Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Pantimo

OSCAR 2020: 15- ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ

02 Φεβρουαρίου 2020
Κατηγορία Περί Oscar...
Διαβάστηκε 1491 φορές

Ολο κι επιτακτικότερη γίνεται η ανάγκη για ΑΝΑΝΕΩΣΗ του είδους κι όλο εντονότερα προβάλει κι ο προβληματισμός περί του είδους. Περί της ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ του είδους. Εχω γράψει κι έχω αναφερθεί πολλές φορές για εκείνο το μίνι συνέδριο περί Κινουμένου Σχεδίου, το 2016 στο Βρότσλαβ, στην Πολωνία , με αφορμή την ταινία «Εγώ ο Κολοκυθάκης» που είχε θέσει το θέμα μια Γαλλίδα παραγωγός και την είχε συνδράμει Βρετανή από τον κλάδο των p.r πάνω στο ποια ανάγκη εξυπηρετεί, με αφορμή την αντίδραση του μικρού γιού της που έπληττε στην ταινία και αποζητούσε… Ντίσνευ. Κι η Γαλλίδα είχε θέσει πολύ εύστοχα το θέμα «αν έχουμε το δικαίωμα να αποστερήσουμε από τα παιδιά ένα είδος που δικαιωματικά τους ανήκει».

Από την άλλη, το ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ως είδος υπαγορεύει κι ένα διαφορετικό τρόπο κινηματογραφικής έκφρασης που όλο και προβληματίζει. Θυμάμαι και ανάμεικτες αντιδράσεις στην Αμερική, το 2009, με ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ, γύρω από την Ισραηλινή ταινία «Χορεύοντας βαλς με τον Μπαζίρ» που οι μισοί το χαρακτήριζαν επίτευγμα κι οι άλλοι μισοί αναρωτιόνταν αν ένα ανθρωποκεντρικό δράμα με τη μοίρα ενός στρατιώτη στον πόλεμο του Λιβάνου εξυπηρετείται και σε τι, με το να γίνει «καρτούν» κι όχι δράμα με ανθρώπους.

Τα πιο πάνω καθρεφτίζονται φέτος εντονότατα στο ΟΣΚΑΡ της Κατηγορίας αυτής , όπου βλέπουμε πως νέα πράγματα, από Netflix μεριά, εκτόπισαν κινούμενα σχέδια του παραδοσιακού, από την άλλη όμως βλέπουμε τα δύο παραδοσιακά που προκρίθηκαν, να ανταποκρίνονται στους προβληματισμούς που είχε θέσει η Γαλλίδα παραγωγός τότε στην Πολωνία.

Μπορεί τα δημοσιεύματα να κάθονται και να σπαταλιούνται περί «Netflix και πλατφόρμας ενώ η ουσία είναι άλλη: Ότι μέσα από εκεί, σπάει και μια παράδοση που είχε γίνει καθεστηκυία και προάγονται τρόποι έκφρασης.

Πάμε να δούμε τις ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

  1. «ΠΩΣ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΤΕ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟ ΣΑΣ 3» (How to train your dragon: The hidden world)- Ντην ΝτεΜπλουά, Μπράντφορντ Λιούις, Μπόνι Αρνολντ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Τρίτη υποψηφιότητα για τον Ντην ΝτεΜπλουά, που είχε προταθεί και για τα δύο προηγούμενα φιλμ της σειράς, το 2011 και το 2015- κανένα δεν κέρδισε

Πρώτη υποψηφιότητα για τον Μπράντφορντ Λιούις

Δεύτερη υποψηφιότητα για την Μπόνι Αρνολντ, είχε προταθεί και για το «Νο2» της σειράς αυτής, το 2015

ΤΟ ΦΙΛΜ: Τώρα ο Χίκαπ, με τον σύντροφο του τον «Ξεδοντιάρη» ανακαλύπτουν τη «χαμένη ουτοπία» των Δράκων και θέλουν να επέμβουν πριν τους προλάβει ο κακός, καταπιεστής τύραννος Γκρίμελ.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Αποκλειστικά Ψυχαγωγικό το ζητούμενο, η ταινία ανανεώνεται σε ιδέες ικανοποίησης του είδους, είναι αστεία, συναρπαστική, με δράση, μάχες και πράγματα κι ωραίες ιδέες ανθρωπισμού που αρέσουν στα παιδιά και ψυχαγωγικά είναι αψεγάδιαστη. Δεν έχει, όμως, και τίποτα ως προς τις αναζητήσεις άλλου τύπου. Το ερώτημα είναι «γιατί θα έπρεπε να τις έχει;»

  1. «ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ» (I lost my body) (Jai perdu mon corps)- Ζερεμύ Κλαπέν, Μαρκ Ντυ Προνταβις

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα και για τους δύο

ΤΟ ΦΙΛΜ: Δύο ιστορίες κινούνται παράλληλα. Ένα χέρι, μια παλάμη δηλαδή, αποκομμένο από το υπόλοιπο σώμα, περιπλανιέται στο Παρίσι, με αστεία συμβάντα κι αναπάντεχα. Ταυτοχρόνως, βλέπουμε την ιστορία ενός συνεσταλμένου νεαρού που για άλλα προορίζεται αλλά πίτσες μοιράζει, κι ερωτεύεται μια κοπέλα κι ο έρωτας σκοντάφτει σε αδεξιότητες. Κι όμως, οι δύο φαινομενικά άσχετες ιστορίες δεν είναι άσχετες μεταξύ τους, και στο τέλος θα εξηγηθούν όλα. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, όμως

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το αγαπημένο, από την πεντάδα, του γράφοντος. Είναι εντελώς διαφορετικό, είναι απρόβλεπτο, δεν είναι παιδικό, είναι όμως εφηβικό νεανικό αν θέλετε, είναι μια πολύ μοντέρνα histoire damour, τα σχέδια είναι όλο φαντασία, έχει συναίσθημα που ανταποκρίνεται στις ηλικίες και τους χαρακτήρες των ηρώων, έχει προταθεί στα «Σεζάρ» στην ίδια κατηγορία με τον Κώστα Γαβρά και το «Ενήλικοι στην αίθουσα» καθώς και με τον Ρομάν Πολάνσκι και το «Κατηγορώ», για σενάριο εκ διασκευής. Είναι υπέροχο αλλά δεν είναι ΠΑΙΔΙΚΟ!!!  

  1. «ΚΛΑΟΥΣ : ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ» (Klaus)- Σέρχιο Πάμπλος, Γίνκο Γκότοχ, Μαρίσα Ρομάν

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα και για τους τρεις

ΤΟ ΦΙΛΜ: Μια άλλη εκδοχή πάνω στο μύθο του Αη Βασίλη, στο πνεύμα των Χριστουγέννων και των δώρων αλλά και μια ωραιότατη εκδοχή για το από πού και πως ξεκίνησαν τα γράμματα προς τον Αη-Βασίλη

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Συγκερασμός των δύο τάσεων. Από τη μια κρατά το στοιχείο του παραμυθιού και της απεύθυνσης (έχει τοποθετηθεί ο καθηγητής Μπαμπινιώτης για τη λέξη «απεύθυνση») στο παιδικό κοινό, από την άλλη επιχειρεί να το κάνει με ένα τρόπο που δεν βρίσκεται μακριά από τα κινούμενα σχέδια όπως τα ξέραμε ούτε όμως και πολύ κοντά στην καταναλωτική μηχανή των τελευταίων δεκαετιών.

  1. « Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΛΙΝΚ» (Missing Link)- Κρις Μπάτλερ, Αριάν Σάτνερ, Τράβις Νάιτ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: 2η υποψηφιότητα για τον Κρίς Μπάτλερ, είχε προταθεί και το 2013 για το «ParaNorman» , χωρίς αποτέλεσμα

2η υποψηφιότητα και για την Αριάν Σάτνερ, αυτή είχε προταθεί το 2017 για το «Ο Κούμπο και οι δύο χορδές»

3η υποψηφιότητα για τον Τράβις Νάιτ που είχε προταθεί και για τον «Κούμπο και οι δυό χορδές» το 2017 αλλά και νωρίτερα, το 2015 για τα «Τερατοκουτάκια» (The boxtrolls)

ΤΟ ΦΙΛΜ: Ο ιδιόρρυθμος κύριος Λικ ξεκινά μια μακρά αποστολή με τη βοήθεια ενός εξερευνητή για να ανακαλύψει τη χαμένη Σάνγκρι Λα και τα ίχνη των Γιέτι. Η διαδρομή τους περνά από κωμικά και περιπετειώδη επεισόδια αλλά κι από πολλά μέρη του κόσμου

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Κάτι σαν «Γύρος του κόσμου σε 80 μέρες» αλλά.. καμία σχέση κατά τα λοιπά. Είναι διασκεδαστικό, είναι ευφάνταστο, όμως αν το «εξερευνήσει» κανείς πιο εξονυχιστικά, ίσως βρει ομοιότητες στην υπόθεση και την αναζήτηση με το «Πώς να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας». Πάντως είναι ευφάνταστο και πολύ διασκεδαστικό.

  1. «TOY STORY 4»- Τζος Κούλεϋ, Μαρκ Νίλσεν, Χόνας Ριβέρα

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: 2η υποψηφιότητα για τον Τζος Κούλεϋ. Η προηγούμενη ήταν για σενάριο κινουμένου σχεδίου, το 2016 για «Τα μυαλά που κουβαλάς» (Inside out)

Πρώτη υποψηφιότητα για τον Μαρκ Νίλσεν

ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ της παρέας ο ΧΟΝΑΣ ΡΙΒΕΡΑ, ΠΗΡΕ ΟΣΚΑΡ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ το 2016 για «ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΣ». Είχε προταθεί και για το «Ψηλά στον ουρανό» (Up) ως παραγωγός στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας που έχασε κι όχι στου κινουμένου σχεδίου που κέρδισε.

ΤΟ ΦΙΛΜ: Τα παιχνίδια ξαναβρίσκονται, με νέες παρέες, όπου τώρα ένα κοριτσάκι είναι που τα παίρνει στην κατοχή του, όσα παίρνει, κι όσα περιμένουν στην γωνία μήπως και…, και με ένα καινούργιο παιχνίδι, την «Βούρτσα» όπου ο παλιός κάου μπου θα κινήσει και πάλι τα νήματα..

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Αυτή η σειρά είναι Τυχερή. Διότι σε κάθε νέα ταινία βρίσκει κάτι κι ανανεώνεται. Εδώ, ουσιαστικά την έχουν αναλάβει μόνο καινούργιοι, άσχετοι με τα προηγούμενα «Toy Story» αλλά το Team της ταινίας «Τα μυαλά που κουβαλάς» (Iside out) που ήταν ό,τι πιο ευφάνταστο κι ευφυές και πρωτότυπο και «βαθύ» για τα ψυχαγωγικά του πρώτα επίπεδα, κινούμενο σχέδιο ,που έχω δει.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Αν μιλάμε για καινούργιο πράγμα , αυτό είναι μόνο το «ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ» το οποίο, όμως, θα χάσει ψήφους ακριβώς λόγω της απουσίας του παιδικού στοιχείου πάνω στο είδος. Από τα υπόλοιπα, δεν θα ξαφνιαστώ αν δω να κερδίσει το «TOY STORY 4» όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά τα άλλα, πλην του  «έχασα το σώμα μου» δεν τα βρίσκω να είναι πιό ανανεωτικά από όσο είναι το «Toy story 4» στη δική του …ομογένεια. . Πάνω σε αυτή την «ανανέωση» θα κριθούν τα 4 εκ των 5 κι εκεί σίγουρα οι οπαδοί θα βρεθούν μοιρασμένοι.

 

 

 

 

 

 

Pantimo

Τελευταία άρθρα από τον/την Pantimo