Βέβαια, η ικανότητα των συντελεστών στο να κάνουν το κοινό να το παρακολουθήσει παρόλο ότι επί της ουσίας δεν προσέφερε καμία καινούργια πληροφορία παρά μόνο αναμάσημα των προηγουμένων, είναι εμφανής.
Αυτό δείχνει πως ελέγχουν πλήρως την κατάσταση, πως χρειάζεται να βγει κι ένα επεισόδιο «φύρα» σε μάκρος 11 συνολικώς , όπου αυτό το επεισόδιο το οποίο εγώ ως κριτικός χαρακτηρίζω «φύρα», για εκείνους που κάνουν σειρές είναι απαραίτητο ώστε να έχουμε την «επιτομή» του «έως τώρα» και να φύγουμε δυναμικά για τα παρακάτω.
Σύμφωνα με τη βασική περί σεναριογραφίας αρχή σε ένα κανονικό έργο, έργο κανονικής διαρκείας, χρειαζόμαστε δυναμική επαναφορά πριν το τελευταίο 20λεπτο –άντε ημίωρο- ώστε να οδηγηθούμε στην «αριστοτελική» ΛΥΣΗ. Με τον ανάλογο τρόπο, σε ένα σήριαλ , πρέπει να ετοιμάζουμε κορύφωση για τα τελευταία επεισόδια. Συνεπώς , το 7ο ση συγκεκριμένη σειρά ηθελημένα –νομίζω!- έγινε το αδύναμο.
Λίγο έως πολύ είδαμε και πάλι τα του φινάλε της σχέσης Αϊνστάιν και Μιλέβα, είδαμε το ξεκίνημα της σχέσης του με την Ελσα, μας έδωσαν και κάτι από τα πρώτα εμπόδια κοινωνικής αποδοχής του δεσμού, είδαμε την πολεμική της επιστημονικής κοινότητας κατά του Αϊνστάιν ειδικά ως προς την «Θεωρία της Σχετικότητας» κι αν θέλουμε να καταλήξουμε σε κάτι σημαντικό, ή έστω να το επισημάνουμε ως εν δυνάμει σημαντικό, είναι η επαναφορά του ΤΖΕΦΡΥ ΡΑΣ και μαζί του και της ΕΜΙΛΥ ΓΟΥΟΤΣΟΝ στους ρόλους του Αϊνστάιν και της Ελσα, σε μεστή ηλικία.
Βέβαια, θα τολμήσω να «στηλιτεύσω», αν μου επιτρέπεται η λέξη, και μια άλλου τύπου «ανακολουθία» που παρατήρησα παρόλο ότι καταλαβαίνω πως έχει να κάνει με την καλλιτεχνική σύμβαση και με την προετοιμασία του θεατή για τα τελευταία επεισόδια όπου, όπως φάνηκε ή όπως το υπαινίχθηκαν, θα χορτάσει Τζέφρυ Ρας.
Η ανακολουθία που επισημαίνω είναι πως όταν υπογράφεται η Ανακωχή του 1918 και τερματίζεται επισήμως ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ξαφνικά ο Αϊνστάιν παύει να είναι ΤΖΩΝΝΥ ΦΛΥΝ και γίνεται ΤΖΕΦΡΥ ΡΑΣ. Δεν πέρασαν και τόσα χρόνια για να δικαιολογηθεί αυτή η μεταμόρφωση, μόνο λόγοι σύμβασης μπορεί να το επιτάσσουν. Ωστόσο, κι εδώ φαίνεται πώς πρόκειται για προμελετημένο σχέδιο, άριστα δουλεμένο από όλους τους συντελεστές, από τους εκπονητές του σχεδίου και τον σκηνοθέτη του τρέχοντος επεισοδίου ως τον ερμηνευτή Τζώννυ Φλυν και φυσικά από μακιγιέρ, κομμωτές, ενδυματολόγους και λοιπούς, όπου όλοι δουλεύουν για τον Τζώννυ Φλυν ή μάλλον δουλεύουν για την προετοιμασία του Τζέφρυ Ρας: Ο Φλυν τόσο ερμηνευτικά όσο και εμφανισιακά, με τη συνδρομή των παραγόντων, έχει κάνει τέτοια δουλειά ώστε πράγματι να μην ξαφνιαζόμαστε όταν βλέπουμε απότομα , με την Ανακωχή του 1918, τον Ρας που τον είχαμε πεθυμήσει.
Ολο μας το ενδιαφέρον πλέον στρέφεται προς την κλιμάκωση των τεσσάρων τελευταίων επεισοδίων και στο τι εκπλήξεις ή δυναμικές καταστάσεις και δραματικές αποκαλύψεις, μπορεί να μας περιμένουν.