, είχε να κάνει με κοψίματα ήχου που να ανεβάζουν την ένταση κι έχασε από το «Gravity» όπου μοντάζ και ήχος άρα κι ηχητικό μοντάζ έπρεπε να δώσουν στο θεατή την «απαλότητα» της απώλειας βαρύτητας. Στη δεύτερη υποψηφιότητα του καλείται να κάνει κάτι παρόμοιο , ως ένα σημείο, με εκείνο από το οποίο έχασε αλλά και να ακολουθήσει και τις εναλλαγές της σκηνογραφίας που υπαγορεύουν διαφορετικό designήχου: Από την έλλειψη βαρύτητας εντός διαστημοπλοίου να μας συνδέσει ηχητικά με τη φασαρία των γήινων χώρων (ΝΑΣΑ κλπ) και μετά να «κόψει» απότομα να μας περάσει πάλι στην ηχητική ηρεμία του Πλανήτη Αρη, όπως το ορίζει η σκηνοθετική γραμμή. Ας σημειωθεί πάντως ότι η εν λόγω ταινία δεν έχει προταθεί για το Οσκαρ του μοντάζ, άρα ο ηχητικός μοντέρ κερδίζει μεγαλύτερο μερτικό στη συμβολή και στην επιτυχία.
- Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (The revenant)
Μάρτιν Χερνάντεζ, Λον Μπέντερ
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Για τον ΜΑΡΤΙΝ ΧΕΡΝΑΝΤΕΖ είναι η δεύτερη υποψηφιότητα μετά την περσινή με το «Birdman»
Για τον ΛΟΝ ΜΠΕΝΤΕΡ είναι η τέταρτη όπου στην πρώτη υποψηφιότητα για το «BRAVEHEART» το 1996 είχε ΠΑΡΕΙ το ΟΣΚΑΡ. Οι άλλες δύο ήταν στο «Ματωμένο διαμάντι» (2007) και στο «Drive»(2012)
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Εδώ το ηχητικό μοντάζ δεν ακολουθεί μόνο τη «ροή» του οπτικού αλλά με τα «κοψίματα» του, ακόμα κι εντός ίδιας σκηνής, συμβάλλει στην «αποκρυστάλλωση», στην «αποτύπωση» των διαθέσεων της φύσης πάνω στον θεατή. Όπως και στις άλλες «τεχνικές» κατηγορίες της συγκεκριμένης ταινίας, έτσι και στο ηχητικό μοντάζ, καλούνται απαξάπαντες να υπηρετήσουν αυστηρώς σκηνοθετική γραμμή και οδηγία- είναι το οριστικό ζητούμενο.
- SICARIO
Αλαν Ρόμπερτ Μάρει
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Και μόνο που διαβάζεις στα credits του συγκεκριμένου καλλιτέχνη το περσινό «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ» που του χάρισε το ΟΣΚΑΡ καταλαβαίνεις τι ηχητικό μοντάζ σε περιμένει. Εχει και δεύτερο Οσκαρ πιο πριν, το 2007, για το «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΒΟΖΙΜΑ»- άρα ΚΛΙΝΤ ΗΣΤΓΟΥΝΤ κι απόλυτη εμπιστοσύνη. Η φετινή είναι η 8η υποψηφιότητα του. Οι επίλοιπες, που δεν κατέληξαν σε βράβευση, ήταν : « Ο λύκος και το γεράκι»(1986), «Φονικό όπλο»(1990), «Απόλυτη διαγραφή»(1997), «Οι κάου-μπόυς του διαστήματος»(2001), «Οι σημαίες των προγόνων μας» (2007)
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το επισήμανα και στην προιστορία του. Εκανε τον «Ελεύθερο σκοπευτή»- ο τύπος είναι ιδιοφυία στο αντικείμενο. Το «Sicario» είναι η ηδονή του ηχητικού μοντάζ, το κόψιμο του ήχου είναι τέτοιο ώστε να «εκτοπίζει» από τις υποψηφιότητες το καθαυτό μοντάζ αλλά και τον ήχο (τη μουσική, όμως, του Γιόχαν Γιόχανσον την αφήνει «αλώβητη» αφού οι «αντιλήψεις» πάνω στην ηχητική παρέμβαση της δράσης σε ρεαλιστικό , όμως, πλαίσιο, συμπίπτουν) και γίνεται πρωταγωνιστής της ζητούμενης έντασης.
- STAR WARS: Η ΔΥΝΑΜΗ ΞΥΠΝΑ (Star Wars: The force awakens)
Μάθιου Γουντ, Ντέηβιντ Ακορντ
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Για τον ΜΑΘΙΟΥ ΓΟΥΝΤ είναι η τρίτη υποψηφιότητα, προηγήθηκαν οι «ατυχήσασες» για το «Θα χυθεί αίμα»(2008) και για το «Wall-E» (2009) ενώ για τον ΝΤΕΗΒΙΝΤ ΑΚΡΟΥΝΤ είναι η πρώτη.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Όπως και στον ήχο αλλά και στα εφφέ, είδαμε να απομακρύνονται από το παρελθόν του «StarWars» στην επιλογή συνεργατών, έτσι και στο ηχητικό μοντάζ. Δύσκολη δουλειά όγκου για το ηχητικό μοντάζ εδώ πέρα που έχει να συμμαζέψει όλο το ηχητικό υλικό που έχει συγκεντρωθεί για την ταινία, κυρίως με βάση τα οπτικά εφφέ από τα οποία προκύπτει κι η συνολική ηχοληψία καθώς κι η μουσική (η μόνη που έρχεται επισήμως από το ιστορικό παρελθόν της σειράς) και να αρχίσει να κόβει ακολουθώντας τόσο το ρυθμό του μοντάζ πάνω στα εφφέ όσο και τη διαχείριση του «κόβε-ράβε» του συνόλου των ήχων.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Για το «MAD MAX» βαδίζουμε ολοσχερώς. Ωστόσο ως δουλειά διαχείρισης «όγκου” δεν μπορούμε σε αυτή την κατηγορία να μη ρίξουμε μια δεύτερη ματιά στο «Star Wars»,όπως δεν γίνεται να παραβλέψουμε ως εναλλακτική πρόταση το «Sicario». Αλλα υποπτεύομαι ότι θα ξαναγυρίσουμε και θα καταλήξουμε στο πρώτο που είναι κι η…. απαρχή της κατηγορίας για φέτος !!!