Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ έτρεφε για αυτήν αισθήματα που ξεπερνούσαν τα όρια της λατρείας εξού κι οι κόντρες τους ήταν παροιμιώδεις, από εκείνες που συμβαίνουν ΜΟΝΟ μεταξύ ανθρώπων που ΛΑΤΡΕΥΟΝΤΑΙ. Κι επικαλείτο ο Γιάννης για να δείξει τι εστί Ζωή Λάσκαρη, την αγάπη που της έτρεφαν τα συνεργεία. «Ηταν η μόνη» έλεγε «που μπορούσε να ερχόταν καθυστερημένη στα γυρίσματα επειδή την είχε πάρει ο ύπνος και τα συνεργεία δεν θύμωναν, αντίθετα έτρεχαν να την καλύψουν. Διότι η ΖΩΗ τους αντιμετώπιζε όλους τους τεχνικούς κι όλους τους καλλιτέχνες του πλατό ως ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ, άρχιζε μαζί τους τις πλάκες κι ήταν η χαρά τους να δουλεύουν μαζί της ακόμα κι όταν καθυστερούσε. Μετέφερε στο πλατό τη χαρά του nigh tclub».Εξού και ΖΩΙΤΣΑ.
Η ΖΩΗ δεν είχε φιλοδοξίες , κι αυτό δεν το χώραγε το μυαλό του ανθρώπου βλέποντας μια τέτοια εκθαμβωτική σταρ, μια γυναίκα με τεράστια λάμψη, μια κούκλα ψεύτικη, μια «δίμετρη Σουηδέζα» όπως την χαρακτήριζε ο Δαλιανίδης. Η ΖΩΗ ήταν ΣΤΑΡ από μόνη της. Ετσι γεννήθηκε.
Ηταν ΣΤΑΡ κι είχε τυχερό αστέρι. Τα πράγματα της έρχονταν μόνα τους χωρίς η ίδια να κυνηγά τίποτε. Η Αλίκη της «κόλλαγε», πήγαινε να της δώσει μαθήματα κτισίματος καριέρας, επιλογών κλπ, κανόνων δουλειάς, ύπνου και προγράμματος επιλογής έργων. Από αγάπη προς αυτήν. Κι η Ζωή γινόταν έξαλλη. Ωχου τώρα.Η Ζωή ήθελε και να ξενυχτά και να βγαίνει με παρέες και να γλεντά και να κοιμάται όποτε γουστάρει Η Ζωή είχε ομορφιά, λάμψη και ψυχή κι αυτά βρίσκονταν τέλεια ασφαλισμένα σε ένα μοναδικό σώμα που την έκανε θεά στα μάτια του φακού και των θεατών. Από μικρή ήταν ατίθαση, δεν χωρούσε σε νόρμες, δεν έκανε προγράμματα, δεν είχε καμία σχέση με την στρατηγική της Αλίκης ή με τις φιλοδοξίες της Τζένης. Το ότι μπήκε στην τριάδα τους ήταν ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ. Κι η ΖΩΗ πίστευε σε Αυτόν!!. Ηταν έτοιμη ακόμα και για το τέλος της. Είχε μια φιλοσοφία ακόμα και γι αυτό.
Με αυτά τα προσόντα επιλέχτηκε για τον «ΚΑΤΗΦΟΡΟ», αφού είχε προηγηθεί η περιπέτεια της στα Καλλιστεία, όπου την «κάρφωσαν» κάποιοι καλοθελητάδες του στενότερου περιβάλλοντος της κι αποκάλυψαν την αληθινή της ηλικία: Ηταν ανήλικη το 1959 όταν βγήκε Σταρ Ελλάς, 16 χρονών, είχε δηλώσει ψεύτικη ηλικία πως και καλά 18, η Ζωή γούσταρε την περιπέτεια, την γύρισαν πίσω άρον-άρον, δεν την άφησαν να συμμετάσχει στη συνέχεια για το διαγωνισμό «Μις Υφήλιος»
Και λοιπόν; Πήρε μια πίκρα, μια πρώτη μεγάλη δοκιμή από την κακία των ανθρώπων και γύρισε σελίδα, πήγε παρακάτω, χωρίς να ξέρει ποιο είναι το παρακάτω αυτό μα στην Ελλάδα την περίμενε ο «ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ». Τότε που έσκιζαν στη Γαλλία «ΟΙ ΖΑΒΟΛΙΑΡΗΔΕΣ» του ΜΑΡΣΕΛ ΚΑΡΝΕ κι «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» του ΑΝΡΙ ΖΩΡΖ ΚΛΟΥΖΩ με την ΜΠΡΙΖΙΤ ΜΠΑΡΝΤΟ στον απαιτητικότερο, δραματικό ρόλο της καριέρας της.
«Ταινία νέων» θα την έκαναν, αφού προηγουμένως είχαν αποταθεί στην Αλίκη, η οποία είχε άλλες ιδέες για το μέλλον της και δεν ήθελε ξαφνικά να βρεθεί στα «τεντυμπόικα»
«Πάω κι εγώ την πρώτη μου περιοδεία ανά την Ελλάδα και την Κύπρο» μου εξιστόρησε κάποτε λεπτομερώς η Αλίκη, κι ενώ κρέμονται σαν τσαμπιά οι θεατές για να με δουν όπου πήγαινα , μαθαίνω ότι στην Ελλάδα το «Η Λίζα και η άλλη» , που μου το είχαν βγάλει «ακατάλληλο δι ανηλίκους», το έχει περάσει σε εισιτήρια μία εντελώς «ακατάλληλη δι ανηλίκους» ταινία, ο «Κατήφορος». Αυτή που είχα αρνηθεί να κάνω. Κι ότι μιλούν όλοι για τη νέα κοπέλα που ανέλαβε το ρόλο, μια και την έκαναν τελικά ταινία με νέους ..και να σκεφτείς ότι είχα θεωρήσει πως αυτό ήταν και το σωστό, κι ακούω που λες να μιλούν όλοι για μια ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ». Σηκώνομαι κι εγώ κι έρχομαι στην Αθηνα, πάω στου Φίνου, ζητώ να δω την ταινία και μου λέει ο Φίνος πως γυρίζει τώρα μια κωμωδία με τον Ηλιόπουλο τον «Ατσίδα». Μου βάζει να δω κάποια κομμάτια κι εκεί ησυχάζω διότι διαβλέπω ότι η Ζωή δεν είναι γεννημένη για την κωμωδία κι εγώ φοβόμουν εκείνες που ήταν δυνατές στην κωμωδία, όπως συνέβαινε με την Τζένη» δήλωσε ειλικρινέστατα η Αλίκη. Βλέπω μετά και τον «Κατήφορο» κι εκεί συνειδητοποιώ ότι έχει γεννηθεί μια Τρίτη δύναμη, μια νέα μεγάλη δύναμη, που ευτυχώς για μένα , είναι διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας από τη δική μου. ΚΙ ησύχασα». Και σε αυτό το σημείο γέλασε πολύ.
Η Ζωή έγινε σταρ του σοβαρού «ακατάλληλου», εξέφρασε με τη μία τα οργισμένα αθηναικά νιάτα των αρχών του 60, τα κορίτσια των πάρτυ και του night club, τις ατίθασες κοπέλες που δεν παρίσταναν τις γατούλες αλλά ύψωναν ανάστημα και πλήρωναν το τίμημα για αυτό.
«Κι όλοι οι άντρες , όλων των ηλικιών να σε ποθούν» της είχα πει……. «και η μόνη που δεν πήρε πρέφα από όλο αυτό ήμουν εγώ» να συμπληρώνει με το κακαριστό, γνώριμο, μποέμικο γέλιο της και με μια δόση μελαγχολίας στην κουβέντα της,
«Εγώ από τους άντρες εισέπρατα άλλα πράγματα: Με κεράτωναν, με κατέβαζαν από το αυτοκίνητο, με έστηναν… εγώ αυτά ζούσα..»
«Πότε ρε παιδί μου; Όταν όλη η Ελλάδα αυνανιζόταν στην υγειά σου;». επέμενα «Δεν ξέρω τι έκανε η Ελλάδα, ξέρω τι τραβούσα εγώ» και δόστου να κακαρίζει κι η μελαγχολία να υπογραμμίζει το ξέσπασμα.
«Αν τα λες εσύ αυτά, τότε τι να πουν κάτι άλλα κορίτσια» της είχα πει- κι ακόμα δεν είχε βγει το τραγούδι των Κατσιμιχαίων για τα «ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ».
Η αλήθεια είναι πως μέχρι να παντρευτεί τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΛΥΚΟΥΡΕΖΟ, μόνο με τον ΤΟΛΗ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟ αισθάνθηκε απόλυτα καλυμμένη ως γυναίκα, έζησε μαζί του το πάθος και την απόλυτη αποδοχή, γι αυτό και δόθηκε , γι αυτό και παθιάστηκε.
Το «Εγώ αγαπώ μία» του Τόλη τη στιγμάτιζε για πολλά χρόνια μετά, όταν όλα μεταξύ τους είχαν τελειώσει, όχι όμως κι η μνήμη της πραγματικά ικανοποιημένης γυναίκας, που από έναν συγκεκριμένο άνδρα αγαπήθηκε και ποθήθηκε και φυσικά αυτές οι σχέσεις πάθους έχουν κάποια ώρα ένα τέλος, αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται. Όμως ο άνθρωπος που το έζησε , το ξέρει πλέον πως είναι αυτό!. Μετά μπορεί να στήσει οικογένεια, σαν κι αυτή που έστησε με τον Αλέξανδρο κι αυτό να έχει βάσεις στέρεες , ακόμα κι όταν ανακοινώνεται «έκτακτο δελτίο θυέλλης»- μαθαίνεις να περνάς τον κάβο και δη τον…Κάβο Ντ’ Ορο…
Και στα χρόνια αυτά, της τελευταίας 41ετίας, που την βρήκαν όταν ο κινηματογράφος που της χάρισε τη «ΣΤΕΦΑΝΙΑ» και την «ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ» και τον αγαπημένο μου «ΝΟΜΟ 4000» και τον «ΕΓΩΙΣΜΟ» και τον «ΙΛΙΓΓΟ» και το «ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ» και τον "ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ"αλλά και τα μιούζικαλ με αποθέωση ομορφιάς το «ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΦΙΛΗΜΑ» όπως την είχε φωτίσει ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΟΥΚΙΔΗΣ, εξέπνεε, αποφάσισε να στραφεί και στο θέατρο. Η σχέση της με το θέατρο ωρίμαζε καθώς ωρίμαζε κι η ίδια ως Ανθρωπος. Αλλά δεν την έπιανε το «αλικέικο» άγχος… εντάξει, δεν θα τρελαθούμε κιόλας.
Της χρωστώ την πρώτη μου αποστολή στο εξωτερικό, όταν μου τηλεφώνησε στα ξεκινήματα μου στον «Ταχυδρόμο» και μου είπε ότι η ταινία «ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ» του Γιώργου Καρυπίδη, στην οποία η Ζωή αποπειράθηκε «νέο ελληνικό κινηματογράφο» θα πήγαινε στο Φεστιβάλ Βερολίνου, κι ότι με ήθελε να ακολουθήσω την αποστολή πλέκοντας μου κάτι εγκώμια περί μοντέρνου κριτικού και νεαρής ηλικίας – δεν ήμουν καν 23 χρονών και… αρνήθηκα. Πήγα στον τότε διευθυντή του «Ταχυδρόμου», τον φωτισμένο άνθρωπο που με επέβαλε στην κριτική, τον αείμνηστο ΝΙΚΟ ΚΥΡΙΑΖΙΔΗ, τον ενημέρωσα κι ο Κυριαζίδης μου είπε «Και πότε φεύγετε;». «Αρνήθηκα» του λέω. «Τίιιιιιιι είπεεεεεεεεεεεεες;». Πάγωσα κι ήταν σαν χαστούκα διότι εγώ νόμιζα ότι θα με χειροκροτήσει σαν φωσκολικό ήρωα που αρνήθηκε τη …διαπλοκή «Σου τηλεφώνησε η Ζωή Λάσκαρη , σου ζήτησε να εκπροσωπήσεις τον «Ταχυδρόμο», σε διάλεξε ως αποκλειστικότητα για το περιοδικό μας κι εσύ ΑΡΝΗΘΗΚΕΕΕΕΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ;;;». Με τη φωνή στεντόρεια. «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ-Σ.Σ. δεν θα την ξεχάσω την κουβέντα του- ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΑΝ ΝΕΑΡΟΣ!!!!!!!!!!».
Από αυτή τη σκηνή ξεκινά η γνωριμία μου μαζί της κι όλα τα άλλα που ανέφερα παραπάνω είναι flashbackκαι μετέπειτα εξιστορήσεις της.
Το θέμα είναι ότι μετά από αυτή την αποστολή που ήταν η πρώτη επίσημη της ζωής μου, άνοιξε ένα τσουνάμι που επί 37 και κάτι χρόνια έζησα με μια βαλίτσα στο χέρι..
«Είδες βρε τι… Νονά ήμουν;» μου είχε πει γελώντας με καμάρι την τελευταία φορά που την είδα.
Ναι, μου δάνεισε μια δόση από το αστέρι της κι από την καλοσύνη της, από αυτό το τυχερό της αστέρι που είχε ημερομηνία λήξεως για εκείνη στις 18 Αυγούστου του 2017.
Ως εκεί ήταν ο δρόμος αλλά πρέπει να ήταν κι «έτοιμη» διότι δεν ήταν άπληστη, διότι ήταν ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΠΟΕΜ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ
