Το καλό είναι πως ξεκαθαρίζεται στο 3ο επεισόδιο ο αφηγηματικός χαρακτήρας, ότι η σειρά γίνεται πιο «στρωτό» σήριαλ και τα πράγματα κυλούν αφηγηματικά, ροικά. Στο τρίτο επεισόδιο δεν υπάρχει το παραμικρό «πήδημα» στο χρόνο, συνεχίζεται η ιστορία κανονικά από εκεί που την άφησε το 2ο επεισόδιο. Κι η ιστορία αφορά στην νεανική (αλλά και..ώριμη νεανική) περίοδο της μαθηματικής διάνοιας, στην εξέλιξη της σχέσης του με την Μιλέβα Μάριτς, όπου παρακολουθούμε μια τραγωδία: Την τραγωδία μιάς σχέσης, την τραγωδία σε μια οικογένεια αλλά και την επανένωση των δύο μερών αυτής της σχέσης. Και μένουμε με την περιέργεια να δούμε στο 4ο επεισόδιο «τι θα συμβεί παρακάτω». Τι θα συμβεί στη σχέση τους και στο γιατί η Μιλέβα δεν έγινε παντοτινή σύζυγος.
Το τρίτο επεισόδιο μέσα στην αφηγηματική του ροή πράγματι ρίχνει κι άλλο φως στις λεπτομέρειες του ανθρώπινου χαρακτήρα που λέγεται Αινστάιν, στις αδυναμίες του αλλά και στα δικαιολογημένα πάθη του μεγάλου μυαλού που δεν μπορεί να διαχειριστεί με ευκολία την καθημερινότητα και τα προβλήματα της. Πόσο μάλλον να είναι συνεπής με τις απαιτήσεις μιάς σχέσης. Ενίοτε ούτε στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις…
Ελάχιστα είναι τα πασπαλίσματα με παράλληλες καταστάσεις που σίγουρα θα τις δούμε , φαντάζομαι, στα επόμενα επεισόδια , να παίρνουν σάρκα και οστά μια και μπαίνει κι ένα θέμα με ανακαλύψεις ραδιενεργών ακτίνων, που δεν σχετίζονται άμεσα με τον ίδιο τον Αινστάιν, κλοπές πατέντας μέσα στην επιστημονική κοινότητα, καθώς επίσης κι η «εισήγηση» του βραβείου Νόμπελ που σίγουρα θα δώσει ώθηση στις εξελίξεις..
Και βέβαια, κλείνει και κάποια παράθυρα της σχέση τους Αινστάιν με την πυρηνική οικογένεια με τον πατέρα, με τη μητέρα και τη στάση απέναντι στη Σέρβα νύφη (τη Μιλέβα δηλαδή) αλλά και της αδελφής.
Στο τρίτο επεισόδιο βλέπουμε την απόλυτη κυριαρχία του ΤΖΩΝΝΥ ΦΛΥΝ στο ρόλο του Αινστάιν - νέου για την ερμηνεία του οποίου έγραψα στην κριτική 2ου επεισοδίου όπου είχα πει για ποιο πράγμα τον διδάσκουν , κι ο ίδιος δουλεύει τρομακτικά ως ηθοποιός, προς αυτή την κατεύθυνση, το να παίξει δηλαδή το ρόλο σαν να ήταν ο Τζέφρυ Ρας στον οποίο κάποια ώρα θα παραδώσει ερμηνευτικά τη σκυτάλη.
Κι είναι ολοφάνερο πλέον ότι όλο αυτό περί τρόπου ερμηνείας είναι βάσιμη άποψη , όπου στο 3ο επεισόδιο γίνεται κι απολύτως ξεκάθαρο μια κι ο ΤΖΕΦΡΥ ΡΑΣ δεν εμφανίζεται καθόλου. Με την υιοθέτηση της ροικής αφήγησης, όπου δεν έχουν βάλει πρωθύστερα κι ούτε μελλοντικές καταστάσεις ή παραλληλισμούς με κάτι ανάλογο στο μέλλον ώστε να δικαιολογούσαν την παρουσία του μεγάλου Αυστραλού ηθοποιού, γίνεται φανερό πως ήθελαν focus τόσο στο νεαρό ηθοποιό στον οποίο επενδύουν όσο και στην καθιέρωση αφηγηματικού ύφους παλαιάς κοπής σήριαλ.
Το τελευταίο, ομολογώ, ότι κάπως δεν με ικανοποίησε. Καταλαβαίνω βεβαίως πως στα δύο πρώτα επεισόδια μας πήγαν τα μπρος-πίσω ώστε να μας μπάσουν σε κλίμα κι ότι για το τρίτο άφησαν το κοινό να απολαύσει τη δραματική σχέση Αινστάιν- Μιλέβα. Όμως θεωρώ πως , μολονότι δεν επηρεάζει καθόλου την ευχαρίστηση του θεατή, κάπου , ίσως επειδή στα δύο πρώτα επεισόδια δεν μας είχαν προιδεάσει για κάτι τέτοιο, σαν να έγινε λίγο πιο «αδιάφορο», αν μου επιτρέπεται η λέξη, από πλευράς καθαρώς κινηματογραφικής. Αυτό είναι το «κακό» που εννοούσα στον πρόλογο.
Θα περιμένω και το τέταρτο επεισόδιο να σχηματίσω γνώμη πάνω σε αυτό. Αν πρόκειται για σήριαλ καθαρά τέτοιου τύπου αφήγησης δεν είμαι βέβαιος ότι θα εξακολουθήσει να με ενδιαφέρει ως κριτικό ώστε να γράφω κριτική ανά επεισόδιο και στα επόμενα.
Θα το παρατηρήσουμε.
Νέο επεισόδιο κάθε Κυριακή στις 21.00 από το NATIONAL GEOGRAPHIC που μεταδίδεται από COSMOTE TVκαι NOVA, ταυτοχρόνως.