Πάμε να τα δούμε
ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ
- ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΝΙΣΕΡΙΝ (The Banshees of Inisherin)- Μίκελ Ε.Τζ.Νίλσεν
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: OΣΚΑΡΟΥΧΟΣ ο Δανός ΜΙΚΕΛ ΝΙΛΣΕΝ, το ΠΗΡΕ το 2021 για το «ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΟ». Αυτή είναι η 2η υποψηφιότητα του.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Επίτευγμα και πρόσωπο, τι σινεμά σπουδάζουν οι Δανοί. Το μοντάζ του «Ηχος από μέταλλο», που είχε να κάνει με τη δραματουργική επεξεργασία του Ηχου από το μοντάζ, είναι από τον ίδιο άνθρωπο που κάνει αυτό εδώ: Μοντάζ παύσεων και βασικά μοντάζ «ακινησίας». Αυτή η εσωτερική ακινησία των κατοίκων αυτού του φανταστικού ιρλανδικού παραθαλάσσιου χωριού, και των βασικών χαρακτήρων που κουβαλούν πλήξη και μοναξιά και δεν αντέχουν ο ένας τον άλλο. Πως μοντάρεις ένα έργο του…. Μπέκετ; Κι ας μην το εχει γράψει ο ίδιος αλλά έχει μερτικό επιρροής. Πως πετυχαίνεις τον σφιχτό, εσωτερικό ρυθμό που διατάσσει η σκηνοθεσία η οποία υπαγορεύεται από το σενάριο που το έχει γράψει ο ίδιος άνθρωπος. Πως συνδέεις τα κοντινά πλάνα με τις σιωπές ή με τις εντάσεις αλλά και τη σκηνοθετική καθοδήγηση αυτών των ηθοποιών ώστε να δίνουν υλικό στον μοντέρ. Το μοντάζ που δεν πρέπει να φαίνεται αλλά να κάνει το έργο να φαίνεται ότι σε πηγαίνει μόνο του ……..
- ELVIS- Ματ Βίλα, Τζόναθαν Ρέντμον
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα και για τους δύο
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ:To Μοντάζ σε «αγαστή σύμπνοια» με τη Φωτογραφία. Με την Κάμερα. Τον φρενήρη ρυθμό της ακολουθεί στις «κινήσεις» του Έλβις, τους τόνους της κατεβάζει στην πρόζα, κι όπως εξομολογήθηκαν οι μοντέρ, η βάση για το μοντάζ και για το συντονισμό τους με τη Φωτογραφία και την κάμερα, ήταν τα ίδια τα τραγούδια του Έλβις. Αυτά στις εκτελέσεις του είτε τις εκ νέου είτε τις παλαιές κι επεξεργασμένες, υπαγόρευσαν τον ρυθμό, και μάλιστα συμβουλεύτηκαν και πρόσφατα βιντεοκλιπ, και μάλιστα ανέφεραν τον Εμινεμ αλλά και τους εξ Ιταλίας Μανέσκιν της Eurovision,ώστε να αφηγηθούν σε πιο μοντέρνα φόρμα τα του Ελιβις. Από τη στιγμή που η εντολή του σκηνοθέτη ήταν ότι δεν θέλει biopic. Και στο δύσκολο κομμάτι του Λας Βέγκας πάλι με την κάμερα συντονίστηκαν για να βγει ο ρυθμός αλα Έλβις πιο βεβαρυμμένος ….
- ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ (Everything everywhere all at once)- Πωλ Ρότζερς
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα.
TAYTOTHTA KATHΓΟΡΙΑΣ: Το Μοντάζ του «παράλληλου Σύμπαντος». Ολη η ταινία είναι αυτό. Το εύρημα που κάνει την ταινία να φαίνεται τρελή. Το ότι ένας βασικός χαρακτήρας δηλώνει ερχομό από παράλληλο Σύμπαν κι από εκείνη τη στιγμή τα παράλληλα Σύμπαντα εισβάλλουν στην ιστορία και στη ζωή των ηρώων και κάνουν την ταινία να φαίνεται ότι χάνει κάθε είδους κωδικοποίηση... Και πως το κάνουν; Αφού το εύρημα του ευρήματος είναι και μία «σχολή σινεμά» ανα παράλληλο σύμπαν. Και μας περνάει από Σύμπαν σε Σύμπαν κι από Σχολή σε Σχολή.. Αυτά λοιπόν όλα έχουν γίνει πράξη με το πως τα έχει δέσει ο μοντέρ , ο οποίος εχει μπει στη δίνη των δυο σκηνοθετών- σεναριογράφων και βασικά στο σενάριο κι αρχίζει να υλοποιεί τους., στροβιλισμούς.
- TÁR – Μόνικα Bίλι
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα για την Αυστριακή μοντέζ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις ταινίες που έχει μοντάρει η Μόνικα Βίλι , και διαβάσει τίτλους «Λευκή κορδέλα» και «Amour», τα δύο ονομαστά του Μίκαελ Χάνεκε, θα καταλάβει και τι είδους ταινιών μοντέζ είναι. Σε τι εξειδικεύεται.. Κι αν ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος Τοντ Φιλντ είχε , όπως λέει, την Κέητ Μπλάνσετ εξ αρχής στο μυαλό του από όταν έγραφε το σενάριο, το πρόσωπο από το οποίο ξεκίνησε το στάδιο της υλοποίησης, ήταν η συγκεκριμένη μοντέζ. Αυτήν θεώρησε ως Νο1 απαραίτητη για τα υπόλοιπα. Διότι βλέπουμε το απόλυτα εσωτερικό μοντάζ, βλέπουμε το πως ρυθμίζει τα της φωτογραφίας με τα longshots, τα «μακρουλά» πλάνα για τα οποία γράψαμε στο περι Φωτογραφίας κεφάλαιο, τον ψυχισμό και το ρυθμό του «Amour» και της «Λευκής κορδέλας» θέλει ο Φιλντ για ρυθμό αυτής της ταινίας. Ένα εσωτερικό ταξίδι μέσα από γεγονότα στη ζωη της ηρωίδας , της αυστηρής αλλά κι ευάλωτης- όσο κι αν αυτό δεν το δείχνει, ένα μοντάζ πάνω στο «τέμπο» που έχει να κάνει με τη μουσική της ιδιότητα και κυρίως πάνω στην πειθαρχία που αυτό κι αν είναι η μουσική της ιδιότητα αλλά κι η προσωπική με όλα τα συνεπακόλουθα. Ένα μοντάζ που να επικοινωνεί στον θεατή το τεμπο και την πειθαρχία. Μέσα από το πως έχουν στηθεί και φωτιστεί τα πλάνα και πως πρέπει να προβάλλεται η διακεκριμένη πρωταγωνίστρια, η Μπλάνσετ δηλαδή, για την οποία γίνεται αυτό το δύσκολο και «πειθαρχικό» έργο.
- TOP GUN: MAVERICK- ΕντιΧάμιλτον
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Ενας τεράστιος όγκος δουλειάς, με τις αμέτρητες λήψεις αεροπορικών σκηνών, με τις κάμερες στον αέρα, τις κάμερες τις πολλαπλές κι όλο αυτό το υλικό να έρθει σε συγύρισμα και συγχρόνως να συντονίζεται στο ακέραιο με τον Ηχο, να γίνεται δηλαδή και μοντάζ σκηνών Ηχου. Αυτό είναι το μεγάλο επίτευγμα της ταινίας – αν του «Elvis» το μοντάζ εξαρτάται από τη Φωτογραφία, του «Top Gun:Maverick» είναι σε πλήρη συνεύρεση με τον Ηχο. Και συγχρόνως μπορεί κι ακολουθεί και τη σεναριακή δραματικότητα, δεν γίνεται αερο-ηχητική ακαταστασία μα το ακριβως αντίθετο: Η απόλυτη τάξη καθώς η κάμερα τρέχει να παρακολουθήσει κι ο ήχος διαπερνά…
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Δεν νομίζω ότι υπάρχει Ηχολήπτης που δεν θα ψηφίζει το μοντάζ του «Top gun» όπως επίσης και διευθυντής φωτογραφίας που δεν θα προτιμήσει το μοντάζ του «Elvis». Οι Ηθοποιοί θα χωριστούν στα δυό, ανάμεσα σε «Πνεύματα Ινισέριν» και «Tar» για το πιο από τα δυο προβάλει καλύτερα την ηθοποιία κι εδώ θα έχει να κάνει και με την προτίμηση τους πάνω στην ταινία αφού και τα δύο είναι έργα που το μοντάζ αξιοποιεί τις Ηθοποιίες. Οι Σεναριογράφοι δεν έχουν καλύτερο μοντάζ από «τα πνεύματα του Ινισέριν» που να θωρακίζει και να προβάλει τόσο καλά το σεναριο, οι σκηνοθέτες θα πάνε με «Τα πάντα όλα» , είναι μοντάζ που πιάνει την ουσία κα τη φύση των σκηνοθετων σεναριογράφων αν δεν υλαρξουν διαρροές ενθεν κακείθεν προς το «Ινισέριν» και τούμπαλιν..Για τους Μουσικούς είμαι πολύ περίεργος (κι αυτή την απορία δεν μπορεί να μου τη λύσει κανείς διότι 4 από τα 5 μοντάζ έχουν να κάνουν πολύ με τη μουσική στην παρείσφρηση της…Κι ο «Elvis» αλλά και το «Tar» από άλλη σκοπιά, και το «Top Gun» ούτε συζήτηση που είναι μέρος των ήχων και πως καταφέρνει κι αυτονομεί το τραγουδι άρα δεν θα το προσπεράσουν ελαφρα τη καρδία, το δε «Τα πάντα όλα» μέσα σε όλη του την τρέλα έχει και της μουσικής. Και δεν μπορούμε να ξέρουμε μέχρι που φτάνει ο ενθουσιασμός των μουσικών για την ταινία, πάνω στη συγκεκριμένη ειδικότητα-κατηγορία. Σκηνογραφοι-Ενδυματολόγοι : «Elvis» και..χαίρεται