Τη διαφορά θα την αντιληφθείτε διαβάζοντας παρακάτω τα χαρακτηριστικά της κάθε υποψήφιας ταινίας στην κατηγορία αυτή κι όσοι έχετε αληθινή όρεξη για μελέτη μπορείτε να ρίξετε μια εκ νέου ματιά στην ΑΝΑΛΥΣΗ 1-ΗΧΟΣ, του PANTIMO.GR αλλά το καλύτερο βέβαια είναι να κοιτάξετε απευθείας τις ταινίες και να μη μείνετε μόνο στις «οδηγίες». Οσοι ενδιαφέρεστε.
Η διαφορά του ηχητικού μοντάζ από τη μείξη ήχου, τον ήχο δηλαδή, είναι πως στη συγκεκριμένη κατηγορία εξετάζονται τα κοψίματα του ήχου που είναι εντελώς διαφορετική δουλειά από τη σύνθεση και την επιλογή των ήχων κι η δουλειά αυτή περισσότερο συγγενεύει-και συνεργάζεται!- με το οπτικό μοντάζ, με τον μοντέρ δηλαδή, παρά με τους ηχολήπτες, με τον καθαυτό ήχο. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν παύει να είναι ηχητικό.. Εξού και συναντάμε και περιπτώσεις που ο ηχητικός μοντέρ μπορεί να προέρχεται κι από το team που έχει δουλέψει στην ηχητική μείξη, ειδικά όταν πρόκειται για ταινίες ειδικών αναγκών όπου ο ήχος είναι κυρίαρχος και καθορίζει πράγματα.
Πάμε λοιπόν να δούμε τους ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ
- BABY DRIVER- Τζούλιαν Σλέητερ
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Φέτος πηγαίνει για πρώτη φορά αλλά με διπλή υποψηφιότητα- έχει προταθεί και για τον ήχο και για το ηχητικό μοντάζ της ίδιας ταινίας.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Να μια περίπτωση, όπου ο ηχητικός μοντέρ έρχεται από το teamτης μείξης ήχου. Αν ρίξετε μια ματιά στις αναλύσεις του PANTIMO.GR τόσο στον ήχο όσο και στο μοντάζ, θα διαπιστώσετε (κι αν δείτε την ταινία θα το εξακριβώσετε!!) πως το κύριο ζητούμενο είναι ένα: Το περιπετειώδες blockbuster να λειτουργήσει ως κωμωδία. Οι ηχολήπτες «αλαφραίνουν» τους ήχους, ο μοντέρ κόβει στα σημεία που θα προβάλει το υπάρχον αστείο και δεν θα του ξεφύγει ώστε να εγκλωβιστεί στην καθαρόαιμη περιπέτεια κι ο ηχητικός μοντέρ, που συμμετείχε και στην ομάδα του ήχου, έχει εξ αρχής κατά νου πως πρέπει να διαχειριστεί, σε συνεργασία με τον μοντέρ της εικόνας τους ήχους ανάλογα, να τον «βοηθήσει» στο να προβληθεί το αστείο εν μέσω περιπέτειας.
- BLADE RUNNER 2049- Μαρκ Μαντζίνι, Τέο Γκρην
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ και παλαίμαχος ο ΜΑΡΚ ΜΑΝΤΖΙΝΙ , κρατεί η παρουσία του στην τέχνη των ήχων από τα χρόνια που ακόμα λεγόταν «ηχητικά εφφέ» , πριν ενταχθούν αυτά στην κατηγορία του συνολικού ήχου κι αντικατασταθούν ως κατηγορία από το ηχητικό μοντάζ. ΠΗΡΕ ΟΣΚΑΡ το 2016 για το ηχητικό μοντάζ του «ΜΑD MAX:FURY ROAD» ενώ ήταν υποψήφιος στο παρελθόν για τα ηχητικά εφφέ του «StarTrek 4: Επιστροφή στο παρόν» (1987), του «Αλαντίν» (1993) και του «Πέμπτου στοιχείου» (1998).
Για τον συνεργάτη του, Τέο Γκρην, είναι η πρώτη υποψηφιότητα.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Στην ανάλυση για τον Ηχο είχα επισημάνει ως στοιχείο ταυτότητας πως είναι ένας ήχος ο οποίος υπαγορεύεται από τη φωτογραφία. Κι εξηγούσα. Πάνω λοιπόν σε αυτή τη σχέση και με προηγούμενη εμπειρία ο ηχητικός μοντέρ στα ηχητικά εφφέ, «κόβει» τους ήχους έτσι ώστε να συνάδουν με την υπαγόρευση της φωτογραφίας, να μην είναι blockbuster- άδικοι αλλά να συμβάλουν στην καλλιτεχνική υπόσταση που θέλει ο σκηνοθέτης Ντενίς Βιλνέβ να δώσει στο blockbuster. Αξίζει να προσέξει κανείς σε ποια σημεία «κόβονται» τα ηχητικά εφφέ. Εχουν κι αυτά σκηνοθετική άποψη.
- ΔΟΥΝΚΕΡΚΗ- Ρίτσαρντ Κινγκ, Αλεξ Γκίμπσον
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ:Πολύ-ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ ο ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΚΙΝΓΚ , έχει ΠΑΡΕΙ ΤΡΙΑ ΟΣΚΑΡ: Το 2004 για το «MASTER AND COMMANDER», το 2009 για τον «ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΙΠΠΟΤΗ» και το 2011 για το «INCEPTION». Εχει προταθεί επίσης, χωρίς νίκη στα φιλμ «Ο πόλεμος των κόσμων» (2006) και «Interstellar»(2015).
Για τον συνεργάτη Αλεξ Γκίμπσον είναι η πρώτη υποψηφιότητα.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Η «Δουνκέρκη» είναι ένα περίτρανο παράδειγμα της τόσο διαφορετικής αλλά και τόσο συγγενεύουσας σχέσης ήχου κι ηχητικού μοντάζ και το πόσο δύσκολο είναι να διαχωριστούν αυτά για τον θεατή που δεν γνωρίζει και παρακολουθεί μια ταινία. Η «Δουνκέρκη» είπαμε ότι είναι έργο με σταρ τον ήχο, με σκηνοθετημένο ήχο, με επένδυση του σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν στον ήχο. Και το μοντάζ έρχεται να μπεί στις υπηρεσίες του ήχου που ενέπνευσε ή καθοδήγησε τα πλάνα . Το ηχητικό μοντάζ καλείται εδώ να «κόψει» τον ήχο πάνω στο κόψιμο της εικόνας, πάνω στο «στρατηγικό» σχέδιο του μοντέρ ώστε να γίνει αυτή η πολεμική ταινία που θέλησε ο σκηνοθέτης της γύρω από την αναπαράσταση της μάχης της Δουνκέρκης το 1940.
- Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ (The shape of water)- Νέιθαν Ρόμπιτέιγ, Νέλσον Φερέιρα
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα και για τους δύο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Εδώ το ηχητικό μοντάζ καλείται να ακολουθήσει περισσότερο τη λογική του μοντάζ όπου ένας απαλός ήχος που χρειάζεται για το παραμύθι, συνοδεύει το απαλό «κόψιμο» του μοντέρ. Ο ηχητικός μοντέρ προσέχει πάνω από όλα τη μουσική να μείνει άθικτη και να παίζει διαρκώς πάνω από τα πλάνα τα οποία κόβονται με ταχύτητα από τον μοντέρ της εικόνας. Δουλειά που «δεν φαίνεται».
- STARWARS: ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΤΖΕΝΤΑΪ (Star Wars: The last Jedi)- Μάθιου Γουντ, Ρεν Κλάυς
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Τέταρτη υποψηφιότητα στο ηχητικό μοντάζ για τον Μάθιου Γουντ, χωρίς νίκη. Είχε προταθεί για τα φιλμ «Θα χυθεί αίμα» (2008), «Wall-E» (2009), «StarWars: Η δύναμη ξυπνάει».
Ο Ρεν Κλάυς έχει διπλή υποψηφιότητα για την ίδια ταινία- είναι και στον ήχο υποψήφιος. Διπλή υποψηφιότητα και στις δύο κατηγορίες και χωρίς νίκη , είχε και για «Το κορίτσι με το τατουάζ» (2012). Εχει προταθεί για το ηχητικό μοντάζ του «Fight Club» (2000) και για τον ήχο των ταινιών «Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον (2009) και «The social network» (2011)- όλα χωρίς νίκη
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Η σωρεία των ήχων και κυρίως εκείνων που βγαίνουν από τα οπτικά εφφέ, σε απόλυτο – υποδειγματικό συμμάζεμα , σε μάθημα ηχητικού συμμαζέματος, θα λέγαμε.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Με αυτή την κατηγορία ολοκληρώνεται η «Δουνκέρκη» επί των απαραιτήτων. Η ολοκλήρωση του star ήχου της. Αν θέλετε αντίπαλο, ας τον αφήσουμε στην ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς που θα αποτελέσει και μάθημα για όσους ενδιαφερόμαστε.