Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Pantimo

OSCAR 2018: ΑΝΑΛΥΣΗ 15- Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

23 Φεβρουαρίου 2018
Κατηγορία Περί Oscar...
Διαβάστηκε 3651 φορές

Ερμηνείες που βγαίνουν από μεγάλο ρόλο μεγάλου σεναρίου , ή που συντονίζονται με το κλίμα της σκηνοθεσίας και προσαρμόζονται σε αυτό ή που βγαίνουν από προσωπική δουλειά της ηθοποιού πάνω σε ένα πρόσωπο ή που τις βρίσκει η ηθοποιός μόνη της με τον σκηνοθέτη να κάνει επίβλεψη… κλπ κλπ.. Ερμηνείες τέτοιες διαγωνίζονται φέτος κι εδώ έχουμε Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΡΟΛΟ, leading actress, άρα λαμβάνεται υπόψη και το πρωταγωνιστικό στοιχείο  όταν πρόκειται για ρολίστα.

 

 Με άλλα κριτήρια κρίνεται η leadingερμηνεία και με διαφορετικά η supporting- σε αμφότερα τα φύλα . Οι ρόλοι βγαίνουν από το σενάριο κι αξιολογούνται και με βάση το σενάριο της ταινίας  και την ίδια την ταινία.  ‘Οχι μόνο στο αν είναι καλό το σενάριο αλλά και στην υπόσταση που του έδωσε η ηθοποιός με μια ερμηνεία που μπορεί μεν να προερχόταν από σενάριο ίσως ισχνό αλλά ο πρωταγωνιστικός ρόλος να ήταν υπερπλήρης και τέλεια γραμμένος , οπότε η ηθοποιός επέβαλε την ταινία (περίπτωση ΤΖΕΣΙΚΑ ΛΑΝΓΚ στο «ΜΠΛΕ ΟΥΡΑΝΟΣ»). Συνταγές δεν υπάρχουν, μόνο κανόνες! Οπότε, δεν σημαίνει πως ένας καλός ρόλος που βγάζει καλή ερμηνεία πρέπει να γεννά απορίες «γιατί τότε δεν ήταν υποψήφιο και το σενάριο;», όπως επίσης  υπάρχει σύγχυση μεταξύ ερμηνείας και σκηνοθεσίας «πως είναι δυνατόν να διακρίνονται οι ηθοποιοί κι όχι ο σκηνοθέτης που τους δίδαξε;». Ποιος είπε ότι όλοι οι σκηνοθέτες –κι αναφέρομαι στους μεγάλους και σημαντικούς- είναι και δάσκαλοι ηθοποιών; Δεν δουλεύουν όλοι με τον ίδιο τρόπο.

Αυτά , για να λύνονται μερικές απορίες ………

ΥΠΟΨΗΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ:

  1. ΣΑΛΛΥ ΧΩΚΙΝΣ «Η μορφή του νερού» (The shape of water)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ. Δεύτερη υποψηφιότητα. Είχε προταθεί ως supporting στην «Θλιμμένη Τζάσμιν» κι είχε χάσει από τη ΛΟΥΠΙΤΑ ΝΙΟΝΓΚΟΥ στο «12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΟΣ»

Ο ΡΟΛΟΣ: Μουγκή- όχι κωφάλαλη!- η ηρωίδα, μεγαλωμένη μόνη της, εργάζεται σε κέντρο ερευνών όπου φέρνουν ένα ον για να το χρησιμοποιήσουν σε πειράματα κι εκείνη το ερωτεύεται και θυσιάζεται για να το προστατέψει.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Η Σάλλυ Χώκινς βρίσκει απίθανους τόνους κι ημιτόνια και χρωματισμούς προκειμένου να εντάξει την ερμηνεία της στη σκηνοθεσία γοητευτικού, εφιαλτικού παραμυθιού του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο και την βγάζει από τα πρότυπα ερμηνειών ανάλογων ρόλων που ήταν γραμμένοι για κοινωνικά δράματα («Σιωπηλή τραγωδία» της Τζέην Γουάιμαν, «Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού» της Μάρλι Μάτλιν, ακόμα και το ποιητικό «Μαθήματα πιάνου» της Χόλυ Χάντερ- είναι πιο κοντά, θα λέγαμε,  στη μουγκή της Σαμάνθα Μόρτον στο «Συμφωνίες κι ασυμφωνίες» του Γούντυ Αλεν, ο οποίος μπορεί και να την έχει καθορίσει ερμηνευτικά, αυτός την είχε στείλει στα Οσκαρ με την «Θλιμμένη Τζάσμιν» όπως κι η θητεία της στον Μάικ Λι που δουλεύει τους ηθοποιούς με αυτοσχεδιασμούς και τους «βοηθά» έτσι σε δικά τους «λυσίματα»)). Το πρόσωπο της αξίζει πολλά λεφτά για τις γλυκές εκφράσεις που παίρνει κι οι οποίες συντονίζονται στο ακέραιο με τη σκηνοθετική γραμμή Ντελ Τόρο.

  1. ΦΡΑΝΣΕΣ ΜΑΚ ΝΤΟΡΜΑΝΤ «Οι τρεις πινακίδες έξω από το Εμπινγκ στο Μισούρι» (Three billboards outside Ebbing, Missouri)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ρολίστα που ΠΗΡΕ ΟΣΚΑΡ ως leading για το «FARGO» το 1997 κι ως leading διεκδικεί και το φετινό δεύτερο ενώ έχει προταθεί τρεις φορές ως supporting, που είναι κι ο «φυσικός χώρος» ενός ρολίστα αλλά εκεί δεν το έχει πάρει: «Ο Μισισιπής καίγεται» (1989), «Σχεδόν διάσημοι» (2001), «Ανιση μάχη» (2006). Είναι ίδια περίπτωση με την ΚΑΘΥ ΜΠΕΗΤΣ, την άλλη μεγάλη ρολίστα, που κι εκείνη κατάφερε να πάρει Οσκαρ ως leading κι ηττήθηκε δύο φορές στο supporting.

Ο ΡΟΛΟΣ: Γυναίκα της επαρχίας που θέλει να πάρει εκδίκηση για τη δολοφονία μετά βιασμού της κόρης της και να ξεσκεπάσει τόσο την Αστυνομία για την κωλυσιεργία της όσο και να ανακαλύψει και τιμωρήσει τον δολοφόνο. Ενώ γύρω της, πάνω σε αυτή τη διεκδίκηση, προβάλλονται σχέσεις σύνθετες και ποικίλες , με όλα τα πρόσωπα που εμφανίζονται στην ιστορία και που δεν είναι και λίγα…

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Απίστευτη δουλειά που καταλήγει στο αβίαστο παίξιμο ενώ μέσα από τις λιτές εκφράσεις της δηλώνονται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τραγωδίες. Η εσωτερικότητα της είναι μέγιστο μάθημα όπου με ένα κοίταγμα μπορεί και δίνει στο θεατή και τη νιοστή ίνα, την έσχατη λεπτομέρεια, του τι αισθάνεται εκείνη τη στιγμή για το πρόσωπο με το οποίο συνομιλεί ή το νόημα της ατάκας που λέει. Από τις ερμηνείες που έχει προηγηθεί υπεράνθρωπη και κοπιαστική δουλειά ώστε να χωνευθεί, να αφομοιωθεί από την ηθοποιό ο χαρακτήρας και να τον δώσει στη συνέχεια με τον πιο απέριττο τρόπο, σαν να ζει κι όχι σαν να παίζει.

  1. ΜΑΡΓΚΟΤ ΡΟΜΠΙ «Εγώ, η Τόνια» (I, Tonya)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα.

Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει την Τόνια Χάρντινγκ, υπαρκτό πρόσωπο, την πατινέρ που έγινε διάσημη για τις επιδόσεις της στο άθλημα κι έφτασε στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς ενώ στη συνέχεια κατακρημνίστηκε στα τάρταρα από την  αντι-αθλητική της συμπεριφορά και περιέπεσε στο διασυρμό και την απαξίωση. Παραλλήλως τη βλέπουμε στις προσωπικές της σχέσεις που ήταν καθοριστικές για τη ζωή της, για την εξέλιξη της, για την κατάληξη της.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Μελετημένη, έχει βρει ενιαίο τόνο παιξίματος σε όλη τη διάρκεια του ρόλου της, οι μεταστροφές στη ζωή της δεν την αλλάζουν ως πρόσωπο ούτε ως ερμηνευτική συμπεριφορά πάνω στο ρόλο. Δύσκολο αυτό που πέτυχε διότι η ηρωίδα έχει πρόβλημα ως αδικαίωτη στη ζωή κι η Ρόμπι με το παίξιμο της,  της δικαιώνει το αδικαίωτο παρόλο ότι ο θεατής σε άλλη περίπτωση θα είχε κάθε λόγο και κάθε δικαίωμα να την αντιπαθήσει (την Χάρντινγκ)

  1. ΣΑΟΡΣΙ ΡΟΝΑΝ «Ladybird»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Τρίτη υποψηφιότητα, χωρίς νίκη ως τώρα. Ηταν υποψήφια ως supporting το 2008 με την «Εξιλέωση» (Atonement)- έφηβη ακόμα, κι ως leadingτο 2016 με το «Μπρούκλυν»

Ο ΡΟΛΟΣ: Φιλόδοξο κορίτσι η ηρωίδα, μαχητική προσωπικότητα, που ζει στο Σακραμέντο και θέλει να ανοίξει τα φτερά της για τη Νέα Υόρκη και σπουδές εκεί, αντιμέτωπη με τη ζωή του προαστίου και των περιορισμένων δυνατοτήτων, με την οικογένεια, με τις σχέσεις της με τα άλλα παιδιά, κορίτσια κι αγόρια, με το σεξ, με τις προσμονές και τις απογοητεύσεις.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Άλλη μια ερμηνεία που συνδέεται απόλυτα με το πακέτο σενάριο-σκηνοθεσία όπου τα πάντα αφηγούνται σε ήσσονα τόνο και στην ίδια κλίμακα κινούνται κι οι ηθοποιοί. Η Ρόναν παίζει την ηρωίδα της όχι ως ηρωίδα, ως επαναστάτρια, ως μάχιμη και μαχητική, αλλά ως ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ. Παρόλο ότι δεν της λείπουν τα ξεσπάσματα από το σενάριο και το ρόλο , αναγνωρίζεται για τη συμμόρφωση της με τη γενική γραμμή που καταλήγει σε μια «μαζεμένη» ερμηνεία.

  1. ΜΕΡΥΛ ΣΤΡΗΠ «The post»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Αυτοί που μιλούν τόσο απερίσκεπτα για την Μέρυλ Στρηπ, επειδή βαρέθηκαν να  τη βλέπουν να φιγουράρει σχεδόν κάθε χρόνο ως υποψήφια στα Οσκαρ, όπου έχει καταρρίψει ένα απίστευτο ρεκόρ 21 υποψηφιοτήτων με τη φετινή,  δεν καταλαβαίνουν και δεν γνωρίζουν, ότι η Ακαδημία αξιολογεί ερμηνείες κι όχι πρόσωπα. Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ της ΜΕΡΥΛ ΣΤΡΗΠ σε κάθε ταινία της- ΣΧΕΔΟΝ σε κάθε ταινία της- καταγράφεται στην Ιστορία ως μία από τις 5 σημαντικότερες της χρονιάς. Κι αυτή είναι η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥ. Ετσι απλά. Τώρα αν κάποιοι βαρέθηκαν να την παρακολουθούν, δικό τους πρόβλημα, δεν είναι πιο μεγάλης αξίας η δική τους «άποψη»  από  την αξία των ΕΡΜΗΝΕΙΩΝ της Μέρυλ Στρηπ.  Με τον ίδιο τρόπο έχουν βαρεθεί και τον ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΛΕΝ επειδή κάνει ταινία κάθε χρόνο ως τα 80κάτι του, με τον ίδιο τρόπο έχουν βαρεθεί τον ΤΖΩΝ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ με τις 51 μουσικές υποψηφιότητες, πλησιάζει η ώρα και του ΚΛΙΝΤ ΗΣΤΓΟΥΝΤ….  

ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΡΙΩΝ ΟΣΚΑΡ: Το 1980 ως supporting για το «ΚΡΑΜΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΡΑΜΕΡ», το 1983 και το 2012 ως leading και στις δύο περιπτώσεις, για τις ερμηνείες της αντίστοιχα στα φιλμ «Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙ» κι «Η ΣΙΔΗΡΑ ΚΥΡΙΑ».

Οι άλλες υποψηφιότητες της που δεν καταλήγουν σε νίκη είναι για τα φιλμ «Ο ελαφοκυνηγός» (1979, supporting), «Η ερωμένη του Γάλλου ανθυπολοχαγού» (1982), «Η εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ» (1984), «Πέρα από την Αφρική» (1986), «Ξένοι στην ίδια πόλη» (1988), «Κραυγή στο σκοτάδι» (1989), «Φλερτάροντας τη ζωή» (1991), «Οι γέφυρες του Μάντισον» (1996), «Κάτι αληθινό» (1999), «Μια τρυφερή σχέση» (2000), «Adaptation»(2003, supporting), «Ο διάβολος φοράει Πράντα» (2007), «Αμφιβολία» (2009), «Τζούλι και Τζούλια» (2010), «Αύγουστος» (2014), «Τα μυστικά του δάσους» (2015, supporting), «Φλόρενς: Φάλτσο Σοπράνο» (2017)

Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει την εκδότρια της εφημερίδας «Washington Post», που απειλείται με κατάρρευση και χρεωκοπία, την ώρα που ένα γεγονός αληθινό με θέματα γύρω από την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών «σκάει» ως είδηση κι η εφημερίδα βρίσκεται στη δίνη των περιστάσεων αλλά και στην αυγή της νέας εποχής της που θα την οδηγήσει και στην αποκάλυψη του σκανδάλου Watergate, που οδήγησε τον Πρόεδρο Νίξον στην παραίτηση.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Η Μέρυλ Στρηπ, στους τόσους ρόλους που έχει δημιουργήσει, προσθέτει και την εκδότρια εφημερίδας, που αν γνώριζε την Ελένη Βλάχου της «Καθημερινής», της «Μεσημβρινής», των «Εικόνων» και του «Γαλαξία» θα νόμιζε κανείς ότι την είχε βάλει κάτω ως πρότυπο και τη μελετούσε. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να την γνώριζε… Τόσο τέλεια είναι!  Κυρία του Τύπου, συγκροτημένη και συγκρατημένη στα ζητήματα, φοβισμένη όπως φοβούνται οι κυρίες και τα άτομα εξουσίας αλλά και κληρονομιάς, παίζει την υπαρκτή ηρωίδα της ως άτομο ευθύνης αλλά με θραύσματα  κι έχει βρει τον τρόπο να το μεταδώσει αυτό και στο κοινό.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: ΦΡΑΝΣΕΣ ΜΑΚ ΝΤΟΡΜΑΝΤ. Εχει και τη ΡΟΛΑΡΑ και τη ΣΕΝΑΡΙΑΡΑ και την ΤΑΙΝΙΑΡΑ . Για την εξ αυτών ΕΡΜΗΝΕΙΑΡΑ δεν το συζητάμε. Κι ό,τι έχει προηγηθεί σε βραβείο έχει πάει σε αυτήν. Με προορισμό το Οσκαρ. Θέλετε κι αντίπαλο για να γίνει παιχνίδι; Θα μπορούσε να είναι η Σάλλυ Χώκινς. Όταν όμως λέμε πως μεταξύ ταινίας σεναρίου και ταινίας σκηνοθεσίας συνήθως προκρίνεται η του σεναρίου, τι θα πούμε για ερμηνείες όπου η μια είναι σεναρίου κι η άλλη σκηνοθεσίας ; Ποια ερμηνεία είναι αυτή που θα στεφόταν; Του Σεναρίου ή της Σκηνοθεσίας;

Την νικήτρια θα την μάθουμε την Κυριακή 4 Μαρτίου στην 90η απονομή των βραβείων ΟΣΚΑΡ η οποία θα μεταδοθεί στην Ελλάδα ζωντανά κι αποκλειστικά από την COSMOTE TV.

Τροποποιήθηκε Παρασκευή, 23 Φεβρουαρίου 2018 22:39
Pantimo

Τελευταία άρθρα από τον/την Pantimo