Αυτά τα έργα λοιπόν, μπορεί να τα υποτιμούν οι «δήθεν», στα Πανεπιστήμια όμως του εξωτερικού, στις πανεπιστημιακές κινηματογραφικές σχολές διδάσκονται και μελετώνται. Κι επειδή αναφέρομαι στους «δήθεν», ονοματίζω τα Ευρωπαϊκα Κινηματογραφικά Πανεπιστήμια , έχοντας πάντα στο νου μου το Κινηματογραφικό Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης για το οποίο κάνω συχνά πυκνά αναφορές πως αυτά τα είδη τα ΔΙΔΑΣΚΕΙ.
Αυτή εδώ η ταινία είναι μια αστυνομική περιπέτεια για να περάσει ευχάριστα το δίωρο. Α, ΝΑΙ, Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΞΕΡΕΤΕ…Πρέπει, όμως, να ξέρεις σινεμά ώστε να φτιάξεις τέτοια φιλμ.
Προσέξτε λοιπόν εδώ τι δουλειά έχει γίνει, τι ταλέντο έχει επενδυθεί, για ένα δίωρο έργο ψυχαγωγίας, που έγινε για να ευχαριστήσει τους θεατές.
Αστυνομική Περιπέτεια. Ξεκινούν κι εδώ από το ΣΕΝΑΡΙΟ. Από τον κεντρικό χαρακτήρα, τον κεντρικό ήρωα: Ενας βετεράνος , που πολέμησε σε όλους αυτούς τους Πολέμους των τελευταίων χρόνων που ενεπλάκη η Αμερική, ειδικευμένος στις ανατινάξεις. Στοιχεία που του βάζουν: Εχει κουραστεί, τα έχει παρατήσει, νιώθει ότι έζησε μια ζωή χωρίς σκοπό αλλά έχει επιστρέψει και με ένα «χόμπι», τις ληστείες τραπεζών. .Κι έχει στην κατοχή του ένα ποσόν. Δεν του αρέσει όμως όλο αυτό. Και η γνωριμία με μια γυναίκα, του πατάει κουμπί για το ποιές είναι οι πραγματικές τωρινές ανάγκες του. Κι αποφασίζει να παραδώσει το ποσόν και να παραδοθεί
Και μπαίνουμε στη «σύγκρουση», στο επόμενο στοιχείο μετά τη «δέση», τις προκαταρκτικές πληροφορίες. Στην υπόθεση δηλαδή:….. Όμως οι του FBI τον βλέπουν έως και καχύποπτα, αν πράγματι ήταν ο ληστής αυτών των τραπεζών κι ότι δεν τα φαντάστηκε υπό την επήρεια διαταραχών. Συνεννοείται να πάει με δύο πράκτορες να τους παραδώσει το ποσόν , να δουν ότι υπάρχει. Κι οι δυο πράκτορες, αποφασίζου α κατακρατήσουν το ποσόν, να τον βγάλουν φαντασιόπληκτο, ότι οι ληστείες αυτές δεν έγιναν, και να καρπωθούν τη λεία εκείνοι. Και δολοφονούν, τρίτο συνάδελφο τους του FBI και φορτώνουν το φόνο στον κεντρικό ήρωα.
Εδώ τώρα να δείτε πως στήνονται οι πλοκές και πως διανθίζονται τα έργα, και ότι κι η περιπέτεια ως είδος χρειάζεται τους χαρακτήρες της και τις λεπτομέρειες εκείνες που θα βοηθήσουν την υπόθεση να πάει παρακάτω, που θα εξελίξουν τη δράση. Ετσι λοιπόν, η γυναίκα που εισέβαλε στη ζωή του ήρωα, ήταν «μαρτυρας» κατά κάποιο τρόπο και μπαίνει κι αυτή στο στόχαστρο, όπου ο ήρωας κι από το FBI κυνηγιέται και ο ίδιος το FBI κυνηγά κι οι δολοφόνοι που είναι κι αυτί του FBI θέλουν να τον βγάλουν από τη μέση και συγχρόνως έχει να προστατέψει και τη γυναίκα από αυτούς που απείλησαν τη ζωή της.
Χαρακτήρες στους δύο δολοφόνους πράκτορες: Ο ένας από απληστία, ο άλλος από φόβο αλλά και για το ποσόν διότι έχει οικογένεια και το χρήμα είναι χρήμα..Ετσι ώστε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από το συνάδελφο, να του δώσει ο σεναριογράφος τη δυνατότητα να περάσει συνειδησιακό πρόβλημα και να τον χρησιμοποιήσει τόσο όσο τον χρειάζεται η δραματική ανέλιξη του μύθου, στα πλαίσια πάντα του είδους που λέγεται ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ.
Κι υπάρχει κι ένας χαρακτήρας, που εμφανίζεται σχεδόν από τις πρώτες σκηνές, κι αυτός της αστυνομίας, στον οποίο, για να τον χρησιμοποιήσουν οι σεναριογράφοι καταλυτικά , και να είναι διαρκή τα εμπόδια, του δίνουν χαρακτήρα άρτι διαζευγμένου. Του οποίου η γυναίκα του τα πήρε όλα και του άφησε μόνο το σκυλάκι.. Στοιχεία, που θα χρησιμοποιηθούν ώστε να τον φέρουν κοντά στην υπόθεση και στον κεντρικό ήρωα και σε όσα ο μύθος και το σενάριο του έχουν φτιάξει «πεπρωμένο». Όπως θα καταλάβατε, είναι μια αστυνομική περιπέτεια με υπόθεση. Και το είδος έχει τους σεναριακούς του κανόνες. Ωστόσο, οφείλει (και το πετυχαίνει) να είναι συνεπές στους κανόνες. Δεν είναι έργο ψυχολογίας, ωστόσο του έχουν φτιάξει χαρακτήρες. Ο κεντρικός ήρωας έχει παρόν και προϊστορία, έχει ολοκληρωμένη ζωή έχει ζήσει συγκεκριμένα πράγματα κι από αυτά θέλει να ξεφύγει , να το αλλάξει. Αρα , είναι κι ένας ευαίσθητος χαρακτήρας που δεν το είχε συνειδητοποιήσει στα Ιράκ και στις ανατινάξεις, αφού μια γυναικεία παρουσία στην κόπωση πάνω, του αφύπνισε το στοιχείο. Ολοκληρωμένοι χαρακτήρες είναι κι αυτοί που τον πλαισιώνουν, που συμμετέχουν στη δράση του. ΟΛΟΙ τους έχουν παρελθόν , δηλαδή προϊστορία, και παρόν, ολοι ανεξαιρέτως. Και με λεπτομέρειες, σε επιδέξια σεναριακή οικονομία. Και πυκνότητα γραφής στους διαλόγους ώστε ο θεατής ,χωρίς περιττολογίες ή φλυαρίες να παραλαμβάνει το μήνυμα. Κι αυτό πρέπει να γίνεται σύντομα διότι το είδος, η περιπέτεια δράσης δεν σηκώνει αναλυτικούς ή δαιδαλώδεις μονολόγους. Τα πράγματα πρέπει να λέγονται περιεκτικά και με σαφήνεια.
Με αυτά τα στοιχεία μπορούν πλέον και μαγειρεύουν την πλοκή και τα κάνουν σενάριο, αυτό το σενάριο παραλαμβάνει ο σκηνοθέτης ΜΑΡΚ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ (που έρχεται από την τηλεόραση με την επιτυχία του «OZARK»), ο οποίος εμπλέκεται και στο σενάριο μαζί με συνεργάτη, τον ΣΤΗΒ ΟΛΡΙΤΣ και πλέον έχουμε το πως θα ζωντανέψει κινηματογραφικά η ταινία,
Οι σκηνές είναι γραμμένες με τη λογική του είδους, ώστε να δίνουν στο μοντάζ την ευκαιρία για να στήσει ο μοντέρ την περιπέτεια όπως την όρισε το σενάριο κι η σκηνοθεσία που την παρέλαβε, το σενάριο που το πρόβλεψε ο σκηνοθέτης του, κινείται ως επί το πλείστον σε νυχτερινούς χρόνους , ώστε να βγάζει ατμόσφαιρα και στα ημερήσια έχει φροντίσει οι σκηνές να έχουν την περιπλοκή τους ώστε να μην είναι μονότονη η εικόνα αλλά και να μην αλλοιώνεται η ομοιογένεια - ή το κλίμα
Είναι άψογα γυρισμένο, οι νυχτερινοί φωτισμοί κι η κάμερα δουλεύουν εξαιρετικά, ο διευθυντής φωτογραφίας, ο ΣΕΛΙ ΤΖΟΝΣΟΝ, έχει κάνει και το GREYHOUND, κι αυτό ίσως να δηλώνει μια εξειδίκευση στα νυχτερινά και στα «γκριζωπά» (και τα ημερήσια έχουν κάτι το γκριζωπό- βέβαια τα νυχτερινά είναι για να χαζεύεις φωτιστικές εστίες και πως στήνει ο διευθυντής φωτογραφίας ατμόσφαιρα για λογαριασμό της σκηνοθεσίας), ο δε μοντέρ, ο ΜΑΪΚΛ ΣΟΒΕΡ, είναι πολύ μάγκας, έχει κάνει και το «Creed» , και το «Black panther» και τωρα το «Ησυχο μέρος» και τον βλέπω να πηγαίνει μπροστά, δηλαδή να του δοθούν οι δουλειές εκείνες που θα ανυψώνεται κι ο ίδιος κι όχι μόνο οι ταινίες, όπως αυτή εδώ, από το ικανό χέρι του.
Κι επειδή μιλήσαμε για σενάριο και για χαρακτήρες, ήρθε η ωρα της διανομής. Ξεκινώντας από τον ΛΙΑΜ ΝΗΣΟΝ ο οποίος κάνει σχολή αυτό το είδος στο οποίο επιδίδεται τα τελευταία χρόνια, κι εδώ που του έχει και κάποια χρώματα επιπλέον, δείχνει και τι ηθοποιός είναι σε αυτά που θέλει να παίζει. Οι «κριτικοί» περιορίζονται στο να πουν ότι δεν ξανάκανε «Σίντλερ». Αυτό το ξέρουμε. Είναι σε θέση να δουν τι κάνει στους ρόλους που αναλαμβάνει και που του φέρνουν επιτυχία; Αυτό θα είναι κριτική. Σαρώνει στην ταινία με την έντονη παρουσία του αλλά και με τα στοιχεία ηρωα-αντιήρωα που δίνει στο ρόλο.
Η επιλογή των ηθοποιών είναι τέλεια. Θα σταθώ ξεχωριστά σε δύο από αυτούς, επειδή έχουν πιο απαιτητικούς ρόλους: Τον ΤΖΑΪ ΚΟΡΤΝΕΪ, που παίζει τον διεφθαρμένο πράκτορα, τον αδυσώπητα διεφθαρμένο, ο οποίος ερμηνεύει το ρόλο ως χαρακτήρα, με φοβερό αυτοέλεγχο, δεν τον μεταβάλει σε καρικατούρα, και τον ΤΖΕΦΡΥ ΝΤΟΝΟΒΑΝ στο ρόλο του διαζευγμένου αστυνομικού με το σκυλάκι. Το ρόλο του τον παίρνει πολύ στα σοβαρά και τον «ζωγραφίζει». Δεν υποτιμώνται η ΚΕΪΤ ΓΟΥΟΛΣ στο ρόλο της γυναίκας που αφυπνίζει το συναίσθημα ούτε ο ΑΝΤΟΝΥ ΡΑΜΟΣ στο ρόλο του συνεργού πράκτορα.. Κάθε άλλο.. Τις σκηνές τους τις έχουν παίξει με περίσσια προσήλωση.
Αν τώρα, μετά από αυτά, θεωρούν κάποιοι ότι όλα τα παραπάνω είναι για υποτίμηση και για ξεπέτα τριών αράδων, ας το ψάξουν…Κι ας ψαχτούν κι οι ίδιοι….Εφόσον μιλάμε για κριτική ΣΙΝΕΜΑ και το ΣΙΝΕΜΑ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ χρειάζεται να ξέρεις τους κανόνες του ώστε να το κρίνεις, να το αξιολογήσεις, να το ελέγξεις.