Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι μόλις προχτές ανακοινώθηκαν τα βραβεία της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ όπου οι 4 από τις 5 υποψήφιες ήταν και υποβολές των χωρών τους για το ΟΣΚΑΡ κι από αυτές ΜΟΝΟ ο πολυνίκης «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» της ΠΟΛΩΝΙΑΣ πέρασε. Εξω το Βέλγιο με το «Κορίτσι», η Ιταλία με το «Dogman», η Σουηδία με το «Border», όσο για τη Γαλλία που είχε υποβάλει την «Οδύνη» από το έργο της Μαργκερίτ Ντυράς , δεν ήταν ούτε στα Ευρωπαϊκά. Μα κι η Ισπανία το ίδιο αλλά αυτή εντελώς αλόγιστα είχε υποβάλει μια κωμωδία μπάσκετ, το «Campeones» άγνωστο για ποιους λόγους πλην ίσως εμπορικών…. Κι έφαγε κόκκινη κάρτα κι από τα Οσκαρ κι από τα Ευρωπαϊκά.
Η υπεροχή ήταν ολοφάνερη κι έμενε να αποδειχτεί και στα χαρτιά.
Το «ROMA» είναι η απόλυτη τελειότητα!! Κατά μία εκδοχή μπορεί να είναι κι η καλύτερη ταινία του ΑΛΦΟΝΣΟ ΚΟΥΑΡΟΝ, ενός σκηνοθέτη που βρίσκεται σε διαρκή και καλπάζουσα άνοδο κι ο οποίος έχει περάσει εδώ και χρόνια τα σύνορα του Μεξικό, της πατρίδας του, με έργα σαν τα «ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ» και κυρίως το «GRAVITY» που του είχε χαρίσει και το ΟΣΚΑΡ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ τα 2014.
Αχ αυτοί οι κριτικοί!!!! ΦΥΣΙΚΑ και λείπει από την υποψηφιότητα του Σωματείου ο ΗΘΑΝ ΧΩΚ στο «First Reformed» που είχαν πέσει όλοι οι κριτικοί πάνω του. Την έχω δει την ταινία και(δεν) απορούσα διότι ήξερα πως όταν έρθουν τα βραβεία των αρμοδίων και των κανόνων, η θέση του θα είναι επισφαλής. Όχι διότι δεν είναι καλός ηθοποιός αλλά δεν βραβεύουν πρόσωπο μα ερμηνεία. Κι εδώ είχαμε ένα μονοκόμματο παίξιμο σε ένα μονοκόμματο ρόλο!!!
Συνεχίζουμε με την παρακολούθηση της πορείας του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ και της ταινίας του «Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ», τώρα πια επί αμερικανικού εδάφους όπου ξεκίνησαν οι πρώτες διακρίσεις. Διότι στην πρώτη συγκομιδή, από τις πρώτες ενώσεις, ήταν στην απέξω. Υπενθυμίζω ότι η αισιοδοξία ανέβηκε με τις δέκα διακρίσεις στην ΑΓΓΛΙΑ από τα BRITISH SPIRIT AWARDS και στη συνέχεια ήρθαν οι ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ από τις "ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ» (ξανά δηλαδή πίσω στην Αμερική) όπου κατέληξαν στο «ναι μεν αλλά…» . Πέντε υποψηφιότητες για την ταινία, ο Λάνθιμος όμως εκτός σκηνοθεσίας.
Τα τελευταία χρόνια σαν να διαπιστώνω ότι ο «Χρυσός Φοίνικας», σε αντίθεση με το υπόλοιπο Φεστιβάλ των Κανών και την καλλιεργημένη σχετική νοοτροπία του, δεν καταλήγει σε auter- ίστικο φιλμ αλλά σε… φιλμ. Ο Χρυσός Φοίνικας του 2018 είναι μια τέτοια περίπτωση μια και το φιλμ είναι περισσότερο «Κλέφτες Καταστημάτων» παρά γενικώς κι αορίστως «ένα έργο του Κορε-έντα». Ο οποίος ΧΙΡΟΚΑΖΟΥ ΚΟΡΕ-ΕΝΤΑ είναι ένας θαυμάσιος σκηνοθέτης και το είχαμε διαπιστώσει στο αστυνομικό, ψυχολογικό φιλμ «ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ».
Σκέφτηκα, μια και το θέμα μας αφορά ιδιαιτέρως κι επειδή δεν το ζούμε πολύ συχνά, να παρακολουθήσουμε όλες τις εξελίξεις της διαδρομής Γιώργου Λάνθιμου με την ταινία του «ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ», στον δρόμο προς τα Οσκαρ και μέχρι που θα φτάσει και πως θα φτάσει. Να δούμε τα «εμπόδια» που παρεμβάλλονται αλλά και τις χαρές που εναλλάσσονται , όπου σιγά- σιγά θα βγάζουμε κι εμείς ένα ασφαλές συμπέρασμα. Και να ξέρουμε και τι αγωνίες θα ζούσαμε αν ήμαστε στη θέση του. Και προς τα πού σιγά σιγά θα στρέφεται το ενδιαφέρον για αυτή την ταινία και σε ποια σημεία μπορεί να αναμένεται η κορύφωση.
Ο «ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΟΣΚΑΡ» είναι μια ταινία για τον ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ ή μήπως μια ταινία του ΡΟΥΠΕΡΤ ΕΒΕΡΕΤ για τον ΡΟΥΠΕΡΤ ΕΒΕΡΕΤ μέσω του Οσκαρ Oυάιλντ; Η μήπως συνδυασμός και των δύο; Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα ελκύει κυρίως γ;yρω από τον Εβερετ.
Η ταινία του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ «Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ» , αν και προτάθηκε σε όλες τις μεγάλες κατηγορίες, εξαιρέθηκε από την ΕΞΗΣ ΜΙΑ, ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ. Προτάθηκε ως καλύτερη κωμωδία, ως σενάριο καθώς και για τρεις ερμηνείες αλλά τον σκηνοθέτη της ταινίας δεν τον ενέταξε στους κόλπους της αναγνώρισης εκ μερους των…. P.r και της γενικής, αυτού του είδους, εξυπηρέτησης.
Οι προσμονές, που ξεκινούν από ονόματα, πολλές φορές οδηγούν και καταλήγουν στην απογοήτευση. Λογικό αν και δεν θα έπρεπε διότι τα ονόματα δεν βρίσκονται πάντοτε στην καλύτερη τους ώρα ή στην καλύτερη συνθήκη. Και τα έργα δεν γίνονται από «ονόματα» αλλά από πολλούς παράγοντες.