Ναι, πάντα κάτι βρίσκεται να απασχολήσει τη δημοσιότητα. Μια ο φάκελος που δόθηκε λάθος, μια ο covid κι ο σιδηροδρομικός σταθμός, μια η σφαλιάρα του Γουιλ Σμιθ στον Κρις Ροκ…Αυτό είναι το κομμάτι του publicity. Κρατά από τα πολύ παλιά χρόνια και διάφοροι που δήθεν ασχολούνται με τα Οσκαρ (SOS: ΔΕΝ υπαινίσσομαι Ελληνες, για Αμερικάνους ως επί το πλείστον μιλάω, από τους οποίους τα αντιγράφουν ή τα δανείζονται κι οι μη ασχολούμενοι με το κινηματογραφικό κομμάτι που είναι και το βασικό) σε αυτά περιορίζονται. Κι αυτά προβάλλουν, αυτά διογκώνουν. Αλλωστε ό,τι κυκλοφορεί σε βιβλίο περί Οσκαρ ,με τούτα καταγίνεται κι όχι με το τι εστί ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ, ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ, ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ, ΚΡΙΤΗΡΙΑ κλπ…..
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ είναι ΣΥΝΟΛΟ. Αντικατοπτρίζει τα στοιχεία που την απαρτίζουν. Εξού και στις υποψηφιότητες ψηφίζεται από όλους τους κλάδους κι όχι μόνο από τους Παραγωγούς που θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι «καθ’ ύλιν αρμόδιοι».
Και φέτος ο Ανδρικός ρόλος υπερέχει του Γυναικείου, είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, μια και τα σενάρια είναι στην πλειονότητα τους, ανδροκεντρικά. Ωστόσο, αυτό που θα είχαμε να παρατηρήσουμε φέτος δεν είναι μόνο ότι υπάρχουν δυο ταινίες που κατάγονται δυνατά από Σκηνοθεσία κι από Σενάριο και δίνουν φώτα προβολής στους πρωταγωνιστές τους, κι εννοώ την «Εξουσία του σκύλου» και την «Μέθοδο των Γουιλιαμς», μα είναι ότι έχουμε καταγωγές κι από κλασικά (Μάκβεθ) ΄η από πρωταγωνιστικά μιούζικαλ του Μπροντγουει (Τick..Tick…Boom). Με πιο απλά λόγια, στους ανδρικούς ρόλους φέτος είναι πιό διάφανα και πιο στέρεα , τα πατήματα. Από πλευράς ταινιών!!!!Κι επαναλαμβάνομε για μυριοστή φορά πως ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΡΟΛΟΣ.
Για να προχωρά η μύηση, χρόνο με το χρόνο, και να επεκτεινόμαστε στους κανόνες αξιολογήσεων: Φέτος το μενού Α’ γυναικείου δίνει τη δυνατότητα να εξετασθούν τα πράγματα κι από μια επιπλέον σκοπιά: Το ότι και οι 5 γυναικείοι ρόλοι είναι σχεδόν «ανολοκλήρωτοι».
Με τους ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΥΣ και τους ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ , που απένειμαν χτες τα βραβεία τους λήγει η προ-οσκαρική κούρσα των βραβεύσεων ενώ η κάλπη έχει ανοίξει από την προηγούμενη εβδομάδα και δέχεται τις ψήφους αξιολόγησης των 10.000 περίπου μελών-κινηματογραφιστών.
Σκηνοθεσία- όχι Σκηνοθέτης. Αποτέλεσμα κι επίτευγμα είναι αυτό που εξετάζεται κι αναλύεται κι αυτό που από τους αρμόδιους ψηφίζεται. Όπως άλλωστε και στο Σωματείο Σκηνοθετών. Μπορεί τα δημοσιεύματα να στρέφονται στο πρόσωπο, στον σκηνοθέτη, αλλά το βραβείο πηγαίνει στη Σκηνοθεσία. Αν αυτό συμβαίνει στο Σωματείο , πόσο μάλλον στην Ακαδημία , με άλλα λόγια ο Εργοκεντρισμός και στα δύο περιπτώσεις.
Οι ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ , ως Σύνδεσμος, ως Σωματείο, καθυστέρησαν αλλά την έκαναν την ανατροπούλα τους. Όχι ότι ξαφνιάζει και τόσο πολύ η επαγρύπνηση υπέρ του ‘CODA» το οποοί έχει αποδειχθεί ήρεμη δύναμη από την πρώτη στιγμή που την είδε ο πρώτος θεατής στην πλατφόρμα…
Η πρώην «ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ» που το κύριο χαρακτηριστικό της παραμένει η Ξένη Γλώσσα κι ας έχει αλλάξει ονομασία.
Το φετινό μενού των Κοστουμιών στα Οσκαρ, έχει κάποιες ενδιαφέρουσες επισημάνσεις περί μελέτης: Τρία από αυτά, συμβαδίζουν με τη Φωτογραφία και τη Σκηνογραφική Διεύθυνση ως «απαρέγκλιτη» συμβολή στην ολοκλήρωση ΟΨΗΣ («Dune», «Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών», «West Side Story»), ένα πάει «σετ» με το μακιγιάζ αλλά με ένα περίεργο τρόπο έως και «κόντρα» («Cruella») κι ένα κατεβαίνει τελείως αυτόνομο, ως κοστούμια από τα κοστούμια, χωρίς να έχει κάτι άλλο να επιδείξει ως «επικουρικό»- κι αυτό είναι ο «Syrano»
Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ βραβεύτηκε κι από τα BAFTA, από την Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου δηλαδή, τόσο ως ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΊΑ όσο κι ως ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Πλέον , η Νεοζηλανδή σκηνοθέτης και σεναριογράφος ΤΖΕΗΝ ΚΑΜΠΙΟΝ κατεβαίνει πάνοπλη στη διεκδίκηση του ΟΣΚΑΡ της 27ης Μαρτίου 2022.
Ο τομέας των ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ στάθηκε καλά φέτος μολονότι επρόκειτο για χρονιά σκαμπανεβασμάτων εν γένει ως προς το σινεμά, ωστόσο το είδος που «σηκώνει» τη συγκεκριμμένη κατηγορία μπόρεσε και κρατήθηκε, ίσως επειδή στη νέα τάξη πραγμάτων η αίθουσα, ακόμα κι όταν βάλλεται από τις πανδημίες και τους περιορισμούς, θα θρέφεται κινηματογραφικά από αυτά τα blockbusters ενώ τα «άλλα» προγραμματίζονται για τις πλατφόρμες-σύμφωνα με το νέο σχέδιο…Σε αντίθεση με την περσινή χρονιά, που, με εξαίρεση το «Tenet», το οποίο και κέρδισε, το είδος έδειχνε σημάδια κόπωσης κι εξάντλησης
Υπάρχει κι ένα τρίτο, το «COMING 2 AMERICA», που, όμως, δεν συμπεριλαμβάνεται στα ενδυματολογικά Οσκαρ
Την έννοια «supporting» την έχω αναλύσει διεξοδικά -και κατ’ επανάληψη- στο PANTIMO.GR, όσοι ανατρέξετε στα οσκαρικα αφιερώματα θα διδαχθείτε πράγματα και θαύματα..
Δύο ακόμα Ενώσεις καλλιτεχνών του κινηματογράφου υπέβαλαν τις προτιμήσεις των κλάδων τους για τα επιτεύγματα της χρονιάς που πέρασε και τις παρέδωσαν στην κοινή θέα. Ο κλάδος των ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ κι o Σύνδεσμος ΣΥΝΘΕΤΩΝ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ-ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΩΝ Κινηματογράφου.
Το ΕΚ ΔΙΑΣΚΕΥΗΣ Σενάριο και το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ (επίσης …)ΣΕΝΑΡΙΟ είναι δίδυμα αδέλφια με μία εκ θεμελίων διαφορά . Όλα τα άλλα τους είναι κοινά κι υποχρεωτικά
Δεν θα μακρηγορήσω με προλόγους, ξεκινήσω με το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΜΟΝΤΕΡ, έτσι για να ευλογήσουμε και τη γενειάδα μια και την κριτική της ταινίας «Η ΜEΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ» την έχω αφιερώσει στη συμβολή του Μοντάζ- κι από τον τίτλο ακόμα.
Το ΣΕΝΑΡΙΟ είναι η Μητέρα των ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ Μαχών. Μην πω …ο…ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ…Επειδή τα έχω γράψει πολλές φορές, σε αυτά τα χρόνια, κι υπάρχουν αποθηκευμένα στο PANTIMO.GR τα γενικά και άφθονα περί ΣΕΝΑΡΙΟΥ, θα ασχοληθώ με τα 5 φετινά και με το τι εκπροσωπούν. Μέσα στις αναρίθμητες υποδιαιρέσεις της έννοιας ΣΕΝΑΡΙΟ. Και των ειδών αυτού διότι κάθε είδος έχει, ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να έχει Σενάριο, και κάθε είδος, μέσα στα πλαίσια των ισχυουσών Γενικών Αρχών, έχει και τους δικούς του ιδιαίτερους κανόνες. Ένα στοιχείο χρησιμοποιείται διαφορετικά από είδος σε είδος. Ενας φόνος , ας πούμε. Δεν προϋποθέτει υποχρεωτικώς κι αστυνομικό έργο ώστε να αναζητούνται αίτια κι αιτιατά αστυνομικά. Είναι ένα λάθος που επαναλαμβάνεται από αυτόκλητους οι οποίοι δεν εξετάζουν το είδος στο οποίο ανήκει το σενάριο με το φόνο και ποιο είναι το ζητούμενο. Αυτό ως ένα απλό και πρόχειρα σταχυολογημένο παράδειγμα.
Θα το επισημαίνω και θα το εξηγώ κάθε χρόνο στις Αναλύσεις πως το τραγούδι στον κινηματογράφο κρίνεται με κινηματογραφικά, βλ ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΚΑ κριτήρια κι όχι με κανόνες δισκογραφίας, Φεστιβάλ τραγουδιού, chart κλπ, κλπ.
Ξεκινώ με το «υπέβαλαν τις προτιμήσεις τους» διότι με τα βραβεία τα Σωματεία αυτό ακριβώς κάνουν: Παραδίδουν στην κοινή θέα τη δική τους επιλογή. Επειδή όμως κάθε ειδικότητα του σινεμά κρίνεται με τα επι μέρους κριτήρια της κάθε άλλης ειδικότητας, δεν ξέρουμε τι θα υπαγορέψει το σύνολο. Εξού και δεν συμπίπτουν υποχρεωτικώς με τα Οσκαρ όσο κι αν σε κάποιες επιλογές ταυτίζονται