Διότι τι έχει κάνει η Οπρα στο σινεμά ώστε να της δίνουν και βραβείο καριέρας; Βραβείο καριέρας γνωρίζω προσωπικώς από τα χρόνια που ήμουν εκεί κι ήταν κι εκεί πολλά, όχι τόσα όσα στα Οσκαρ, πάντως αρκετά , πως είχαν αρνηθεί να δώσουν στην ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΤΖΟΟΥΝΣ κατά προσωπική μου εισήγηση το 1993, όταν θα γιόρταζαν την 50ή απονομή όπου η Τζένιφερ Τζόουνς ήταν η πρώτη νικήτρια του θεσμού. Θεώρησαν ότι «οι νέοι τηλεθεατές δεν την ξέρουν». Επίσης γνωρίζω πολύ καλά πως απορρίφθηκε η εισήγηση κάποιου εκεί μέσα για την ΛΟΡΕΤΑ ΓΙΑΝΓΚ, ο οποίος πρόβαλε και τον ισχυρισμό ότι εκτός από την καριέρα στον κινηματογράφο έχει κάνει και πολλή τηλεόραση. «Ποιος τη θυμάται;» ήταν η απάντηση κι είχε ακολουθήσει η «διευκρίνηση» πως «δεν θα έχουμε διαφήμιση». Επίσης αρνήθηκαν να δώσουν για λόγους που ταξιδεύουν στη σφαίρα του ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΥ, «βραβείο καριέρας» στην ΤΖΕΗΝ ΦΟΝΤΑ και στην ΤΖΟΥΛΙ ΑΝΤΡΙΟΥΣ.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εδωσαν όμως στην ΟΠΡΑ……………………
Φυσικά και δικαιολογήθηκε όλο αυτό πως στις «Χρυσές Σφαίρες» δεν «τιμούν» μόνο τον κινηματογράφο αλλά και την τηλεόραση. Όπως «κλέβουν» από τα Οσκαρ, «κλέβουν» κι από τα ΕΜΜΥ- από τις δύο Ακαδημίες δηλαδή, του Κινηματογράφου και της Τηλεόρασης .
Η Οπρα ανέλαβε φέτος να συμπυκνώσει το «θέμα» που βρήκαν οι σχεδιαστές στρατηγικής για τις απονομές του έτους. Πρόπερσυ ήταν οι μαύροι, πέρσυ ήταν ο Τραμπ, φέτος ήταν η σεξουαλική κακοποίηση. Ετσι γίνεται σε αυτά. Οι p. r, που κανονίζουν το παιχνίδι, είναι αυτοί που χαράσσουν στρατηγική κι εισηγούνται θέμα.
Α, είχαμε μια χρονιά και την Τζόντι Φόστερ που βγήκε στις «Χρυσές Σφαίρες», «παρουσία» 500 εκατομμυρίων τηλεθεατών, να δηλώσει πως είναι ομοφυλόφιλη κι ότι ΑΠΑΙΤΕΙ PRIVACY. «Privacy» κυρά μου ενώπιον 500 εκατομμυρίων τηλεθεατών;
Η Οπρα λοιπόν συμπύκνωσε αυτό πού έκαναν όλοι, κι ο συμπαθής παρουσιαστής επίσης, περί της σεξουαλικής κακοποίησης και της αδελφής της, της σεξουαλικής παρενόχλησης, αν κι οι πρόκες απέναντι στον Κέβιν Σπέησυ ήταν πολύ διακριτικές και στο τέλος- τέλος δεν τον έθιγαν ιδιαιτέρως.
Κάπως έτσι λοιπόν θα ακουστούν οι «Χρυσές Σφαίρες» του 2018 όπου η Όπρα έδωσε την ΕΝΤΥΠΩΣΗ ότι μπορεί να πάει για Πρόεδρος μια και δεν κατάφεραν όλοι αυτοί εκεί μέσα να εκλέξουν την Χίλαρυ, που ήταν φιλενάδες της και φίλοι της, τόσο της ίδιας όσο και του ανδρός της…
Ας μην παραξενέψει κανέναν αν το δούμε στο εγγύς μέλλον να συμβαίνει με ένα publicity από τα ασύλληπτα περί Πρώτης Γυναίκας Προέδρου που είναι και μαύρη (και δισεκατομμυριούχα και λοιπά πολλά….)
Κατά τα άλλα, το πάρτυ ήταν πάρτυ, η μίμηση προς το Οσκαρ έφτασε σε αηδιαστικά επίπεδα , μέχρι και για υποτροφίες μίλησαν… Ποιοί μωρέ; Ποιες υποτροφίες; Ποιος οργανισμός; Ποιος φορέας; Μέχρι και τους σεφ έβγαλαν όπως γινόταν κάποτε στα Οσκαρ να παρουσιάσουν τα «μενού» της «Χρυσής Σφαίρας» και το γλυκό με τη σοκολατένια υδρόγειο στην κορυφή. Κι όλους αυτούς τους διάσημους αλλά και τις «υποτροφίες» και τα μενού και τα λοιπά ποιοι τα κινούν; Οι 80 ξένοι που γράφουν ή στέλνουν φωτογραφίες στο «σταυρόλεξο» της Αιγύπτου, στη Μανίνα της Ιαπωνίας στο «άστρα κι αστρολογία» της Βραζιλίας και…και…και; Αυτοί είναι που έχουν τη δύναμη; Και ποια είναι τα φόντα , το authority που λέμε και στον Περαία, για την αξιολόγηση την καλλιτεχνική;
Οπότε , για το καθαρώς κινηματογραφικό κομμάτι και για όλους τους παραπάνω λόγους, δεν έχουμε να πούμε τίποτα.
Ωστόσο, ΘΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΩ, ότι οι φετινές όχι ακριβώς επιλογές αλλά «ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ» ήταν, μερικές από αυτές, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΟΥ ΓΟΥΣΤΟΥ ΜΟΥ. Αρχίζοντας από το βραβείο του Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ στην ΑΛΙΣΟΝ ΤΖΑΝΕΫ για το «Εγώ, η Τόνυα» ως το σάρωμα του «ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΙΝΓΚ, ΣΤΟ ΜΙΣΟΥΡΙ» που είναι το φιλμ που έχω ξεχωρίσει (μαζί με την «Δουνκέρκη» σε άλλο επίπεδο) καθώς και το βραβείο Ξενόγλωσσης στον αγαπημένο μου Φατίχ Ακιν και στο αγαπημένο μου φιλμ του «IN THE FADE» (που στα ελληνικά θα το πουν «ΜΑΖΙ Η ΤΙΠΟΤΑ»- προφανώς για να υπενθυμίσει το «ΜΑΖΙ ΠΟΤΕ» του……) αλλά θυμάμαι και πέρσι το μηχανισμό προώθησης που έδωσε το χρίσμα στο «Εκείνη» του Πολ Βερχόφεν το οποίο δεν ήταν όμως για να πάει στα Οσκαρ..
Θέλω να πω, ότι κι οι «προωθήσεις» που ήταν του γούστου μου, προσωπικώς δεν μου λένε τίποτα διότι τις αξιολογήσεις , βάσει των κανόνων, που θα μου διδάξει και δύο πράγματα γύρω από το σινεμά, από αλλού θα τις μάθω κι όχι από τις «Χρυσές Σφαίρες» που στα βραβεία τηλεόρασης , για μια ακόμα χρονιά, ανεβοκατέβαζαν ηθοποιούς με βραβεία, χωρίς να έχουν προβλέψει βραβείο για τη ρημάδα τη σκηνοθεσία ή για το έρμο το σενάριο..
Χαίρομαι , πάντως, που κάποια αγαπημένα μυ φιλμ , σαν αυτά που προανέφερα, από σήμερα διαφημίζοναι με την ένδειξη «Χρυσή Σφαίρα» στη βάση ότι μπορεί να κόψουν παραπάνω εισιτήρια μέχρι να φτάσουμε στην ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για τα Οσκαρ στις 23 Ιανουαρίου και να καθίσει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του..
Ακολουθεί η λίστα των «Βραβείων»:
Best Picture – Drama:
“Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”
Best Performance by an Actress in a Motion Picture – Drama:
Frances McDormand, “Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”
Best Performance by an Actor in a Motion Picture – Drama:
Gary Oldman, “Darkest Hour”
Best Picture – Comedy or Musical:
“Lady Bird”
Best Performance by an Actress in a Motion Picture – Musical or Comedy
Saoirse Ronan, “Lady Bird”
Best Director – Motion Picture:
Guillermo del Toro, “The Shape of Water”
Best Motion Picture – Foreign Language
“In the Fade”
Best Screenplay – Motion Picture:
Martin McDonagh, “Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”
Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Motion Picture:
Allison Janney, “I, Tonya”
Best Animated Film:
“Coco”
Best Performance by an Actor in a Motion Picture – Musical or Comedy:
James Franco, “The Disaster Artist”
Best Original Song – Motion Picture
“This Is Me,” “The Greatest Showman”
Best Original Score – Motion Picture:
“The Shape of Water”
Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Motion Picture:
Sam Rockwell, “Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”