Δεν βραβεύεται πρόσωπο αλλά ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Και το Επίτευγμα είναι η Σκηνοθεσία. Φυσικά και την πιστώνεται αυτός που την έκανε.

Διότι η Σκηνοθεσία είναι μια απλή όσο και πολύπλοκη έννοια. Στην ουσία είναι η ίδια η ταινία. Για τη Σκηνοθεσία δεν υπάρχουν ούτε συνταγές ούτε πατέντες. Διότι κάθε έργο αξιώνει τη ΔΙΚΗ ΤΟΥ Σκηνοθεσία. Ακόμα και στα πλαίσια του ΙΔΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ, Σκηνοθεσία με Σκηνοθεσία διαφέρει.

Η πιό απλή εκδοχή για να κατανοήσει κανείς τι είναι Σκηνοθεσία, είναι το «Η ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ-ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ». Όμως το από που ξεκινά αυτή η «συνισταμένη» έχει να κάνει με τη δουλειά του σκηνοθέτη και δεν είναι ίδια για όλους. Ο κάθε ένας δουλεύει και διαφορετικά. Γι αυτό και δεν συγκρίνουμε Σκηνοθέτες αλλά τα επιτεύγματα τους, το πιο από όλα ήταν αυτό που ανέδειξε Ταινία. Είτε επειδή ο σκηνοθέτης διάλεξε να το επικεντρώσει στους ηθοποιούς, είτε επειδή το είδος του ζητούσε να ρίξει το βάρος στη αισθητική είτε διότι το σενάριο του υπαγόρευε ιδέες κι εμπνεύσεις που σε ένα άλλο σκηνοθέτη το ίδιο σενάριο να έδινε διαφορετικά υποκειμενικά «πατήματα».

Πάμε να δούμε τις 5 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ που προκρίθηκαν και για λόγους περισσότερο στατιστικούς και λιγότερο καλλιτεχνικούς θα αναφέρω ότι η φετινή 5άδα καθορίζεται κι από έντονη γυναικεία παρουσία, όπου οι δύο από τις 5 σκηνοθεσίες υπογράφονται από Γυναίκα Σκηνοθέτη.

Ωστόσο, πιο ενδιαφέρον από το «2 γυναίκες» είναι το γεγονός πως οι 4 από τις 5 σκηνοθεσίες έχουν σενάριο γραμμένο από τον σκηνοθέτη τους , οι τρεις αμιγώς, η τέταρτη με συνεργάτη. Μόνο του Ντέηβιντ Φίντσερ δεν φέρει επίσημα τη σεναριακή του υπογραφή.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

1. ΤΟΜΑΣ ΒΙΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ «ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ»(Another round) (Druk)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη Σκηνοθετική υποψηφιότητα για τον Τόμας Βίντερμπεργκ,  ο οποίος, όμως, έχει στο ενεργητικό του και δυο υποψηφιότητες στην Ξενόγλωσση Κατηγορία για την πατρίδα του ΔΑΝΙΑ: Το 2014 με «Το κυνήγι» και φέτος με το «Ασπρο πάτο» για το οποίο πήρε και τη σκηνοθετική υποψηφιότητα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης αφηγείται με εικόνες ένα έργο πάνω στο αλκοόλ. Η διαφορά επικέντρωσης ήταν η εστίαση του σκηνοθέτη που οδήγησε σε αναγνώριση επιτεύγματος: Η διαφορά «αλκοόλ» και «αλκοολισμού». Σε αυτή τη λεπτή διαφορά κρατήθηκε, σε αυτή την επικίνδυνη ισορροπία τεντωμένου σχοινιού περπάτησε κι  έριξε το φακό του πάνω στα πρόσωπα , που όλα τους έχουν ως αναφορά τη σχέση που έχουν με το αλκοόλ στη ζωή τους , το ρόλο που αυτό παίζει για πάρτη τους και μέσα από μια θέση του σεναρίου που κατανοεί το αλκοόλ και δεν το καταδικάζει, σπάζοντας έτσι κι ένα θεματικό ταμπού. Τα κοντινά πλάνα ορίζουν αυτή τη σκηνοθεσία, σε όποιες καταστάσεις κι αν βρίσκονται, αυτά τα κοντινά πλάνα είναι σύντομα  και μοντάρονται σε ένα γρήγορο ρυθμό όπου προλαβαίνουν και καταγράφουν και συναίσθημα. Σκηνή Αποθέωσης είναι το φινάλε  όπου σκηνοθετεί τον πρωταγωνιστή Μαντς Μίκελσεν σε ένα ασυνήθιστο ξέσπασμα, που αγγίζει τον «διονυσιασμό», το οποίο δηλώνει επανάσταση, αυτοεκτίμηση, απελευθέρωση  και-ναι!- χαρά…

2. ΝΤΕΗΒΙΝΤ ΦΙΝΤΣΕΡ «ΜΑΝΚ»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: 3^η υποψηφιότητα, χωρίς νίκη ως τώρα. Εχει προταθεί και για τα φιλμ «Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» (2009), «The social network» (2011)

ΤΑΥΤΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Ένα έργο με ήρωα τον Χέρμαν Μάνκιεβιτς, σεναριογράφο του «Πολίτη Κέην» και με σενάριο που οδηγεί  στα παρασκήνια του φιλμ αυτού και της σχέσης του Μάνκιεβιτς με το έργο εκείνο, σκηνοθετήθηκε με βάρος πρωτίστως στην ατμόσφαιρα. Ασπρόμαυρο, με ύφος κι αισθητική των ασπρόμαυρων ταινιών του Χόλυγουντ της περιόδου εκείνης αλλά και με μυστηριώδη ατμόσφαιρα ανάλογη με εκείνη του φιλμ του Ορσον Γουελς, προπάντων  του σκοτεινού προτύπου που το μετατρέπει ο Χέρμαν Μάνκιεβιτς σε κεντρικό ήρωα της ιστορίας. Τα πάντα δουλεύονται από τον σκηνοθέτη στην επίτευξη της ατμόσφαιρας ενώ αφήνεται χώρος και μάλιστα υπερ- αρκετός και στους ηθοποιούς για ερμηνευτικές επιτεύξεις.

3. ΛΗ ΑΪΖΑΑΚ ΤΣΟΥΝΓΚ «MINARI»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη και διπλή υποψηφιότητα αφού ταυτοχρόνως είναι υποψήφιος και για το σενάριο (πρωτότυπο)

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Ο σκηνοθέτης ερμηνεύει κινηματογραφικά το σενάριο που έγραψε ο ίδιος και η σκηνοθεσία βγάζει το συναίσθημα που έχει αποτυπωθεί στο χαρτί. Το βγάζει μέσα από την ιδεώδη διανομή των ρόλων ώστε αυτό που λέει το έργο να πάρει ζωή -μια οικογένεια Κορεατών μεταναστών στην αμερικάνικη επαρχία κι οι δυσκολίες προσαρμογής-, η προβολή του περιβάλλοντος, του γυμνού αγροκτήματος, το υπόγειο συναίσθημα πάνω στο οποίο καθοδηγεί και τη μουσική. .Η τελειότητα της διανομής πρόσφερε στην ταινία την απόλυτη αυθεντικότητα κι αυτό το πιστώνεται ο Λη Αϊζαακ Τσουνγκ στο σκηνοθετικό του κομμάτι.

4. ΚΛΟΕ ΖΑΟ «NOMADLAND»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ : Πρώτη αλλά ΤΕΤΡΑΤΠΛΗ υποψηφιότητα για την Κλόε Ζάο, σε σκηνοθεσία, σενάριο, μοντάζ αλλά και παραγωγή στην «Καλύτερη Ταινία»

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Η «συνισταμένη» που είπαμε στον πρόλογο, σχετικά με το τι είναι ακριβώς η Σκηνοθεσία, εδώ βρίσκει μια ενδιαφέρουσα εφαρμογή διότι ΟΛΑ – ΣΧΕΔΟΝ!!!- γίνονται από το ίδιο πρόσωπο. Η Κλόε Ζάο μετέτρεψε σε κινηματογραφικό σενάριο το βιβλίο της Τζέσικα Μπράντερ, μετατρέποντας τις σκέψεις σε εικόνες και σε πράξεις , σε δράση της άστεγης ηρωίδας που έκανε σπίτι το βανάκι της και περιπλανιέται , χωρίς τελικό προορισμό. Εδω η Σκηνοθεσία έχει κάτι από πληρότητα, από ολοκλήρωση, ‘όπου ξεκινά από το σενάριο, μέσα από αυτό βλέπει το ρυθμό της περιπλάνησης, με την ιδιότητα της μοντέζ σε αυτό το σενάριο δίνει τον ανάλογο ρυθμό ώστε σκηνοθετικά να το κάνει πράξη και με την συνδρομή της Φωτογραφίας (να και κάτι που δεν έκανε η ίδια) αποτύπωσε την παγωνιά  που εκφράζει και το ψυχικό τοπίο της ηρωίδας στο ρόλο της οποίας έδωσε άφθονο χώρο στην Φράνσες Μακ Ντόρμαντ να είναι αυτή που επί της οθόνης θα το εκφράσει.

5. ΕΜΕΡΑΛΝΤ ΦΕΝΕΛ «PROMISING YOUNG WOMAN»

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη αλλά ΔΙΠΛΗ υποψηφιότητα για την Εμεραλντ Φενέλ- είναι υποψήφια και στην κατηγορία Πρωτότυπου Σεναρίου

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Εδώ το ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ είναι στο πως σκηνοθέτησε το σενάριο της και πως πραγματικά δεν ξέρουμε αν η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα.. Σαφώς κι από το σενάριο ξεκινούν όλα και το σεναριακό της επίτευγμα είναι τεράστιο -μια κοπέλα αναλαμβάνει να εκδικηθεί τη σεξουαλική κακοποίηση της επιστήθιας φίλης της που είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο θάνατο- και που ο τρόπος κατατεμαχισμού κι αφήγησης αυτής της εκδίκησης είναι όλο το ενδιαφέρον.. Με σύντομες σκηνές από φάση σε φάση που επιτρέπουν στο μοντάζ να παρεισφρήσει , με διαφορετική τοποθέτηση της ηρωίδας επίσης  από φάση σε φάση που υποδεικνύει κι ενδυματολογική διαφοροποίηση, με όλα αυτά να οδηγούν σταδιακά σε ανέλιξη, με μια διάθεση για θρίλερ χωρίς να είναι θρίλερ ακριβώς αλλά και με μία ηθική στο περιεχόμενο που  αποδίδεται στον θεατή από την καθοδήγηση σε αυτή τη λεπτομέρεια της ερμηνεύτριας Κάρει Μάλιγκαν.Ενα σενάριο που γράφτηκε με τη σκηνοθεσία κατά νου στο ακέραιο, σύμφωνα με το πως έδειξε το αποτέλεσμα.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Οι Σκηνοθέτες στο Σωματείου τους είναι με το «Nomadland», προφανώς αυτό το πλήρες κοντρόλ της ταινίας από τη δημιουργό της, εξιτάρει τους Σκηνοθέτες. Από κει και μετά δεν είναι τόσο το γεγονός πως θα δούν τη Σκηνοθεσία οι άλλοι κλάδοι ομόφωνα όσο ο κάθε κινηματογραφιστής, από τον κλάδο στον οποίο ανήκει, διότι στις σκηνοθεσίες υπάρχουν πολλαπλά επιτεύγματα που οδηγούν σε διαφοροποιήσεις. Λογικά , σύμφωνα με τους Κλάδους, οι Σεναριογράφοι πάνε κατευθείαν στην Εμεραλντ Φενέλ του “Promising young woman”, οι Μοντέρ διασπώνται ανάμεσα στo «Promising…”και στο “Nomadland» ως δύο μοντάζ διαφορετικού τύπου που υπαγόρεψαν σκηνοθεσία, οι διευθυντές φωτογραφίας θα είναι με την Ζάο, θα είναι όμως και με τον Φίντσερ, σε πολύ μεγάλο βαθμό,  με τον οποίο θα είναι σχεδόν σύσσωμοι οι Σκηνογράφοι κι οι Ενδυματολόγοι (οι τελευταίοι θα κοιτούν και προς «Promising» αλλά περισσότερο προς το σενάριο του και δευτερευόντως προς τη σκηνοθεσία του (εν συγκρίσει με τον Φίντσερ – σύμφωνα με τους δικούς τους κανόνες περί συμβολής στη Σκηνοθεσία ) κι οι Ηθοποιοί……Χμ !!! ΕΔΩ ΣΑΣ ΘΕΛΩ