Κριτικές (986)
Pantimo
Τι είναι αυτό που «κρύβουν»; Ότι είναι της ίδιας συνομοταξίας, επιρροής και σχεδόν πρώτου βαθμού συγγένειας με το «ΠΕΘΑΝΕ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ» δηλαδή με το «ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΊΤΑΙ» Των Κασαβέτη-Ρόουλαντς. Κανονικά ο τίτλος της κριτικής θα έπρεπε να είναι ότι πρόκειται για πρώτα ξαδέλφια . Όχι όμως αδέλφια!!. Διότι εδώ θα χωριστούν οι οικογένειες.
Pantimo
Ναι, θα καλούσα τα παιδιά να δουν πρώτη την ταινία του ΤΖΩΝ ΚΑΣΑΒΕΤΗ «ΜΙΑ ΓΥΝΑΊΚΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ» (A woman under the influence) με τον Πήτερ Φώλκ και βασικά την ΤΖΕΝΑ ΡΟΟΥΛΑΝΤΣ. ΚΙ ύστερα θα τους έδειχνα αυτό, της Βρεττανής ΛΥΝ ΡΑΜΣΕΫ με την ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΛΟΡΕΝΣ και τον ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΑΤΙΣΟΝ. Εννοείται , θα ήταν εκτός θέματος η οποιαδήποτε ευκολία κρίσης περί «αντιγραφής» και λοιπής , παρόμοιας τεμπελίτιδας.
Pantimo
Κι ο «Κάποιος» είναι ο ΤΖΩΡΤΖ ΚΛΟΥΝΕΫ. Κι ο ΝΟΟΥΑ ΜΠΑΟΥΜΠΑΚ παραδίδει μαθήματα πάνω σε αυτό. Ας το παρακολουθήσουμε, ψυχαγωγούμενοι
Pantimo
Σε αυτή την παράδοση κινείται αυτή η ταινία, απλώς η προσέγγιση γίνεται στο πιο εξελιγμένη, πιο μοντέρνα, πιο ενηλικιωμένη θα έλεγα από τις παραδοσιακές μεταφορές λογοτεχνικών έργων στην οθόνη.
Pantimo
Είναι εδώ που η πολιτική γίνεται Τέχνη, είναι εδώ που ένα εύρημα έρχεται και διαφοροποιεί την έννοια της πολεμικής ή «καταγγελτικής» ταινίας, είναι εδώ που έρχεται το ντοκουμέντο να γίνει μυθοπλασία χωρίς να έχει αλλοιώσει την ταυτότητα του αλλά και χωρίς να έχει παραβεί τους κανόνες της άλλης. Είναι εδώ που ούτε ο πιο κακόπιστος δεν μπορεί να κατηγορήσει για προπαγάνδα για τον απλούστατο λόγο ότι αφορά ο Ανθρωπος και το πως τον κοιτάμε εμείς.
Pantimo
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ έχει βρει απολύτως τον εαυτό του, τον έχει εξελίξει, τον έχει ωριμάσει κι όπως μιλούν τα φιλμ, τον εμπλουτίζει διαρκώς
Pantimo
Θα ξεκινήσω από το πως τελείωνα την κριτική του πρώτου «Wicked» : «Το μόνο που προσωπικά με χάλασε είναι ότι ένα θεατρικό μιούζικαλ των 2,5 ωρών, το χώρισαν σε δυο ταινίες στον κινηματογράφο κι αυτή που βλέπουμε είναι το πρώτο μέρος. Και διαρκεί 160 λεπτά; Υπήρχε λόγος; Την απάντηση θα τη δώσουν οι executives του στούντιο διότι είναι καθαρά εμπορική και μηδαμινά καλλιτεχνική» .
Pantimo
Είναι ΑΘΛΟΣ αυτό που συμβαίνει με τη Γερμανίδα ηθοποιό ΛΕΟΝΙ ΜΠΕΝΕΣ σε αυτή την ταινία, και βέβαια επιβράβευση ρίσκου για την Ελβετίδα σκηνοθέτη που ξεκίνησε να κάνει ένα έργο στηριγμένο στην ηθοποιό και με τον τρόπο με τον οποίο είναι στηριγμένο
Pantimo
Οπτικα ξεκινά η κατάκτηση του θεατή, όπου εκεί μέσα κυριαρχεί το κύρος, ο τρόπος με τον οποίο επιβάλλεται. Η συγκίνηση ολοκληρώνει και δικαιώνει το οπτικό πλαίσιο στο δεύτερο μέρος, όπου εκεί συνειδητοποιούμε ότι το κύρος έχει δύο όψεις
Pantimo
Μπορεί να μην έχει σχέση με το αριστούργημα του Στάνλεϋ Κράμερ του 1961, με τα Oscar στον Μαξιμίλιαν Σελ και στο εκ διασκευής σενάριο του Αμπυ Μαν, έχει όμως, μια άλλη, εντελώς δική της και πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση