Αν είχε κερδίσει στα Ευρωπαικά Βραβεία με το «ΕΓΩ, Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΠΛΕΗΚ» θα είχε κάνει μεγάλη αίσθηση ο ΚΕΝ ΛΟΟΥΤΣ διότι θα επαναλάμβανε ΑΠΟ ΣΚΗΝΗΣ αυτά που είπε το μεσημέρι της ίδιας μέρας στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ των μελών της Ακαδημίας. Και θα είχε γίνει μέγας ντόρος.
Δεν ξεκινώ από το ότι σάρωσε το «ΤΟΝΙ ΕΡΝΤΜΑΝ», είναι ήδη γνωστό, άρα δεν αποτελεί είδηση. Για τους νικητές θα τα αναλύσω πιό κάτω ώστε έτσι oι φίλοi αναγνώστες να σχηματίσουν μια καλύτερη γνώμη και μια βαθύτερη ουσία για το πώς αξιoλογείται κινηματογραφικά ο κινηματογράφος κι αυτό μόνο μέσα από τις Ακαδημίες «διδάσκεται»
Αυτό είναι το «σλόγκαν» των φετινών ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ και μας ανακοινώθηκε μόλις τώρα, στο «welcome reception», στo«καλωσόρισμα» που μας έκαναν οι φετινοί διοργανωτές, οι Πολωνοί, εδώ στο ΒΡΟΤΣΛΑΒ, την πρωτεύουσα της Κάτω Σιλεσίας, που είναι κι η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ για το 2016.
Θα δείτε πιο κάτω τη λίστα που την παραθέτω πλήρη οπότε μπορείτε να καθίσετε και να τη μελετήσετε, όσοι ενδιαφέρεστε. Κι ως θεατής κι ως κριτικός αλλά κι ως Ακαδημαικός εννοώντας την ιδιότητα του μέλους της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ , έχω να κάνω μερικές επισημάνσεις. Κι όσοι επιθυμείτε θα μπείτε λιγάκι και στη λογική των Ακαδημιών.
Πολλά ιταλικά φιλμ βλέπω φέτος στα προκριματικά των ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ, όπως επίσης και το ότι κάτι πάει να κινηθεί στην Ελλάδα με εισαγωγές ιταλικών ταινιών- ίδωμεν
Πολλά ιταλικά φιλμ βλέπω φέτος στα προκριματικά των ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ, όπως επίσης και το ότι κάτι πάει να κινηθεί στην Ελλάδα με εισαγωγές ιταλικών ταινιών- ίδωμεν
Με πολύ «σοκαριστικό», από πλευράς αντιμετώπισης, θέμα «κατεβαίνει» η Δανία στα προκριματικά των βραβείων της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ με τούτο το φιλμ. Και με κάνει να αναρωτιέμαι πόσοι άλλοι Ευρωπαίοι, μεταξύ αυτών κι εμείς οι Ελληνες, θα είχαν (είχαμε) το «κουράγιο» να το πω; για να κάνουμε κάτι τέτοιο.
Ο ΠΕΔΡΟ ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ είναι ΕΔΩ, είναι ΑΚΜΑΙΟΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ, ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΟΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ και μόλις πληροφορήθηκα ότι η ΙΣΠΑΝΙΑ επέλεξε την «ΧΟΥΛΙΕΤΑ» να την εκπροσωπήσει και στα ΟΣΚΑΡ .
Κι επίσημη ΥΠΟΒΟΛΗ από τη χώρα για το ΟΣΚΑΡ 2017.
Το «ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΚΟΣ», όπως μεταφράζεται στα ελληνικά ο τίτλος, του ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΚΑΛΙΓΚΑΡΙ είναι μια άλλη κατηγορία ιταλικού σινεμά, διαφορετική από το «PERFETTI SCONOSCIUTI», είναι το λεγόμενο «ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΟ». Ένα «Φεστιβαλικό, όμως, κάπως ιδιαίτερο, κι όχι στενά «auter-ίστικο», που αν το δούμε «σκέτο» ως ταινία μπορεί και να μη μας πει τόσα πολλά, αν όμως λάβουμε υπόψη μας μερικές συνοδευτικές πληροφορίες τότε μπορεί και να το δούμε με άλλο μάτι. Διαλέγετε και παίρνετε. Θα προσπαθήσω να σας τα περιγράψω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ.
Όχι, όμως, από οποιονδήποτε Γάλλο, καλό ή κακό, μα από τον ΠΩΛ ΒΕΡΧΟΦΕΝ. Ο οποίος αποφάσισε να στραφεί και προς τη Γαλλία, δεν ξέρουμε για ποιους λόγους, πάντως τον ωφέλησε. Το «ELLE» μας τον επαναφέρει όπως τον γνωρίσαμε κι όπως τον αγαπήσαμε όσοι τον αγαπάμε.
Ξεκινάμε λίγο νωρίτερα φέτος την παρουσίαση από το PANTIMO.GR ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ταινιών που προκρίθηκαν για να διεκδικήσουν θέση στις πεντάδες (καμιά φορά κι εξάδες…) της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ για τα βραβεία του ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ. Ξεκινώ από αυτή την ιταλική ταινία για την οποία ήθελα να γράψω καιρό επειδή έχω κάποια πράγματα να πω αλλά και κάποια «ντεσού» που θα μας την αφήσουν…. απρόβλητη στην Ελλάδα.
H«υπεροχή» της ήταν ΕΜΦΑΝΗΣ από την πρώτη ώρα σε όποιον, φυσικά, ήθελε να την δει. Τέτοια αποτελέσματα μόνο από τις ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ βγαίνουν όπου εκεί ψηφίζουν άνθρωποι που κάνουν σινεμά κι όχι εκείνοι που βλέπουν και βάζουν αστεράκια. Το τελευταίο ας το προσέξει ΣΟΒΑΡΑ η εγχώρια κινηματογραφική Ακαδημία!
Ας ρίξουμε μια ματιά και σε αυτή την ενότητα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, από όπου διάλεξα τρεις ταινίες οι οποίες δηλώνουν και το ευρύτερο πεδίο των επιλογών που έκανε φέτος ο Δημήτρης Ειπίδης μια κι η κάθε μία δεν είναι μόνο μια ματιά στα Βαλκάνια από το Φεστιβάλ για το Φεστιβάλ αλλά είναι ΚΑΙ στα ευρωπαικά βραβεία μα αποτελούν επίσης και τις επίσημες υποβολές των χωρών τους για τα Οσκαρ. Πάμε να δούμε τι αντιπροσωπεύει η κάθε μία.
Τρεις μέρες πέρασαν από τη έναρξη του Φεστιβάλ κι ωστόσο η εναρκτήρια ταινία «VICTORIA» του Γερμανού σκηνοθέτη ΖΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΣΙΠΕΡ εξακολουθεί να συζητιέται και να «μοιράζει» ή να διχάζει. Φρέσκια –φρέσκια με τις υποψηφιότητες της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ στις μεγάλες κατηγορίες όπως για ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ και ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ για τη νεαρή πρωταγωνίστρια ΛΑΙΑ ΚΟΣΤΑ, ήρθε πάνω στην ώρα
Σας τα παραθέτω, όπως ακριβώς μου τα έστειλαν από την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ με την ιδιότητα του ΜΕΛΟΥΣ (membership no.12416).
Αραγε , έχει τύχη ένα blockbuster, έστω κι αν είναι «σοφιστικέ», στα βραβεία της Ευρωπαικής Ακαδημίας; Αναρωτιόμουν καθώς το ξανάβλεπα
Ο λόγος που περισσότερο ήθελα να γράψω για αυτή την ταινία ονομάζεται ΣΑΡΛΟΤ ΡΑΜΠΛΙΝΓΚ. Θέλω να πω για αυτήν αλλά δεν θα αποφύγω να μιλήσω και για την ταινία που με τη σειρά της αποζητά το μερτικό της.
…Καθότι η ταινία έχει προβληθεί στους αθηναικούς κινηματογράφους εδώ και πολύ καιρό αλλά είναι μία από τις ταινίες που υπέβαλε η ΙΣΠΑΝΙΑ στα ευρωπαικά, μαζί με το «ΜΙΚΡΟ ΝΗΣΙ», την επιτυχία του καλοκαιριού στα σινεμά της Αθήνας.
Από τις ευχάριστες φετινές εκπλήξεις η συμμετοχή της Αυστρίας με αυτή την ταινία την οποία, μάλιστα, επέλεξε η χώρα ως επίσημη εκπροσώπηση και για το ΟΣΚΑΡ του 2016. Ένα από τα καλύτερα «art -house thriller» , που έχω δει- αν μπορεί να υπάρξει και τέτοιος όρος…