Και βέβαια το καινούργιο ενδιαφέρον στοιχείο που ΑΝΑΤΕΛΕΙ και θα μας απασχολήσει επισήμως από τα Oscar του 2026, είναι οι casting directors, που ενώ ψηφίζουν όλα τα χρόνια αλλά στο τέλος , και μόνο για τα βραβεία, ενώ ίσαμε σήμερα δεν είχαν δικό τους κλάδο υποψηφιοτήτων. Τώρα που θα έχουν… Διότι ο κλάδος τους εχει μια συγγένεια με την ηθοποιία αφού αυτοί αναγνωρίζονται ως εκείνοι που προτείνουν, άρα και κατά ένα τρόπο επιλέγουν. Το σύνολο του κλάδου τους στην  κάθε ερμηνεία θα έχει πλέον ξεχωριστή βαρύτητα. - εμείς όμως θα το ξεκινήσουμε από φέτος, στο ποια μπορεί να είναι η ερμηνεία που θα πάρει μαζί της , περισσότερο από τις άλλες, τους casting directors.

Επίσης, εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι σε δυο ερμηνείες κρίνονται ισάριθμα κι οι σκηνοθεσίες τους. Η ΛΙΛΥ ΓΚΛΑΝΤΣΤΟΟΥΝ στο «Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού» είναι ερμηνεία που αν πάρει το Oscar θα δικαιώσει τη σκηνοθεσία Σκορσέζε διότι πάνω της γίνεται μια ιδιαίτερη σκηνοθετική επένδυση κι αντίπαλος η ΕΜΜΑ ΣΤΟΟΥΝ με αντίπαλο σκηνοθέτη του Σκορσέζε τον Γιώργο Λάνθιμο , που επίσης κάνει επένδυση σκηνοθεσίας στην ερμηνεύτρια  τουστο «Poor things», η επικρατούσα ερμηνεία θα ανεβάσει και το «ονομα» του σκηνοθέτη στο φετινό απολογισμό, μετά του Κρίστοφερ Νόλαν που δείχνει κυρίαρχο. Ποιος θα είναι ο επόμενος; Ο Λάνθιμος ή ο Σκορσέζε; Αυτό θα φανεί στον Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ   

Ας μη σας μπερδεύω άλλο, πάμε να τις  δούμε

1. ΑΝΕΤ ΜΠΕΝΙΝΓΚ «Nyad»

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: 5^η υποψηφιότητα, χωρίς νίκη ως τώρα

Ο ΡΟΛΟΣ: Ερμηνεύει υπαρκτό πρόσωπο, την κολυμβήτρια ανοιχτής θάλασσας Νταϊαν Ναϋάντ, η οποία, στα 60 της χρόνια, κι ενώ είχε αποτραβηχτεί, αποφάσισε να επανέλθει κάνοντας τη μεγάλη υπέρβαση: Να κολυμπήσει τη διαδρομή Φλόριντα- Κούβα. Είς πείσμα της ηλικίας, ακόμα και των ..καρχαριών

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ότι πάει για το Oscar φάνηκε όταν οι μακιγιερ δεν συμπεριέλαβαν το μακιγιάζ της ταινίας στα επιτεύγματα του φιλμ και κατεπέκταση του κλάδου τους. Αυτό έδειχνε ξεκάθαρα ότι το έβλεπαν ως δουλειά της ηθοποιού κι ότι ήταν υπόθεση άλλων να την αναλάβουν. Οντως μπορεί το μακιγιάζ, μάλλον το…ντε-μακιγιαζ, να διευκολύνει αλλά η αγωνία στο πρόσωπο, το στέγνωμα στην ομιλία, το πείσμα, το να νικήσω- ή να νικηθώ- αλλά θα νικήσω, κι η σχέση με τη σύντροφο και προπονήτρια που τη δυναμώνει, είναι στοιχεία που πρόβαλε η Ανέτ Μπένινγκ αυτοπροσώπως με την ερμηνεία της, το σενάριο δεν έλεγε τόσες πολλές λεπτομέρειες.

2. ΛΙΛΥ ΓΚΛΑΝΤΣΤΟΟΥΝ «Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού» (Killers of the flower moon)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει μια Ινδιάνα , της φυλής των Οσέιτζ, στην Οκλαχόμα του Μεσοπολέμου, που οι άνθρωποι της φυλής θα ανακαλύψουν εκεί πετρέλαιο κι οι λευκοί, μέσω μιας συμμορίας , εργάζονται για την σταδιακή εξόντωση, με έναν άλλο τρόπο, μια κι εδώ τη δουλειά δεν την κάνει ο στρατηγός Κάστερ αλλά ένας αδίστακτος εγκληματίας. Η Ινδιανα αυτή ,γίνεται το επίκεντρο, μπαίνει στη δίνη , ερωτεύεται κιόλας, γίνεται μητέρα ενώ γυρω της μετρά απώλειες, συγχρόνως πάσχει από διαβήτη κι είναι ένα πολλαπλά παγιδευμένο θύμα..

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Η αυθεντικότητα!!!!!!!!!!!!!!! Κι η εξ αυτής εσωτερικότητα. Όταν αναλαμβάνεις τέτοιο ρόλο επειδή γνωρίζεις τη φυλή,  σημαίνει πως ο σκηνοθέτης που σε ανέλαβε κι αυτοί που σε επέλεξαν ή σε πρότειναν, στόχευαν στην αυθεντικότητα για αυτό και καταφεύγουν σε εσένα. Κι όταν σκηνοθέτης είναι ο Σκορσέζε που θεωρείται  κορυφαίος σκηνοθέτης ηθοποιών, τότε η περίπτωση λάθους σχεδόν εξανεμίζεται. Κι η ερμηνεία είναι ακριβώς αυθεντική άρα και λιτή, εσωτερική, η Γκλαντστοουν δεν «παίζει», συμπεριφέρεται, το έχω γράψει πολλές φορές ως διαχωρισμό και δίνει στο ρόλο την αυθεντικότητα που ο Σκορσέζε χρειάζεται. Κι κάτι ακόμα που το κρατώ ως πολύ σοβαρό επι μέρους στοιχείο, από φίλο διαβητικό, για το πως μέσα από τη λιτότητα ερμηνεύει κι αυτή την ίδια την πάθηση, τη συμπεριφορά της διαβητικής στις πινελιές των λεπτομερειών της.. Ο φίλος το επισήμανε ως μια λεπτομέρεια που οφείλουμε να τη λάβουμε υποψη μια και δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού παρα μονο με …ειδικά γυαλιά

3. ΖΑΝΤΡΑ ΧΟΥΛΕΡ «Ανατομία μιας πτώσης» (Anatomy of a fall) (Anatomie d’ une chute)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: Πρώτη υποψηφιότητα

Ο ΡΟΛΟΣ: Μια γυναίκα, χάνει τον άντρα της  από πτώση, έξω από το σπίτι τους , στα ορεινά. Ατύχημα ή αυτοκτονία; Κατά την εκδίκαση  , τα πράγματα θολώνουν κι άλλο, θα φτάσουν μέχρι και να την υποπτευθούν για περίπτωση φόνου διότι καθοριστικό ρόλο έχει παίξει κι η παρουσία του 11χρονου γιού της ο οποίος έχει προβλήματα όρασης..

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Αυτή είναι μια ερμηνεία που θα την ψηφίσουν, κατά μεγάλη πλειοψηφία, οι Μοντέρ. Εχω παρακολουθήσει ειδικά course γύρω από το μοντάζ , γύρω από το πως ο μοντέρ αξιολογεί την ηθοποιία με πρώτιστο όλων το να του βγάλει ο ηθοποιός τη σκηνή από όποια μεριά κι αν τον «κόψει».Ενας από τους λόγους που οι Μοντέρ απεχθάνονται τις «θεατρικές» ερμηνείες είναι επειδή οι θεατρικοί έχουν συνηθίσει από το θέατρο να παίζουν μετωπικά. Κι αυτό δεν τους βοηθά στο μοντάζ καθόλου. Η Ζάντρα Χούλερ παίζει ακριβώς με τον τρόπο που  θα την ήθελε ο μοντέρ. Τις αμφιβολίες και τις αντιφάσεις των γεγονότων και του χαρακτήρα  που επιθυμεί η σκηνοθέτης -σεναριογράφος, η ηθοποιός τις παίζει με το λιτό εκείνο τρόπο που είναι καμωμένος για το σινεμά κι ο μοντέρ, πρώτος από όλους, είναι αυτός που θα το εκτιμήσει. Διότι η ηθοποιός τον βοηθά να «εκτυπώσει» τις αμφιβολίες για αυτήν.

4. ΚΑΡΕΪ ΜΑΛΙΓΚΑΝ «Maestro»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: 3^η υποψηφιότητα, ως τώρα χωρίς νίκη

Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει την ηθοποιό Φελίσια Μοντεαλέγκρε, σύζυγο και σύντροφο ζωής του μαέστρου Λέναρντ  Μπερνστάιν και πως η ίδια βίωσε τη ζωή του και την καριέρα του και τις ιδιαιτερότητες του, μένοντας δίπλα κι απορροφώντας σαν σφουγγάρι όλα όσα συνέβαιναν σε αυτόν και γύρω από αυτόν..

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Θα το εκτιμήσουν ηθοποιοί και δάσκαλοι αλλά και κινηματογραφιστές που οι ειδικότητες τους σχετίζονται με την απόδοση του ρόλου του Μπερνσταιν. Διότι η Μάλιγκαν ζει κανονικά τον ρόλο του Μπράντλεϋ Κούπερ, πριν να  αναλάβει τον δικό της. Διότι αν δεν «ξέρει» το ρόλο εκείνου, δεν θα μπορέσει να «πιάσει» τη γυναίκα του και τις λεπτομέρειες , του τι ήταν  για αυτόν. Κι αυτό περνά κι από την «κρησάρα» ηχοληπτών  και διευθυντών φωτογραφίας που έχουν να κάνουν με το τι σημαίνουν αυτά για τον Μπερνστάιν ως δονήσεις μουσικής και τα πλάνα του οπότε και τα πλάνα της, και πως τα βιώνει ως παρτενέρ του, πως ζει κι αυτή τους ήχους του, πως δείχνει ότι περνούν από πάνω της.

5. ΕΜΜΑ ΣΤΟΟΥΝ «Poor things»

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ OSCAR: OSCAR- ΟΥΧΑ η ΕΜΜΑ ΣΤΟΟΥΝ, το πήρε το 2017, Α’ ρόλου για το «LA LA LAND», η φετινή είναι η 4^η υποψηφιότητα της.

Ο ΡΟΛΟΣ: Μια κοπέλα, στα βικτωριανά χρόνια, όπου ένας πειραματιστής, τύπου Φρανκεστάιν, της κάνει μεταμόσχευση εγκεφάλου εμβρύου. Κι η ομιλία κι η ανάπτυξη κι η κίνηση καθυστερούν, το πειραματόζωο σιγά σιγά εξανθρωπίζεται και τότε ανακαλύπτει τη Γυναίκα.. Κι αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Πως μια ηθοποιός ανταποκρίνεται στο ιδιαίτερο πνεύμα μιας ιδιαίτερης σκηνοθεσίας, πως αντιλαμβάνεται το έργο και το ρόλο, τι προτάσεις κάνει επ’ αυτού, τι σχολές επικαλείται, τι μεθόδους ερμηνευτικές ώστε να ανταποκριθεί στο γκροτέσκο, παράλογο, πειραματικό ύφος που θέλει για το έργο και για αυτήν ο σκηνοθέτης της. Η δουλειά της είναι μια εκπληκτική παρακολούθηση σύνθεσης στην αρχή, αφαίρεσης στη συνέχεια καθώς σταδιακά εξανθρωπίζεται.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Όπως θα διαπιστώσατε, στοιχεία του «Εν κατακλείδι» τα έχω βάλει διάσπαρτα στον Πρόλογο και στις επι μέρους ερμηνείες. Το point είναι με ποιά από τις δύο σκηνοθεσίες θα συνταχθούν οι διάφοροι κλάδοι,  με του Σκορσέζε ή του Λάνθιμου, δηλαδή την Γκλαντστόουν ή τη Στόουν. Με ποια ..Στόουν από τις δύο; Την Γκλαντ ή την ..ατόφια; Κι εδώ θα υπάρξει διχασμός αβέβαιος ως τη στιγμή που θα ανοιχθεί ο φάκελος διότι απουσιάζει ο «Oppenheimer» με τον οποίο  έχουν συνταχθεί, καταρχάς οι σκηνοθέτες. Κι όχι μόνο οι Σκηνοθέτες, που θα είναι βέβαια οι πλέον διχασμένοι για το ποια από τις δύο  αλλά κι οι επίλοιποι. Σίγουρα με την Εμμα Στόουν θα είναι σκηνογράφοι, ενδυματολόγοι, μακιγιέρ αλλά και σεναριογράφοι- όλοι αυτοί οι κλάδοι θαυμάζουν το πως ανταποκρίνεται στα δικά τους «μετερίζια» της ταινίας κι οι σεναριογράφοι βέβαια στην υπόσταση που δίνει σε ένα τόσο ιδιαίτερα γραμμένο ρόλο. Από τους τελευταίους διαρροή, μόνο προς την Ζάντρα Χούλερ θα μπορούσε να υπάρξει. Οι Ηθοποιοί, όμως , έχουν ταχθεί αναφανδόν υπέρ της Λίλυ Γκλαντστόουν και βέβαια η Γκλαντστόουν θα είναι αυτή που θα πάρει και τους casting directors. Από τη δική τους ματιά, από τη ματιά του δικού τους αντικειμένου, οι casting directors θα θαυμάσουν τη διεύρυνση των ορίων της διανομής , του casting, από αυτή την Ινδιάνα , που προσθέτει ένα καινούργιο ρόλο με μελλοντικές δυνατότητες στη δική τους καλλιτεχνική ιδιοσυστασία. Ότι τους ανοίγει δρόμους.  Είναι επιλογή που κάνει περήφανους τους casting directors. Κι όπως λέμε ότι θα επιβραβευτεί ο σκηνοθέτης με την ερμηνεία που θα βραβευτεί, στην  περίπτωση της Γκλαντστοουν θα είναι σαν να πήρε Οscar (κι) ο casting director