Τουλάχιστον όσοι διαβάζετε το PANTIMO.GR, όχι μόνο τα οσκαρικά αφιερώματα αλλά και τις κριτικές, θα έχετε μπει στο νόημα περί ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ Μουσικής και τι είναι η «Κινηματογραφική Μουσική» και η διαφορά της από τη «Μουσική από τον Κινηματογράφο». Η τελευταία μπορεί να έχει να κάνει με ένα τραγούδι (το οποίο να είναι υπέροχο ως τραγούδι αλλά κινηματογραφικά «άσχετο»), με ένα θέμα, με κάποιο μεγάλο σουξέ δισκογραφικό, όμως η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΗ ΜΟΥΣΙΚΗ είναι άλλο πράγμα, εξετάζεται με άλλους Κανόνες κι αυτοί είναι καθαρώς Κινηματογραφικοί, είναι πάνω στο δόγμα ότι «Η κινηματογραφική Μουσική πρέπει να «βλέπεται» κι όχι να «ακούγεται». Είναι τεράστιο λάθος, και σίγουρα ΑΝΤΙΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ, να θες να ακούσεις μια κινηματογραφική μουσική και να βάζεις το cd. Το dvd πρέπει να βάζεις κι εκεί θα τη «δεις» την κινηματογραφική μουσική, στο dvd της ταινίας.
Δόθηκαν τα βραβεία του Σωματείου αυτού αλλά δεν είναι εύκολο να βγάλει κανείς άκρη, κυρίως επειδή υπάρχουν πάρα πολλές «ανθυποκατηγορίες» (βλ.εξειδικεύσεις) και απονέμονται για πολλούς τομείς. Χώρια ότι κάποια που βραβεύτηκαν για κάποιο ειδικό τομέα, δεν είναι υποψήφια και για Οσκαρ.
Εδώ δεν έχεις τι να προτάξεις διότι είναι τόσες πολλές οι κατηγορίες κι οι κλαδικές, συντεχνιακές ειδικότητες όπου κάθε κατηγορία πάει και σε άλλο φιλμ . Κι έτσι μαζεύονται πολλά.
Μετά το ΣΩΜΑΤΕΙΟ των ΜΟΝΤΕΡ που έγραψε Ιστορία δίνοντας το βραβείο του Σωματείου ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ σε ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΟ φιλμ, κι αυτό ήταν τα «ΠΑΡΑΣΙΤΑ» του Μπονγκ Τζουν Χο και ης ΝΟΤΙΟΥ ΚΟΡΕΑΣ, ήρθε και το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΘΟΠΟΙΩΝ να γράψει τη δική του Ιστορία. Πάλι με (και για) τα «ΠΑΡΑΣΙΤΑ». Απένειμε στο φιλμ το βραβείο του ENSEMBLE CAST, της ΟΜΑΔΙΚΗΣ δηλαδή ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ που στη Γλώσσα του Σωματείου Ηθοποιών σημαίνει το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας για λογαριασμό του τεράστιου κλάδου.
Κάθε φορά που βλέπω μια ταινία του ΚΛΙΝΤ ΗΣΤΓΟΥΝΤ βγαίνω από το σινεμά είτε συνεπαρμένος είτε καταγοητευμένος. Κι αυτό, ενώ την ίδια στιγμή, μπορώ να διακρίνω αν η ταινία είναι και «μεγάλη» ή όχι. Διότι φυσικά, όλα τα δάκτυλα ίδια δεν είναι , αλλά μέσα σε όλα του τα άλλα, ο Κλιντ, ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΚΛΙΝΤ ,έρχεται να μας αποδείξει κι αυτό: Ότι προυπόθεση για να βγεις «τρελαμένος» από το σινεμά, από μια ταινία, δεν είναι το αν η ταινία αυτή είναι «μεγάλη» ή «αριστούργημα» ή διάφορα τέτοια των κριτικών (τους οποίους ο Κλιντ έχει «γραμμένους») αλλά από τη ΣΙΝΕΜΑΔΙΛΑ που εκπέμπει το δημιούργημα. Εκεί είναι το μυστικό για να κατακτάς τον θεατή, να τον κάνεις να βγαίνει γοητευμένος από την αίθουσα είτε η ταινία σου ήταν μία οσκαρικών προδιαγραφών, είτε ένα «εργάκι» για να περάσει η ώρα. Ο Κλιντ καταφέρνει και σε βγάζει από την αίθουσα με το ίδιο συναίσθημα, είτε πρόκειται για την πρώτη περίπτωση είτε για τη δεύτερη είτε για όλες τις ενδιάμεσες.
Το ΣΩΜΑΤΕΙΟ των ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ, από τα καθοριστικά για την οσκαρική έκβαση, αποφάσισε: «1917»
Αν προσέξουμε ότι οι ΤΕΣΣΕΡΙΣ από τις ΠΕΝΤΕ «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ» έρχονται από την πεντάδα του Οσκαρ Σκηνοθεσίας, μπορεί κανείς να καταλάβει όχι απλώς το μέγεθος της συμβολής της ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ στη δημιουργία μιας ταινίας (αυτό θα ήταν σαν να παραβιάζαμε ανοιχτές πόρτες- είναι ηλίου φαεινότερο) αλλά ότι στη φετινή «κούρσα», μέσα από το βραβείο Φωτογραφίας θα «παιχθούν» και σκηνοθεσίες. Από το να πάνε πακέτο τα δύο Οσκαρ αυτά, δηλαδή της Φωτογραφίας με τη Σκηνοθεσία στην ίδια ταινία, όσο και με το να πάνε χώρια όπου σε αυτή την περίπτωση η Φωτογραφία που δεν θα συνοδεύεται κι από το Οσκαρ σκηνοθεσίας, θα είναι σαν να πήρε.. μισή σκηνοθεσία, σαν να βραβεύτηκε έμμεσα κι ο σκηνοθέτης αυτού του φιλμ, που δεν του δόθηκε όμως προσωπικά και το βραβείο της ειδικότητας του.
Δεν είναι που η ΚΟΡΕΑΤΙΚΗ ταινία του ΜΠΟΝΓΚ ΤΖΟΥΝ ΧΟ κατάφερε και μπήκε είτε στις «μεγάλες» κατηγορίες των ΟΣΚΑΡ, δεν είναι που η ΝΟΤΙΟΣ ΚΟΡΕΑ με αυτή τα ταινία γράφει ΙΣΤΟΡΙΑ, αφού μετά τον «Χρυσό Φοίνικα» του Φεστιβάλ Κανών, γίνεται κι η πρώτη ταινία της χώρας αυτής που μπαίνει στο ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΟ (βλ ΔΙΕΘΝΕΣ) ΟΣΚΑΡ, δεν είναι που δεν περιορίστηκε μόνο στην υποψηφιότητα της ΞΕΝΌΓΛΩΣΣΗΣ… Χτες Παρασκευή έγραψε ΚΙ ΑΛΛΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ: Ως η ΠΡΩΤΗ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ που παίρνει βραβείο από το Σωματείο των ΜΟΝΤΕΡ.
ΤΕΣΣΕΡΑ από τα ΠΕΝΤΕ φετινά σενάρια της κατηγορίας ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ έχουν «δώσει» και την καλύτερη ταινία. Αρα είναι σενάρια ιδιαίτερης αξίας στα οποία στηρίχτηκε ολόκληρο φιλμ. Αρα, από εκεί θα ξεκινήσει ο έλεγχος της αξιολόγησης συν το γεγονός ότι ΣΕ ΟΛΑ είναι ανακατεμένος κι ο σκηνοθέτης του φιλμ, είτε μόνος του είτε σε συνεργασία με κάποιον άλλον. Συνεπώς, στην περίπτωση των πρωτότυπων σεναρίων, το σκηνοθετικό με το σεναριακό έχουν γίνει κάπως ένα κι αυτό θα προσδιορίσει και το βραβείο της Σκηνοθεσίας καθώς και την έννοια «Σκηνοθεσία» τη στιγμή που μέσα από το σενάριο αλλά και μέσα στο σενάριο ξεκινούν τα πάντα.
Η φετινή επιλογή για το συγκεκριμένο βραβείο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από τον μελετητή της Τέχνης του Κινηματογράφου, στον κλάδο που λέγεται «Μακιγιάζ» και στον οποίο έχουν προστεθεί κι οι «Κομμώσεις» και πάει ως ενιαίο βραβείο.