Κάτι που δεν συμβαίνει πολύ συχνά, την «ταύτιση» Ευρωπαϊκής Ακαδημίας και «Χρυσού Φοίνικα» των Κανών, ζήσαμε φέτος. Και δεν μιλάμε για απλή ταύτιση στην επιλογή της «Καλύτερης Ταινίας» αλλά για ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ σε όλες τις λεγόμενες «Μεγάλες» κατηγορίες.
Οπωσδήποτε είχε κάνει εντύπωση ο αποκλεισμός της πολεμικής γερμανικής ταινίας «ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ» που πολλοί τη θεωρούν εν δυνάμει διεκδικήτρια του Διεθνούς(κι όχι μόνο ) Οσκαρ αλλά από την άλλη, στην Ευρωπη που παράχθηκε, κι ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, που, ουσιαστικά «γερμανοκρατείται», τρώει πόρτες
Οι ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ , μέλη της ημέτερης Ακαδημίας, ΔΕΝ γοητεύθηκαν από το πολεμικό φιλμ του ΝETFLIX «ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ» που υπέβαλε η ΓΕΡΜΑΝΙΑ για το OSCAR 2023. Και το άφησαν ‘εξω από τις Υποψηφιότητες τους
Μια ταινία , από αυτές που οι «αστεράκηδες» θα χαρακτήριζαν «ακαδημαϊκή» κι ένα μιούζικαλ που έκανε αίσθηση το καλοκαίρι που μας πέρασε ως κάτι άλλο πάνω στο είδος, ήταν η απόλυτη «μοιρασιά» των φετινών Σεζάρ.
….Αλλά και «ΠΑΤΕΡΑΣ» και «FLEE»- το τελευταίο θα μας απασχολήσει κι άλλο στο μέλλον, το σημειώνουμε
Τα τέσσερα που ξεχωρίζουν, μια κι απαντώνται τόσο σε ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ όσο και ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: «ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» του ΠΑΟΛΟ ΣΟΡΕΝΤΙΝΟ, «ΠΑΤΕΡΑΣ» του ΦΛΟΡΙΑΝ ΖΕΛΕΡ, «QUO VADIS, AIDA?» της ΤΖΑΖΜΙΛΑ ΜΠΑΝΙΚ, «ΤΙΤΑΝΕ» της ΖΟΥΛΙΑ ΝΤΙΚΟΥΡΝΟ. Από αυτά, δείχνουν να υπερισχύουν τα τρία πρώτα, μια και το «Titane» δεν έχει υποψηφιότητα στο Σενάριο…
Μετά από τη ΣΑΡΩΤΙΚΗ νίκη στα φετινά ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ , όπου αποκόμισε τα ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΕΓΑΛΑ: ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ, ΣΕΝΑΡΙΟΥ ΚΙ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΤΣ ΜΙΚΕΛΣΕΝ
Όχι, τίποτε άλλο μα ως μια απάντηση προς όλους εκείνους που λοιδόρησαν το «ΕΝΗΛΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ» για λόγους κάθε άλλο παρά κινηματογραφικούς….Κι οι Κινηματογραφιστές δεν τους δικαίωσαν!!!!
Με θρίαμβο «έκλεισε» ο κύκλος βραβείων της «ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗΣ» του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ, ένας κύκλος που ξεκίνησε πέρσι, με διακρίσεις πρώτα στο Φεστιβάλ Βενετίας, κατόπι με νίκες στα BAFTA (τα βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας), με δέκα υποψηφιότητες για Οσκαρ στη συνέχεια και με ΟΣΚΑΡ στην πρωταγωνίστρια ΟΛΙΒΙΑ ΚΟΛΜΑΝ που εξέφραζε και την ιδιαίτερη σκηνοθετική γραμμή του Γιώργου Λάνθιμου. Φέτος, αυτός ο κύκλος πήρε την απόλυτη αποδοχή του συνόλου των Ευρωπαίων, με μια σαρωτική νίκη που όμοια της δεν έχει ξαναγίνει στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία: Ένα φιλμ να κερδίζει 8 (ΟΚΤΩ) διακρίσεις.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΨΑΡΙΔΗΣ τιμήθηκε με το ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΟΝΤΑΖ της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ για την "ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ" του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ.
΄Η για να μιλήσουμε με τίτλους «ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ», «Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ», «ΚΑΤΗΓΟΡΩ», «ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ». Δίπλα σε αυτούς τους τίτλους προσθέτουμε δύο ακόμα: «LES MISERABLES» και «SYSTEM CRASHER». Κι έτσι έχουμε την ΕΞΑΔΑ (κι όχι πεντάδα) των ταινιών που διεκδικούν το ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΤΑΙΝΊΑΣ.
Η υπεροχή ήταν ολοφάνερη κι έμενε να αποδειχτεί και στα χαρτιά.
Επικεφαλής των υποψηφιοτήτων της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ που ανακοινώθηκαν χτες, είναι ο «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» του ΠΑΒΕΛ ΠΑΒΛΙΚΟΦΣΚΙ που με «ευκολία» ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο βλέμμα που του έριξαν θεατές, κριτικοί και τώρα κι οι ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ.
Ωρα να αρχίσουμε να ενημερώνουμε για το τι γίνεται και στις ΕΘΝΙΚΕΣ ή ΤΟΠΙΚΕΣ (διαλέγετε και παίρνετε), ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ μια και στην Ελλάδα είμαστε πολύ πίσω, σε αυτού του είδους την ενημέρωση. Ας δούμε λοιπόν τι επέλεξαν τα μέλη των Ακαδημιών ΙΤΑΛΙΑΣ και ΓΑΛΛΙΑΣ, που είναι κι οι δύο σημαντικότερες εθνικές Ακαδημίες της Κινηματογραφικής Ευρώπης.
Και μόνο για αυτό, θα άξιζε να γίνει ταινία. Διότι , οπωσδήποτε, δύο άνθρωποι που μοιράζονται το ίδιο όνειρο, που βλέπουν κάθε βράδυ το ίδιο όνειρο, μοιραία ερωτεύονται. Αρα, θα είχαμε μια παράξενη ερωτική ιστορία. Και που θα τοποθετούσαμε τη δράση; Χμ! Στο πιο ασυνήθιστο μέρος: Σε ένα σφαγείο. Και πως θα εξελισσόταν αυτή η υπόθεση;
Στην απονομή των ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ το βράδυ του Σαββάτου, που διεξήχθη στο Βερολίνο, είδαμε κάτι που σπανίζει: Ταινία με «Χρυσό Φοίνικα» να κερδίζει και το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ. Είχε συμβεί και με το «AMOUR» του ΜΙΚΑΕΛ ΧΑΝΕΚΕ το 2012 αλλά αυτά ήταν οι εξαιρέσεις. Αυτή τη φορά δεν είχαμε απλώς «αποκατάσταση σχέσεων» όπου συνέπεσε η τελική επιλογή μα είδαμε την ταινία που κέρδισε τον «ΧΡΥΣΟ ΦΟΙΝΙΚΑ» των Κανών 2017, στην ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ να σαρώνει.
Διότι το κέφι στο να γράψεις κριτική, πηγάζει ΚΑΙ από την ταινία που καλείσαι να κρίνεις. Κι όπως με είχαν διδάξει στο ξεκίνημα της επαγγελματικής μου ζωής, που ήταν και σε πολύ νεαρή ηλικία, οι δασκάλοι μου, το χειρότερο συναίσθημα για την κριτική (όχι για τον κριτικό, κι οι δασκάλοι μου ήταν εργοκεντρικοί κι αριστοτελικοί) είναι να έχεις έργο που ούτε καλό είναι ούτε κακό είναι. Κι είχα ρωτήσει: Ποιο δηλαδή είναι χειρότερο από το κακό; Κι η απάντηση που είχα πάρει ήταν: Το «ΠΕΡΙΤΤΟ».
Η ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΜΠΕΘ, που φέρει το βαρύ σαιξπηρικό όνομα , κατάγεται από τον «ελισαβετιανό» προπάππο της όσο κι αν σπεύδουν να μας πληροφορήσουν για ένα ρωσικό μυθιστόρημα στο οποίο βασίζεται και τοποθετείται στην Αγγλία του 19ου αιώνα, που κι αυτός ο συγγραφέας, ο ΝΙΚΟΛΑΪ ΛΕΣΚΟΦ, από τον Σαίξπηρ τη «δανείστηκε». Και το όνομα είναι που σηματοδοτεί τη σημαντικότητα διότι αν την έλεγαν κάπως αλλιώς νομίζω πως πολλοί θα την προσπερνούσαν. Όχι πάντως λόγω ασημαντότητας.
Ανακοινώθηκαν οι πεντάδες της Ευρωπαϊκης Ακαδημίας Κινηματογράφου για τα βραβεία που θα απονεμηθούν στις 9 Δεκεμβρίου 2017 στο Βερολίνο.