Αυτό είναι το μάθημα από τη μελέτη του φετινού OSCAR Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ και προχωράμε στην εξέταση.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ:

1. ΜΠΡΕΝΤΑΝ ΓΚΛΗΖΟΝ «Τα πνεύματα του Ινισέριν» (The banshees of Inisherin)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ: Ενας άνθρωπος βαθιά μοναχικός, που, επί της ουσίας βιώνει τη μοναξιά του ίδιου του περιβάλλοντος στο οποίο ζει, ένα ιρλανδικό παραθαλάσσιο χωριό που το κατοικούν λίγες ψυχές κι είναι όλες μόνες. Ο συγκεκριμένος χαρακτήρας κάποια στιγμή, αναιτίως κατά τα φαινόμενα, απαρνιέται τον μέχρι χτες επιστήθιο φίλο του.  Τον απαρνιέται με τον πιο απορριπτικό τρόπο, χωρίς να έχει προηγηθεί τσακωμός, πριν ξεκινήσει η δεύτερη ηλικία του χαρακτήρα(όπως έχουμε πει, οι χαρακτήρες έχουν δυο ηλικίες, μία πριν αρχίσει το έργο και μια δεύτερη από την ωρα που ξεκινά). Στην πρώτη ηλικία ήταν γκαρδιακοί φίλοι, στη δεύτερη ξεκινά με την απόρριψη. Κι αρχίζει το δράμα με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα να είναι ανεξήγητα υπαίτιος.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ο Μπρένταν Γκλήζον τον παίζει σαν να ηταν χαρακτήρας από κάποιο έργο του Σάμιουελ Μπέκετ. Με ανάλογες σιωπές βιώνει ένα εσωτερικό δράμα, το οποίο γίνεται αντιληπτό κι από τους άλλους χαρακτήρες, στις επιπτώσεις του. Η ερμηνεία του Γκλήζον είναι απόλυτα εσωτερική, όχι απλώς λιτή, εξού και μπορεί και στέλνει μήνυμα συναισθημάτων της σύγχυσης του  προς τον θεατή. Πολύ δύσκολος ρόλος για να πιάσεις τα σημεία του, να δεις σε ποιο θα πατήσεις. Ο Γκλήζον πάτησε στην ήρεμη τσαντίλα κι υπό αυτή την ομπρέλα παίζει όλο το ρόλο της «μπεκετικής» σιωπής.

2. MΠΡΑΪΑΝ ΤΑΪΡΙΝ ΧΕΝΡΥ «Causeway» (Το πέρασμα)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ: Ενας μαυρούλης, με πολλά βάρη στις αποσκευές του, που τα κρύβει επιμελώς, γίνεται το χερι βοήθειας μιας λευκής κοπέλας, σε μια επαρχιακή πόλη, με τη λευκή αυτή να έχει έρθει σμπαράλια από μια αποστολή στο Αφγανιταν. Από αυτές που πήγαν οι άνθρωποι και γύρισαν ερείπια. Ο άνθρωπος αυτός θα της προσφέρει κάλυψη κάθε είδους, ακόμα και την ερωτική, στην οποία θα υπάρξει αμηχανία  και θα γίνει αφορμή να δειξει και σε εκείνη και σε μας, τι κουβαλάει στο δισάκι του

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Η «έκπληξη», σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, στις υποψηφιότητες. Επειδή εκείνοι κάνουν «προγνωστικά» με βάση τις «Χρυσές Σφαίρες, άντε κα το Σωματείο Ηθοποιών και μερικές πρωτοκλασάτες Ενώσεις Κριτικών Η Ακαδημία πάλι κάνει άλλη δουλειά…Και κάθε τόσο έχει υποψήφιο και κάποιον που δεν «πρόβλεψαν» τα δημοσιεύματα των αντιγραφών. Ο τύπος αυτός, επισημάνθηκε επειδή κρατά όλο το συναίσθημα της ταινίας, δεν είναι ο κεντρικός ήρωας, είναι όμως αυτός που δίνει στην ταινία το άρωμα της, είναι αυτός που μεταδίδει στο θεατή το άρωμα της ταινίας. Ατημέλητος , με λίγη κοιλίτσα,   έχει βρει ένα τρόπο να παίζει τον άνθρωπο που σε κάνει να θέλεις να του αφεθείς αλλά και την έκπληξη όταν θα χρειαστεί να ουρλιάξει για τα δικά του,. Η ταινία είναι ¨μικρή¨, αυτός επισημάνθηκε , και σε αντίθεση με τους άλλους δεν είναι από σεναριογράφο - σκηνοθέτη αλλά από σκηνοθέτη με σενάριο που υπογράφουν τρεις άλλοι…Αυτό τι υποδηλώνει; Ότι «είδαν» οι σοφοί με τα αετίσια μάτια , το ότι αυτό είναι προσωπικό επίτευγμα ηθοποιού, χωρίς άλλα ασφαλή πλαίσια. Κι έτσι υπερψηφίστηκε από ηθοποιούς της Ακαδημίας, όχι όμως κι από τους συντεχνιακούς του Σωματείου….

3. ΤΖΑΝΤ ΧΙΡΣ «The Fabelmans»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: O μόνος από την 5άδα που έχει ξαναπεράσει από εκεί μέσα, ήταν υποψήφιος το 1981 για το «Συνηθισμένοι άνθρωποι» του Ρόμπερτ Ρέντφορντ αλλά χωρίς νίκη. Ηταν ο ψυχίατρος και το έχασε από τον θεραπευόμενο του, ΤΙΜΟΘΥ ΧΑΤΟΝ.

Ο ΡΟΛΟΣ: Είναι ο γλυκός , παλαβιάρης , αλαφροΐσκιωτος θείος, αδελφός της γιαγιάς, κάτι σαν παππούς τύπου Αλαν Αρκιν στο «Little Miss Sunshine»… Είναι που έρχεται στο σπιτικό των Fabelmans, σαν τον άνεμο, σαν Μαιρη Ποππινς χωρίς την ομπρέλα της, δίνει τη λύση και φεύγει. Εχοντας παίξει καθοριστικό ρόλο για τα περαιτέρω του ήρωα.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Αυτή είναι κι η σημαντικότητα του ρόλου , η θέση που κατέχει στο σενάριο, το πως επηρεάζει τις εξελίξεις.. Είναι ρόλος της μιάς σκηνής κι είχα προφητέψει στην κριτική όταν είχα δει την ταινία ότι  περιμένω να έρθουν τα Οscar και να γράφω πάλι για τη σημαντικότητα των ρόλων της μιας σκηνής. Ναι, όταν ο ρόλος αυτός προορίζεται να καθορίσει τις εξελίξεις.. Τι σκηνή του έχουν γράψει. Κι εδώ πρέπει να έχει πάρει πρωτοβουλίες πάνω στην σπηλμπεργκική έμπνευση ο Τόνυ Κούσνερ ο συγγραφέας, συν-σεναριογράφος του Σπήλμπεργκ, για την περιεκτικότητα, την αρχή-μέση και τέλος , σκηνής  και ρόλου.. Κι ο ηθοποιός βέβαια που θα καταφέρει να το ζωντανέψει όλο αυτό, έχει την υποψηφιότητα εξασφαλισμένη. Πόσοι ρόλοι της μιας σκηνής υπάρχουν στην παγκόσμια δραματουργία…

4. ΜΠΑΡΥ ΚΕΟΓΚΑΝ «Τα πνεύματα του Ινισέριν» (The banshees of Inisherin)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ: Το «καθυστερημένο» του χωριού, που κακοποιείται από τον πατέρα του

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΕΥΓΜΑ: Στο «μπεκετικό» πλαίσιο που έχει γράψει και σκηνοθετήσει ο Μαρτιν Μακ Ντόνα, με τους απελπιστικά μοναχικούς ανθρώπους, είναι κι αυτός, ο οποίος είναι επισήμως τραυματισμένο άτομο, παρουσιάζει διανοητική καθυστέρηση, ήρεμη όμως, καθόλου επικίνδυνη, το αντίθετο, έως κι είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του Με τον τρόπο που δείχνει να αντιδρά. Το αν καταλαβαίνει ή δεν καταλαβαίνει θα το δούμε στο φινάλε της ιστορίας. Και του ρόλου του.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Όταν ο ΝΤΗΕΒΙΝΤ ΛΗΝ γύριζε την «Κόρη του Ράυαν» ,, το βράδυ βλέποντας τις σκηνές της μέρας, στην μονταζιέρα, φώναξε τον ηθοποιό ΤΖΩΝ ΜΙΛΣ και τον ρώτησε : «Εχεις πάρει Oscar;». Εκείνος του απάντησε αρνητικά Ο Ντέηβιντ Λην έκλεισε την κουβέντα με ένα απλό «Ο.Κ». Παρόλο ότι στην ταινία όταν βγήκε φέρθηκαν ανηλεώς κριτικοί και συμμορίες θεωρητικών, ο ΤΖΩΝ ΜΙΛΣ ΠΗΡΕ ΤΟ OSCAR για το ρόλο εκείνο. Μαζί με τη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. Ο Μπάρυ Κέογκαν παίζει έναν ανάλογο κι άλλο τόσο διαφορετικά δοσμένο ρόλο. Δεν είναι ο τρελός μουγκός του χωριού όπως ο Μίλς, είναι ο καθυστερημένος του χωριού, που δεν έχει υπογραμμισμένη σωματική αναπηρία άρα εδώ ο ηθοποιός καλείται να βρει πράγματα και να πλάσει τον καθυστερημένο του. Ο Κέογκαν έχει βρει ένα τόνο αφέλειας στην ομιλία του, που και που κάνει κάποια απόκλιση τάσης κεκεδισμού, βρίσκει τον τρόπο και κάθε φορά το φρενάρει και συγχρόνως ένα βλέμμα σαν να δηλώνει ότι έχει χοντροπετσιάσει από την κακομεταχείριση, ότι δεν κάνει εντύπωση το «ένα χαστούκι παραπάνω» από ένα κακοποιητικό πατέρα σε ένα περιβάλλον απαθές. Κι έτσι ο ρόλος βρίσκει, χάρη στον ηθοποιό, την απόλυτη δραματικότητα που περιέχει.

5. ΚΕ ΧΙΟΥΙ ΚΟΥΑΝ «Τα πάντα όλα» (Everything everywhere all at once)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ:  Ο άνδρας της ηρωίδας που δεν τα πηγαίνουν καλά κι η επιχείρηση τους τείνει να χρεωκοπήσει, κι ο οποίος θα δηλώσει το παράλληλο σύμπαν από το οποίο προέρχεται και θα τους βάλει όλους στο παράλληλο σύμπαν που δεν θα είναι μόνο ένα.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ο «τρελός» ρόλος» στο «τρελό» σενάριο που παίζεται με απόλυτη λογική σαν να είναι ρόλος του ρεαλισμού. Τι κατεύθυνση κι αυτή από τους σεναριογράφους που είναι και σκηνοθέτες του πονήματος!!!!! Και δεν τον παίζει μόνο με τη λιτότητα ή την αφαίρεση ενός ρεαλιστικού ρόλου. Συγχρόνως υπενθυμίζει, όταν του το επιτρέπει το εκάστοτε παράλληλο σύμπαν, και κωμικά. Με λανθάνοντα τρόπο αλλά κωμικά. Αυτό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο από εξισορροπητική άποψη.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Εδώ να δω τους κλάδους. Σκηνοθέτες με Σεναριογράφους στην απόλυτη διαίρεση. Δια του4. Κι οι Ηθοποιοί να συμμετέχουν απολύτως στη διαίρεση. Ναι, λέω δια 4 , πιάνοντας ως 5^ο τον Μπράϊαν Τάιριν Χένρι, που είναι μόνος από όλη την ταινία του. Και ποιος λέει ότι δεν θα πάρει με το μέρος του σκηνοθέτες που θα δουν πως έπαιξε το ρόλο ή σεναριογράφους στο πως ανέδειξε το ρόλο του σεναρίου ή ηθοποιούς σε αυτά που ανέφερα όταν έγραφα την παράγραφο του.. Διότι για τους άλλους 4…Επιμένω στην κανονική διαίρεση σκηνοθετών, σεναριογράφων, ηθοποιών. Οι Μοντέρ θα πάνε προς τις ερμηνείες του «Ινισέριν» και μάλλον ο Κέογκαν θα τους ελκύσει περισσότερο ως πρόκληση αν κι ο Γκλήζον έχει πιο εύκολο «χειρισμό» από πλευράς πλάνων. Ναι, όμως εκείνοι από τον κλάδο του Μοντάζ που θα ενθουσιαστούν  με «Τα πάντα όλα» ως ταινία,  έχουν κάθε λόγο να ενθουσιαστούν και κλαδικά , και τότε τον Κε Χιουι Κουάν, θα τον ραίνουν με ψήφους. Οι διευθυντές φωτογραφίας θα σταθούν στο πως είναι φωτισμένος ο Μπρένταν Γκλήζον και πόσο ευκρινής είναι η απόδοση του, οι ενδυματολόγοι θα πάνε με τον Κε Χιούι Κουάν – με το ρούχο πάνω του ως σταθερή αξία κι αυτός να στροβιλίζεται από είδος σε είδος.. Οι Σκηνογράφοι θα «συγκινηθούν» από τα ερμηνείες περιβάλλοντος του Ινισέριν» , με ποιόν από τους δυό ενώ θα τους κάνει «κλικ» κι ο Τζαντ Χιρς ως καθοριστικός στο άλλο περιβάλλον , το σπιλμπεργκικό