Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι μόλις προχτές ανακοινώθηκαν τα βραβεία της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ όπου οι 4 από τις 5 υποψήφιες ήταν και υποβολές των χωρών τους για το ΟΣΚΑΡ κι από αυτές ΜΟΝΟ ο πολυνίκης «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» της ΠΟΛΩΝΙΑΣ πέρασε. Εξω το Βέλγιο με το «Κορίτσι», η Ιταλία με το «Dogman», η Σουηδία με το «Border», όσο για τη Γαλλία που είχε υποβάλει την «Οδύνη» από το έργο της Μαργκερίτ Ντυράς , δεν ήταν ούτε στα Ευρωπαϊκά. Μα κι η Ισπανία το ίδιο αλλά αυτή εντελώς αλόγιστα είχε υποβάλει μια κωμωδία μπάσκετ, το «Campeones» άγνωστο για ποιους λόγους πλην ίσως εμπορικών…. Κι έφαγε κόκκινη κάρτα κι από τα Οσκαρ κι από τα Ευρωπαϊκά.
Αχ αυτοί οι κριτικοί!!!! ΦΥΣΙΚΑ και λείπει από την υποψηφιότητα του Σωματείου ο ΗΘΑΝ ΧΩΚ στο «First Reformed» που είχαν πέσει όλοι οι κριτικοί πάνω του. Την έχω δει την ταινία και(δεν) απορούσα διότι ήξερα πως όταν έρθουν τα βραβεία των αρμοδίων και των κανόνων, η θέση του θα είναι επισφαλής. Όχι διότι δεν είναι καλός ηθοποιός αλλά δεν βραβεύουν πρόσωπο μα ερμηνεία. Κι εδώ είχαμε ένα μονοκόμματο παίξιμο σε ένα μονοκόμματο ρόλο!!!
Συνεχίζουμε με την παρακολούθηση της πορείας του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ και της ταινίας του «Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ», τώρα πια επί αμερικανικού εδάφους όπου ξεκίνησαν οι πρώτες διακρίσεις. Διότι στην πρώτη συγκομιδή, από τις πρώτες ενώσεις, ήταν στην απέξω. Υπενθυμίζω ότι η αισιοδοξία ανέβηκε με τις δέκα διακρίσεις στην ΑΓΓΛΙΑ από τα BRITISH SPIRIT AWARDS και στη συνέχεια ήρθαν οι ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ από τις "ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ» (ξανά δηλαδή πίσω στην Αμερική) όπου κατέληξαν στο «ναι μεν αλλά…» . Πέντε υποψηφιότητες για την ταινία, ο Λάνθιμος όμως εκτός σκηνοθεσίας.
Σκέφτηκα, μια και το θέμα μας αφορά ιδιαιτέρως κι επειδή δεν το ζούμε πολύ συχνά, να παρακολουθήσουμε όλες τις εξελίξεις της διαδρομής Γιώργου Λάνθιμου με την ταινία του «ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ», στον δρόμο προς τα Οσκαρ και μέχρι που θα φτάσει και πως θα φτάσει. Να δούμε τα «εμπόδια» που παρεμβάλλονται αλλά και τις χαρές που εναλλάσσονται , όπου σιγά- σιγά θα βγάζουμε κι εμείς ένα ασφαλές συμπέρασμα. Και να ξέρουμε και τι αγωνίες θα ζούσαμε αν ήμαστε στη θέση του. Και προς τα πού σιγά σιγά θα στρέφεται το ενδιαφέρον για αυτή την ταινία και σε ποια σημεία μπορεί να αναμένεται η κορύφωση.
Η ταινία του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ «Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ» , αν και προτάθηκε σε όλες τις μεγάλες κατηγορίες, εξαιρέθηκε από την ΕΞΗΣ ΜΙΑ, ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ. Προτάθηκε ως καλύτερη κωμωδία, ως σενάριο καθώς και για τρεις ερμηνείες αλλά τον σκηνοθέτη της ταινίας δεν τον ενέταξε στους κόλπους της αναγνώρισης εκ μερους των…. P.r και της γενικής, αυτού του είδους, εξυπηρέτησης.
Από Αγγλία μεριά ξεκινά η στήριξη κι υποστήριξη της ταινίας του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ «Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ» που στις βραβεύσεις ξεκινήματος των αμερικανικών κριτικών ενώσεων περνούσε χωρίς να αγγίζει.
Εξακολουθούν να παραμένουν «εκτός», ο Λάνθιμος με την ομάδα του, ο Ράμι Μάλεκ, η Γκλεν Κλόουζ, ο «Πρώτος άνθρωπος» με τους γύρω του… Σταθερά ΠΑΡΩΝ ο «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»
Πρώτοι νικητές ΒΙΓΚΟ ΜΟΡΤΕΝΣΕΝ- ΛΕΪΝΤΥ ΓΚΑΓΚΑ , ταινία το «GREEN BOOK» και σκηνοθέτης ο ΜΠΡΑΝΤΛΕΫ ΚΟΥΠΕΡ. Ξενόγλωσσο, ο «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»
Υπάρχει μια κουβέντα που διαρκώς επαναλαμβάνεται κι αφορά στην επίκληση και στη χρήση της λέξης «ΧΡΟΝΟΣ», όπου γίνεται και κατάχρηση. Δηλαδή ότι ο ΧΡΟΝΟΣ θα δείξει τι αντέχει. Η μία όψη του νομίσματος έχει εύγλωττη ερμηνεία. Η άλλη όψη, όμως, θέτει ένα ζήτημα σχετικά με το αν αποφασίζει ο «Χρόνος» ή εκείνοι που κάνουν κουμάντο στον εκάστοτε ενεστώτα. Κι αποφασίζουν να εξαφανίσουν κάποια έργα και στη θέση τους να τοποθετήσουν κάποια άλλα που ο ενεστώς τους δεν τα είχε βάλει στην ίδια θέση που αποφασίστηκε στη συνέχεια. Τότε, έχουμε μύθους που δημιουργούνται εκ των υστέρων.
Το «2001: Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ» του ΣΤΑΝΛΕΫ ΚΙΟΥΜΠΡΙΚ είναι μια χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση, κυρίως επειδή συνοδεύεται από μεγάλη ανακολουθία των ίδιων των κριτικών που ΔΕΝ βράβευσαν εκείνο που ύμνησαν.
Και δεν είναι μόνο τα Οσκαρ που βρέθηκαν σε διάσταση με το φιλμ, είναι κι ΟΛΟΙ οι φορείς, κυρίως, όμως οι ΕΝΩΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΩΝ που έκαναν άλλη επιλογή και στη συνέχεια, μετά από κάποιο διάστημα, άρχισαν να μιλούν για την «ταινία που άλλαξε την Ιστορία του σινεμά». Την οποία, όμως, δεν είχαν βραβεύσει. Σε εκείνο το 1969.
Από όλες τις ΕΝΩΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΩΝ στις ΗΠΑ, η ΜΟΝΗ που το βράβευσε ως καλύτερο φιλμ και σκηνοθεσία ήταν η Ενωση Κριτικών του…. ΚΑΝΣΑΣ ΣΙΤΥ.
Ούτε καν η ΕΝΩΣΗ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ που υποτίθεται ότι οι Νεοϋορκέζοι ήταν εκείνοι που κόπτονταν για την ταινία, ΔΕΝ του έδωσε ούτε βραβείο καλύτερης ταινίας ούτε βραβείο σκηνοθεσίας.
Οι Νεοϋορκέζοι κριτικοί έγραφαν για το «2001» αλλά ως ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ βράβευσαν «ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ» του Αντονυ Χάρβεϋ και ως ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ τον ΠΩΛ ΝΙΟΥΜΑΝ για το «ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗ ΖΩΗ» (Rachel, Rachel)
Παραδόξως τους Νεοϋορκέζους κριτικούς ακολούθησαν στο ακέραιο κι οι «ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ» με καλύτερο φιλμ «Το λιοντάρι στο χειμώνα» και σκηνοθεσία τον Πωλ Νιούμαν στο «Rachel Rachel» . Αυτοί βράβευσαν κι ως ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ το «ΟΛΙΒΕΡ» του Σερ ΚΑΡΟΛ ΡΗΝΤ.
Το NATIONAL BOARD OF REVIEW βράβευσε ως ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ το «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΜΛΙΝΟ» (The shoes of the fisherman) του Μάικλ Αντερσον και για ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ τον ΦΡΑΝΚΟ ΤΖΕΦΙΡΕΛΙ στο «ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ».
To NATIONAL SOCIETY OF FILM CRITICS που θεωρείται η «κουλτουρέ» ένωση κριτικών από πλευράς επιλογών επίσης δεν ενέδωσε στο «2001» και βράβευσε για ΤΑΙΝΙΑ και ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ την «ΝΤΡΟΠΗ» του ΙΝΓΚΜΑΡ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ (όπου πρόσθεσαν στη βράβευση της σκηνοθεσίας και την «ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ» του ίδιου σκηνοθέτη) . Με runner up στη θέση Νο2 το «Faces» του Τζων Κασαβέτη και Νο 3 το «Week –End» του Γκοντάρ.
Τα BAFTA, τα βραβεία της ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ δηλαδή, έκαναν «περσινή» επιλογή και έδωσαν ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ και ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ στον «ΠΡΩΤΑΡΗ» του ΜΑΪΚ ΝΙΚΟΛΣ. Το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» τιμήθηκε από τα BAFTA σε τεχνικές κατηγορίες, στη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ και στα ΣΚΗΝΙΚΑ και του έδωσαν κι ένα βραβείο που δεν το είπαν ούτε «score» ούτε «sound» αλλά …. «soundtrack».
Το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ, το Directors guild of America, επέλεξε «ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ» του ΑΝΤΟΝΥ ΧΑΡΒΕΫ ως ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ της χρονιάς.
Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΟΣΚΑΡ βράβευσε ως ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ και ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ το μιούζικαλ «ΟΛΙΒΕΡ» του Σερ ΚΑΡΟΛ ΡΗΝΤ προτιμώντας την αγγλική απάντηση στην ανανέωση του είδους «μιούζικαλ» , που έβαζε πλέον το West-End στον ανταγωνισμό του είδους με το Broadway, προσπερνώντας αντίστοιχα χολυγουντιανα όπως το «Funny Girl» του Γουίλιαμ Γουάιλερ κι ας έλαμψε κι ας ανέτειλε εκεί το κινηματογραφικό άστρο της ΜΠΑΡΜΠΡΑ ΣΤΡΕΪΖΑΝΤ ή το «Star» του Ρομπερτ Γουάιζ με την Τζούλι Αντριους..
Στον ΔΙΕΘΝΗ χώρο, ο ΜΟΝΟΣ ΦΟΡΕΑΣ, που βράβευσε το «2001: Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ» ήταν η Κινηματογραφική Ακαδημία των ΙΤΑΛΩΝ, τα DAVID DI DONATELLO. Μόνο οι ΙΤΑΛΟΙ έδωσαν βραβείο στην ταινία , συγκεκριμένα της ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ. Όμως τον Στάνλεϋ Κιουμπρικ ως σκηνοθέτη, (και το φιλμ ως σκηνοθεσία,) δεν τον βράβευσαν ούτε οι Ιταλοί. Τη ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ οι Ιταλοί του DAVID DI DONATELLO τη «μοίρασαν» σε ΦΡΑΝΚΟ ΤΖΕΦΙΡΕΛΙ για το «ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ» και σε ΡΟΜΑΝ ΠΟΛΑΝΣΚΙ για «ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΡΟΖΜΑΡΙ».
Κι επειδή η ζωή κάνει πλάκες σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ της Γραμματικής και της Ιστορίας, συνέβη κι εδώ το παράδοξο: Το μόνο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ βραβείο που πήρε ο ΣΤΑΝΛΕΫ ΚΙΟΥΜΠΡΙΚ από αυτή την ταινία ήταν το… ΟΣΚΑΡ! Ναι! Όχι όμως για τη Σκηνοθεσία αλλά για τα.. ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΦΕ. Τα οποία υπέγραφε ο ίδιος ο Κιούμπρικ (μετά βέβαια έγιναν δικαστήρια, τον κατηγόρησε ο ειδικός στα εφφέ Ντάγκλας Τράμπολ ότι ήταν δικά του κι ότι ο Κιούμπρικ του τα είχε.. υπεξαιρέσει και τα είχε σφετεριστεί ως σκηνοθέτης) και θεωρήθηκαν κι αναγνωρίστηκαν ως μέρος της Σκηνοθεσίας!!!! Αυτό! Τίποτε άλλο κι από εδώ.
Επειδή λοιπόν την Ιστορία τη γράφουν τα Γεγονότα κι όχι οι Γνώμες, όπως έχω διατυπώσει πολλές φορές, θεώρησα σωστό να δώσω τις πληροφορίες για όσα είχαν συμβεί τότε κι ο καθένας να βγάλει το συμπέρασμα του αν ο Ενεστώς παραγνωρίζει και μάλιστα ΜΑΖΙΚΑ κι αν ο Μέλλων ανασκευάζει και φτιάχνει μύθους …
Καταρχάς να σας πω ότι αυτή η νέα κατηγορία που εισηγήθηκε και ψήφισε η διοικούσα επιτροπή(Governors Board), η κατηγορία «BEST POPULAR FILM», καλύτερης ΔΗΜΟΦΙΛΟΥΣ ταινίας, υπάρχει τόσο στην ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ όσο και στη ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ, στα BAFTA. Στην Ευρωπαϊκή μάλιστα, της οποίας τυγχάνω μέλος με δικαίωμα ψήφου (ενώ στην Αμερικάνικη δεν έχω δικαίωμα ψήφου και ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ διότι δεν ανήκω σε κλάδο που να συμμετέχει στην παραγωγική διαδικασία μιάς ταινίας που είναι κι η πεμπτουσία της αξιολόγησης των Ακαδημιών!) το βραβείο αυτό δεν το ψηφίζουμε εμείς, δηλαδή τα μέλη, αλλά το ψηφίζει το ΚΟΙΝΟ. Αν και μετρώ 15 χρόνια εκεί, δεν έχω καταλάβει πως γίνεται η επιλογή των θεατών που ψηφίζουν. Στην ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ που είναι κι η πιο ΔΙΕΘΝΗΣ εθνική Ακαδημία, με την έννοια ότι τα μέλη δεν εξετάζονται βάσει διαβατηρίου, βρίσκονται εκεί μέσα κινηματογραφιστές όλων των ειδικοτήτων από όλα τα μέρη του κόσμου (πρόσφατα έγινε μέλος κι ο Φατίχ Ακίν), θα το ψηφίζουν τα μέλη.