Σε αυτή την καταχώρηση φιλοξενείται αποκλειστικά η ΛΙΣΤΑ  ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΏΝ, για όποιον θελει να ανατρέχει, να συμβουλεύεται, να ενημερώνεται , να υπενθυμίζει στον εαυτό του τα ξεχασμένα του. Δεν υπάρχει συνοδευτικό κείμενο.

Κείμενο ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ για τις ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ δημοσιεύεται στην παρακείμενη θέση στο PANTIMO.GR

Η απονομή θα γίνει στις 2 Μαρτίου 2025

Οι Ηθοποιοί στο Σωματείο τους πρόβαλαν νέα ισχυρά δεδομένα , κυρίως σε ό,τι αφορά στις ΓΥΝΑΙΚΕΣ Ηθοποιούς, στις Γυναικείες ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ δηλαδή, όχι μόνο στον Α’ ρόλο αλλά και στον Β’.

Η Καλύτερη Ταινία είναι το ΣΥΝΟΛΟ. Είναι αυτή που περικλείει τα πάντα και καθορίζεται αό τα πάντα. Στην «Καλύτερη Ταινία» αυτό που μετράει είναι το σύνολο, αυτό που για τα γυμνά μάτια μοιάζει σαν κάτι ενιαίο κι αδιαίρετο. Στα πεπειραμένα, αντιστοίχως, είναι η επισήμανση των στοιχειών που την στέλνουν ψηλά, όταν δεν την κατεβάζουν χαμηλά.

Πως «κοιτάζουν» την ερμηνεία, την πρωταγωνιστική ερμηνεία, οι δέκα χιλιάδες κινηματογραφιστές. Αρχίζοντας από τους ηθοποιούς που είναι κι αυτοί οι οποίοι εισηγούνται και παίρνουν θέση μέσα από το Σωματείο τους, και πως τη βλέπουν και την εξετάζουν οι άλλοι.. Τι βλέπει ο σκηνοθέτης σε κάθε έναν από τους 5 υποψήφιους, ποιος έδωσε καλύτερη λύση στον σκηνοθέτη του, τι βλέπει ο σεναριογράφος ως ερμηνεία πάνω στο γράψιμο, αν αξιοποίησε τις αποχρώσεις του ρόλου που του έγραψε ο σεναριογράφος της ταινίας του,  τι βλέπει ο μοντέρ, αν ο ηθοποιός παίζει μετωπικά ή διαθέτει μια ευχέρεια που να τον κάνει κινηματογραφικό στα μάτια του μοντέρ, στο από που θα τον «κόψει» και θα τον «ράψει», τι βλέπει ο ενδυματολόγος στο ποιος ηθοποιός με την ερμηνεία του και τη στάση αναδεικνύει το ρούχο ή το ξεπαστρεύει, τι βλέπει ο διευθυντής φωτογραφίας  στο ποιος υπάκουσε καλύτερα στις αξιώσεις του φακού…κλπ, κλπ, κλπ

Σαρωτική ήταν η παρουσία του «OPPENHEIMER» , στα ΒΡΑΒΕΙΑ και των 4 Σωματείων που είχαν απομείνει. Για τους άλλους άφησε τα «ψίχουλα»,  εκεί που υπήρχαν πολλαπλές εξειδικευμένες κατηγορίες

Δεύτερη φορά, μέσα σε 5 χρόνια, που η κατηγορία «ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ», έχει κι ελληνικό ενδιαφέρον. Λόγω ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ και πάλι. Μόνο που αυτό δεν την μεταβάλει σε «ελληνικό κινηματογράφο» όσο κι αν πάνε να το παρουσιάσουν έτσι, εγχώριοι κρατικοδίαιτοι και κυβερνητικοί..

Τα «SPIRIT» των «ανεξάρτητων»  τάχθηκαν με τις «ΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ»

Και το Εκ Διασκευής Σενάριο, με τους ίδιους σεναριακούς κανόνες κρίνεται, αξιολογείται, ελέγχεται, με τους ίδιους με τους οποίους κρίνεται και το πρωτότυπο, το original. Διότι τα έργα είτε ως σύνολο είτε ως επιμέρους επίτευγμα, κρίνονται με τον τρόπο που γίνονται. Οπότε για να τα κρίνεις , πρέπει να ξέρεις το πως έγιναν Κι εννοώ τους κανόνες, όχι τα…παρασκήνια.

Θα τα λέμε κι αυτό κάθε χρόνο, διότι κι αυτό είναι ένα motto, ένα «ρητό», ότι το τραγούδι στον κινηματογράφο κρίνεται κι αυτό με κριτήρια κινηματογραφικά κι όχι δισκογραφικά ή όποια άλλα, αν έκανε ή δεν έκανε σουξέ, αν έμεινε ή δεν έμεινε στο billboard και στα σχετικά…. Το τραγούδι κρίνεται με πρώτη και κύρια βάση το πόσο συνέβαλε σε μια ταινία, πόσο τη χαρακτήρισε, πόσο την υπογράμμισε και την υπέγραψε. Είτε κατέληξε να γίνει και σουξέ, όπως «Τα παιδιά του Πειραιά»  από το «Ποτέ την Κυριακή» και το «Que sera sera» από το χιτσκοκικό «Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά είτε  πέρασε φευγαλέα μέσα από κάποια σκηνή που χαρακτήριζε είτε ήρωα είτε κατάσταση είτε στους τίτλους του φινάλε για να αφήσει μια αίσθηση που να γίνεται αίσθηση της ταινίας είτε πάλι σε τίτλους αρχής και να μπορεί να σχολιάζει κι ολόκληρη ιστορία όπως το «The way we were», το οποίο στα 3 λεπτά των τίτλων χωράει όλη την προϊστορία των ηρώων ενώ η μουσική δηλώνει νοσταλγία πριν καν το έργο αρχίσει αλλά το έχουν προϊδεάσει οι τίτλοι.