Σαρωτική ήταν η παρουσία του «OPPENHEIMER» , στα ΒΡΑΒΕΙΑ και των 4 Σωματείων που είχαν απομείνει. Για τους άλλους άφησε τα «ψίχουλα», εκεί που υπήρχαν πολλαπλές εξειδικευμένες κατηγορίες
Την κριτική για τη «Philomena” του Στηβεν Φρήαρς μου «υπενθύμισε» το φβ και τη μεταφέρω τώρα στο PANTIMO.GR. Ακολουθεί η κριτική ατόφια:
Φέτος θα το κάνουμε διαφορετικά: Την ανάλυση αυτής της κατηγορίας θα τη δούμε μέσα από τις ματιές των διαφόρων ειδικοτήτων . Ωστε να καταλάβουμε πως αντιλαμβάνονται την ερμηνεία οι εκάστοτε κλάδοι, πως αξιολογούν κι εξετάζουν. Το «ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ», θα μεταφερθεί, κατά κάποιο στον πρόλογο, ως προετοιμασία για την ανάλυση της κάθε ερμηνείας ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ που θα την βλέπουν.
Και μόνο που το διαβάζει κανείς αυτό στον τίτλο, κάπως «σφίγγεται». «Η διαχείριση της απώλειας». Και «του θανάτου» ,θα τολμούσα.
Δεύτερη φορά, μέσα σε 5 χρόνια, που η κατηγορία «ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ», έχει κι ελληνικό ενδιαφέρον. Λόγω ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ και πάλι. Μόνο που αυτό δεν την μεταβάλει σε «ελληνικό κινηματογράφο» όσο κι αν πάνε να το παρουσιάσουν έτσι, εγχώριοι κρατικοδίαιτοι και κυβερνητικοί..
Το πόσο έχουν αλλάξει κι επισήμως τα πράγματα στο διεθνές σινεμά, καθρεφτίζεται στη φετινή 5άδα της άλλοτε «Ξενόγλωσσης» και Νυν ΔΙΕΘΝΟΥΣ Ταινίας. Εχει επιβληθεί η διεθνοποίηση, τα έργα είναι παγκόσμιες συμπαραγωγές , από πολλές εθνικότητες κι εθνότητες (αναλογα τα λεφτά και το περιεχόμενο) κι απλώς μια χώρα αναλαμβάνει, στα συμφωνητικά, να είναι αυτή που θα τις τρέχει στα διεθνή γήπεδα
Τα «SPIRIT» των «ανεξάρτητων» τάχθηκαν με τις «ΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ»
Επισημοποιείται, επίσης, η απόλυτη προ- οσκαρική κυριαρχία του «OPPENHEIMER»
Για τον ΒΙΜ ΒΕΝΤΕΡΣ ο λόγος και για την ευχάριστη διάθεση που φέρνει αυτή η επιστροφή του, ο οποίος εδώ και κάμποσα χρόνια είχε στραφεί στο Ντοκυμαντερ, σαν να τον είχε απορροφήσει εντελώς, χώρια ότι του χάρισε ως είδος στιγμές δόξας κι αναγνώρισης, μήπως και τελικά ήταν αυτό το είδος του. Επειδή το είχε και με τις πόλεις και με τις περιπλανήσεις και με τα σχετικά
Και το Εκ Διασκευής Σενάριο, με τους ίδιους σεναριακούς κανόνες κρίνεται, αξιολογείται, ελέγχεται, με τους ίδιους με τους οποίους κρίνεται και το πρωτότυπο, το original. Διότι τα έργα είτε ως σύνολο είτε ως επιμέρους επίτευγμα, κρίνονται με τον τρόπο που γίνονται. Οπότε για να τα κρίνεις , πρέπει να ξέρεις το πως έγιναν Κι εννοώ τους κανόνες, όχι τα…παρασκήνια.