Τα BAFTA, τα αποκαλώ «Χρυσές Σφαίρες των Ακαδημιών» για το λόγο που εξήγησα πιο πάνω, μια κι η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ είναι η ΜΟΝΗ Κινηματογραφική Ακαδημία του Κόσμου που δεν ασχολείται με τα επιτεύγματα ή τις όποιες αναγνωρίσεις της δικής της κινηματογραφίας αλλά θέλει να έχει το δικό της λόγο πάνω στα… Οσκαρ.. Και ποιος είναι αυτός ο… «λόγος του βασιλιά;». Ακριβώς, ένα ΟΣΚΑΡΙΚΟ «ΚΕΚΕΔΙΣΜΑ» σαν του ήρωα της ταινίας εκείνης (και της Ιστορίας της):  Απλώς , να έχει μιλήσει πρώτη. Διότι στη δεκαετία του 90 που «αποτόλμησε» να αλλάξει ημερομηνίες και να δίνει τα «δικά της» βραβεία μετά από τα Οσκαρ, δεν ασχολήθηκε κανείς.  Αναγκάστηκε να μαζέψει τα «βρεγμένα» της κι επανήλθε στα κανονικά , στα προ-οσκαρικά δηλαδή, για να μην ξαναχάσει τις «κτήσεις» της, που  εδώ ειδικώς ήταν και … δανεικές.

Γενικώς, το συγκεκριμένο δεν ισχύει μόνο για τα BAFTA αλλά ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, όσους ασχολούνται προ-οσκαρικά με τα Οσκαρ. Σκέφτεστε, να απένειμαν τα «βραβεία» τους οι «Χρυσές Σφαίρες», τα BAFTA, ακόμα και τα Σωματεία, ακόμα κι οι Ενώσεις των Κριτικών, ΜΕΤΑ από τα ΟΣΚΑΡ: Δεν θα τους έγραφαν ούτε μονόστηλο.

Φέτος, ενπάση περιπτώσει η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ Ακαδημία , που μόνο με το βρετανικό σινεμά δεν ασχολείται, είχε το άλλοθι της, διότι το «1917» είναι ΑΓΓΛΙΚΗ παραγωγή. Αγγλος ο σκηνοθέτης, Αγγλίδα κι η σεναριογράφος συνεργάτης, Αγγλοι ηθοποιοί, Αγγλος ο διευθυντής φωτογραφίας που παίρνει πάνω του την κατάσταση, αγγλικό και το θέμα, Αγγλοι οι ήρωες του σεναρίου. Τώρα, το αν έχουν πέσει κι αμερικάνικα κεφάλαια στην παραγωγή, αυτό δεν την μεταβάλει σε «αμερικανική» ταινία, παραμένει εγγλέζικη.

Συνεπώς, στο «1917» που σάρωσε με εφτά βραβεία, υπάρχει το βρετανικό άλλοθι. Ασχετο αν όλοι ξέρουμε ότι τα κριτήρια είναι οσκαρικά κι όχι βρετανικά. Αλλωστε, το αγγλικό σινεμά οι Βρετανοί το έχουν βάλει στη γωνία. Το έχουν κατηγοριοποιήσει κι όπως δίνουν βραβείο… μοντάζ, δίνουν και βραβείο «Βρετανικής Ταινίας» (και το πήρε το «1917»). Εξού και διάφορες εγγλέζικες ταινίες, που βγαίνουν και χάνονται και τις αναδεικνύουν σε «αριστουργήματα» κάποιοι λίγοι που δι’ αυτού του τρόπου αυτό-νομίζονται ως «ψαγμένοι», η Εγγλεζικη Κινηματογραφία δεν θέλει ούτε να τις φτύσει.

Παρακάτω έχουμε τη λίστα των τελευταίων προ-οσκαρικών βραβείων της χρονιάς και σε μια εβδομάδα θα δούμε τα ΚΑΝΟΝΙΚΑ, τα ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ: «1917»

ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ: «1917»

ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ: «Κλάους»

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σαμ Μέντες «1917»

ΣΕΝΑΡΙΟ (ΕΚ ΔΙΑΣΚΕΥΗΣ): «ΤΖΟΤΖΟ»-Τάικα Γουαιτίτι

ΣΕΝΑΡΙΟ (πρωτότυπο): «Παράσιτα» - Μπόνγκ Τζουν Χο, Χαν Τζιν Γουόν

Α’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ: Γιοακίν Φίνιξ «Joker»

Α΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ: Ρενέ Ζελβέγκερ «Judy»

Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ: Μπράντ Πήτ «Κάποτε στο Χόλυγουντ»

Β΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ: Λώρα Ντερν «Ιστορία γάμου»

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: «1917»- Ρότζερ Ντήκινς

ΣΚΗΝΙΚΑ: «1917»- Ντένις Γκάσνερ, Λη Σανταλες

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: «Μικρές κυρίες»- Τζάκλιν Ντουράν

ΜΟΝΤΑΖ: «Ford v Ferrari»- Αντριου Μπάκλαντ, Μάικλ ΜακΚάσκερ

ΜΟΥΣΙΚΗ: «Joker» -Χιλντούρ Γκουντναντότιρ

ΗΧΟΣ: «1917»

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: «Βόμβα»

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΦΕ: «1917»

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ: «Παράσιτα»

ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ: «Bait»

ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ: «For Sama»

CASTING: «Joker»- Σάινα Μάρκοβιτς