Ο Ρόντνεϊ Χάρινγκτον λοιπόν ήταν το πλουσιόπαιδο της Μασαχουσέτης, σε εκείνη την κομητεία της συγγραφέως Γκρεης Μετάλλιους, και τον συμπαθούσα πολύ αλλά με στενοχωρούσε που έκανε τσαλίμια στην "Μπέττυ", την Μπάρμπαρα Πάρκινς, επειδή είχε ερωτευθεί την "Αλισον" -Μία Φαρροου που την αντιπαθούσα από τότε.. Ως ρομαντικό κι ονειροπαρμένο εκ γενετής, που πατούσε όμως και στη ΓΗ, ήθελα πολύ ο Ροντ να πάρει την Μπέττυ και τότε ένα τραγούδι που ελεγε η Καίτη Αμπάβη, το «Αχ ας μπορούσα» με το στίχο «εδώ που πόνεσες, εδώ που δάκρυσες, εδώ θα μείνεις που αγαπάς», το είχα κάνει ταύτιση με τις φάσεις του τηλεοπτικού ζεύγους
Ο "Ρόντνευ" μετά, τραβηξε τον καλό τον κλήρο. Και του έφερε το «LOVE STORY» που τον επέβαλε στο σινεμά τόσο με την τεράστια εισπρακτική επιτυχία όσο και με την υποψηφιότητα για το OSCAR (που το πήρε τελικά ο ΤΖΩΡΤΖ ΣΚΟΤ ως «ΠΑΤΤΟΝ»).
Ανοιξε ο δρομος, ο Μπλέηκ Εντουαρντς τον έκανε δίδυμο με τον Γουίλιαμ Χόλντεν σε γουέστερν παρακαλώ, το» «ΔΥΟ ΑΓΡΙΑ ΓΕΡΑΚΙΑ (Wild rovers) (οπου για σπάνια φορά ο σκηνοθετης Μπλεηκ Εντουαρντ δεν συνεργάστηκε στη μουσική με τον σταθερό του, Χενρυ Μαντσίνι ,αλλά πήρε τον Τζέρυ Γκόλντσμιθ), γενικά όλο έκανε παράταιρο, μετά ήλθαν οι δυο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ταινίες που έκανε με τον ΠΗΤΕΡ ΜΠΟΓΚΝΤΑΝΟΒΙΤΣ, το «ΜΙΑ ΤΡΕΛΛΗ, ΤΡΕΛΛΗ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ» (What’s up doc?) που συμπρωταγωνίστησε με την Μπάρμπρα Στρέηζαντ με την οποία παίχθηκε κι ένα γκομενιλίκι, σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα, (ξανασυνεργάστηκαν στην κωμωδία του Χάουρντ Ζιφ «Ένα θεότρελο ζευγάρι» που δεν ήταν όμως εφαμιλλο- παρόλο ότι ο σκηνοθέτης έκανε τοτε την μεγαλη επιτυχια της Γκόλντι Χωουν «Ένα τρελό ζιζάνιο» «Private Benjamin», που έστειλε την Γκόλντι υποψήφια) και το «ΧΑΡΤΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ» στο οποίο έπαιξε με την κόρη του ΤΑΤΟΥΜ Ο’ΝΗΛ, ‘οπου εκείνη, σε ηλικία 10 χρονών ΠΗΡΕ ΤΟ OSCAR ενώ ο μπαμπάς δεν προτάθηκε καν
Και μετά ήρθε ο ΣΤΑΝΛΕΥ ΚΙΟΥΜΠΡΙΚ με το «ΜΠΑΡΥ ΛΥΝΤΟΝ» αλλά αυτή η συνεργασία ήταν μόνο για το βιογραφικό, ο Ο’Νηλ κάπου «χάθηκε» μέσα στα υπερλαμπρα κοστούμια και στη συνολική υψηλή αισθητική φωτογραφίας και σκηνικών μαζί με τα ενδυματολογικά.. Και στη δεκαετία 80 άρχισε η πτώση…
Από κει και μετά , θα γίνουν αυτά που θα διαβάσετε κατά κόρον, με την είδηση του θανάτου του, και θα στρέφονται γύρω από τη σχέση του με την Φαραχα Φωσετ.
Για την γυναίκα του ΛΗ ΤΕΥΛΟΡ ΓΙΑΝΓΚ, εκείνη την πανέμορφη που τη γνώρισε στο «PEYTON PLACE» όπου έπαιζε την κακοποιημένη από τον πατριό της «Σελίνα», το ρόλο της Χόουπ Λανγκ στο φιλμ του Μαρκ Ρόμπσον, δεν θα διαβάσετε τίποτα. Προσπαθησε το κορίτσι, είχε και πρωταγωνιστικό ρολο στο «Adventurers» («Επικίνδυνοι τυχοδιώκτες» από το βιβλίο του Χαρολντ Ρόμπινς με τον ωραίο Γιουγκοσλαβο ΜΠΕΚΙΜ ΦΕΜΙΟΥ) αλλά δεν ξεπερασε το τραύμα.
Ζωηρό παιδί ο Ράυαν, είχε μια ιστορία και με την Αντζέλικα Χιούστον κι έπαιξαν και μπουνιές με τον Τζακ Νίκολσον, τη χρονιά που ηταν συνυποψήφιοι στα Oscar (o Tζακ ήταν με το «5 εύκολα κομμάτια»). Επισήμως για την Αντζελικα έπαιξαν τις μπουνιές, ανεπισήμως μπορεί και για το Oscar , που το πήρε τρίτος, ο Τζωρτζ Σκοτ όπως ανέφερα πιο πάνω κι ετσι οι δύο αντεραστές ηρέμησαν…
Και κάπως έτσι κύλησε η ζωή του κι από τη δεκαετία 80 και μετά,το σινεμά όλο κι αραίωνε κι η βασανιστική σχεση με τη Φαραχ ήταν το αντικείμενο του Τύπου
Α, και πριν κλείσω να αναφέρω μια ακόμα ταινία του , την αστυνομική κομεντί «Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΓΕΥΜΑ» που την είχα δει, εκεί στο 1973, 4ή 5 φορές διότι η ΖΑΚΛΙΝ ΜΠΙΣΕ, που έπαιζε μαζί του, ήταν στο φιλμ αυτό τόσο όμορφη όσο και στην «Αμερικάνικη νύχτα» του Τρυφφώ..
Εγώ, τωρα που έφυγε από τη ζωή , στα 82 του χρόνια, ως «Ρόντνεϋ Χάρινγκτον» ήθελα να τον αποχαιρετήσω, εκ μέρους της παιδικής μου ηλικίας με την οποία κλείνω ταμεία