Πολεμικό δράμα είναι, αγγλικής παραγωγής, ή μάλλον αντιστασιακό δράμα, με φοβερή πλοκή, κτίσιμο κι αγωνία αλλά και Ιστορία! Από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κι από ένα κεφάλαιο όχι πολύ χρησιμοποιημένο στον κινηματογράφο- Στη δεκαετία του 60 είχε γίνει μια σχετιζόμενη με το θεμα ταινία που είχε έρθει και στην Ελλάδα, παραγωγής της πατρίδας που εκτυλίσσεται η υπόθεση, της τότε ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑΣ, το «ΧΑΙΝΤΡΙΧ, Ο ΔΗΜΙΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ».
Λοιπόν, είναι μια ιστορία από την τσεχοσλοβάκικη αντίσταση, πως οργανώθηκαν, πως φρόντισαν να εισχωρήσουν, να παρεισφρήσουν στις γραμμές του εχθρού, σε μια Πράγα γερμανοκρατούμενη από το 1939 που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε βήμα, παρακολουθούντο τα πάντα από την Γκεστάπο και τους ντόπιους συνεργάτες της. Στόχος ήταν η δολοφονία του ΡΑΙΧΑΡΤ ΧΑΙΝΤΡΙΧ, που του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι «Ο Δήμιος της Πράγας» για ευνόητους λόγους κι ένας από τους βασικούς, πέρα από την εξόντωση όσων πατριωτών Τσεχοσλοβάκων τολμούσαν να σηκώσουν κεφάλι, ήταν και το αντισημιτικό ζήτημα, της εξόντωσης των Εβραίων, όπου ο Χάιντριχ ήταν μέγας πρωταγωνισταράς στην «αποστολή» της λεγόμενης «τελικής λύσης», της πλήρους εξόντωσης των Ισραηλιτών.
Ο κωδικός της αντιστασιακής αποστολής ήταν «ANTHROPOID», το «ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ» του τίτλου που αναφερόταν στον Χάιντριχ κι έτσι έμεινε στην Ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ως «Επιχείρηση Ανθρωποειδές».
Η ταινία ασχολείται με το χρονικό της αποστολής εξόντωσης του Χάιντριχ από τους πατριώτες, το πετυχαίνει μέσα από εξαιρετικά δουλεμένη πλοκή, από τους κανόνες γραφής δραματικού, αντιστασιακού σεναρίου , η αγωνία κλιμακώνεται και κορυφώνεται κι όλο αυτό τυλίγεται σε ένα πανέμορφο κινηματογραφικό προιόν από τον ικανό στο είδος όπως αποδεικνύεται Βρετανό σκηνοθέτη ΣΟΝ ΕΛΛΙΣ (έχει βάλει χεράκι και στο σενάριο), ο οποίος πετυχαίνει κι ατμόσφαιρα με τις καλές του συνεργασίες. Καταρχάς με τη σκηνογραφική διεύθυνση που του έχει επιλέξει ως κυρίαρχο χρώμα το καφέ ανοιχτό με το οποίο μπορεί και φτιάχνει ατμόσφαιρα εποχής είτε πρόκειται για κρησφύγετα αντιστασιακών είτε για κέντρα αποφάσεων είτε για κέντρα διασκέδασης που συχνάζουν οι δυνάμεις Κατοχής και χώνονται κι οι της αποστολής εξόντωσης είτε σπίτια ταπεινά της καθημερινής ζωής, ενώ ο διευθυντής φωτογραφίας πετυχαίνει με τους φωτισμούς τους πάνψυχρους, μια ατμόσφαιρα κρύου, ατμόσφαιρα χειμώνα Κεντρικής Ευρώπης που μπάζει τον θεατή σε κλίμα και του ανεβάζει το ενδιαφέρον της παρακολούθησης της αγωνιώδους ιστορίας. Τα δε κοστούμια, ανταποκρίνονται σε μια βασική οδηγία κομψότητας στον άνθρωπο που στο σινεμά όταν τηρείται μεταβάλλεται σε κανόνα κινηματογραφικής αισθητικής , αυτό που λένε να φοράς δύο χρώματα κι ένα τρίτο για πινελιά. Η πινελιά στην ταινία είναι τα κοστούμια που ως γραμμή μεταφέρουν σε κλίμα δεκαετίας 40 κι αισθητικά μπορούν να σπάνε τη μονοκρατορία του καφέ και των αποχρώσεων του και φτιάχνουν και την οπτική σύνθεση.
Πράγμα που δείχνει πως την ταινία την περιποιήθηκαν, την φρόντισαν, εξάντλησαν κάθε μέσο που θα μπορούσαν προκειμένου να την απολαύσει ο θεατής, τη ίδια στιγμή θα συνεπαίρνεται από την υπόθεση κι ειδικά ο νεώτερος θα πληροφορείται ένα κεφάλαιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της Ευρωπαικής Ιστορίας που λογικά θα του είναι άγνωστο.
Εχουν γραφτεί κι ωραίοι ρόλοι, στα πλαίσια του επιτρεπτού και του είδους που καλούνται να υπηρετήσουν, για τους ρόλους έχουν προσλάβει καλούς ηθοποιούς, όχι πολύ γνωστούς, ανάμεσα τους κι ο ΣΙΛΙΑΝ ΜΕΡΦΥ ως γνωστότερος αλλά κι ο ΤΖΕΙΜΥ ΝΤΟΡΝΑΝ, που θα σας πάρει χρόνο, αν δεν έχετε διαβάσει τους τίτλους ή αν δεν έχετε συγκρατήσει το όνομα, να τον συνδέσετε με τις «50 αποχρώσεις του γκρί». Χωρίς να ,μιλάμε για μεγάλο ηθοποιό, εδώ σίγουρα είναι ένας άλλος!
Κι όλα αυτά μαζί, έρχεται το ΜΟΝΤΑΖ, τα συγκεντρώνει, τα κόβει και τα ράβει σε ρυθμό αγωνίας, προβάλλοντας όλα τα στοιχεία που επέλεξε ο σκηνοθέτης προκειμένου να «δουλέψει» την ταινία του πάνω σε αυτό ακριβώς που είναι: Ένα αντιστασιακό περιπετειώδες δράμα.
Σινεμά 100 ο/ο. Auteur καθόλου.
Οπότε να τα έχετε υπόψη σας όλα αυτά ώστε να ξέρετε ακριβώς περί τίνος πρόκειται, τι πρόκειται να δείτε, τι δεν πρόκειται να διαβάσετε κοιτώντας τα αστερο -κουκιά ως ενδείξεις.