Αξίζει όμως να ρίξετε μια ματιά και στον ατέλειωτο κατάλογο βραβείων του Σωματείου που ακολουθεί διότι έχουν πολλές κατηγορίες και μέσα σε αυτές βρίσκονται και κάποιες από τις άλλες ταινίες που έχουν πριταθεί για το Οσκαρ των Οπτικών Εφφέ.
Το ΜΑΚΙΓΙΑΖ ( όπου περιλαμβάνονται κι οι κομμώσεις –MAKE UP AND HAIR STYLING είναι η πλήρης ονομασία, στη δε ΙΤΑΛΙΑ η εκεί εθνική Ακαδημία που απονέμει τα DAVID DI DONATELLO την «κόμμωση» την έχει ως ξεχωριστό βραβείο) είναι μια κατηγορία που ενίοτε μπερδεύει τους θεατές, ίσως όχι στο βαθμό που συμβαίνει με τη ΜΟΥΣΙΚΗ και το ΤΡΑΓΟΥΔΙ, πάντως αρκετά.
Είχα γράψει στα προηγούμενα χρόνια, ως εισαγωγική εξήγηση περί ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ, ότι με τα χρόνια, το βραβείο αυτό κατέληγε να είναι σαν βραβείο ΕΙΔΟΥΣ, σαν να βράβευαν δηλαδή μέσω των οπτικών εφφέ, την καλύτερη ταινία του είδους.
Εννοώ γύρω από το «LA-LA-LAND». Ωστόσο, πριν πάω στις λεπτομέρειες να πω και για ΤΡΙΤΗ δύναμη, το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΙMATORS που επέλεξε «ΖΟΟΤΟPIA»
To 2002, στο Λος Αντζελες, μία φίλη ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΣ, μέλος της Ακαδημίας Τηλεόρασης με προσκάλεσε σε ένα ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑΣ , στο διάσημο Πανεπιστήμιο UCLA, όπου δέχονταν κι ακροατές. «Ελα, είναι κάτι που θα σου χρησιμεύσει πολύ στη δουλειά σου» μου είχε πει.
Η ΟΥΓΓΡΙΚΗ αυτή ταινία, που ήταν κι υποβολή της Ουγγαρίας για το ξενόγλωσσο Οσκαρ αλλά και για τα Ευρωπαικά Βραβεία, δεν πέρασε πουθενά, κέρδισε όμως στη Θεσσαλονίκη τον «ΧΡΥΣΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ», με εντυπωσίασε και με παραξένεψε ακριβώς πάνω σε αυτό.
Το ΜΟΝΤΑΖ είναι ένας κλάδος με τον οποίο έχω ασχοληθεί επισταμένως τόσο στα αφιερώματα Περί Oscar όσο και στις κριτικές των ταινιών. ΚΙ αυτό επειδή το μοντάζ όπως συχνά –πυκνά αναφέρω είναι η ραχοκοκαλιά της ταινίας.
Το λέω απευθείας στον τίτλο διότι είμαι βέβαιος πως «αστέρια» κι «αστεράκια» θα την τακτοποιήσουν με κανένα δυάρι (ούτε καν... στα Πατήσια…) επειδή δεν είναι ταινία του auteur, οπότε θα την απαξιώσουν, θα τη χαρακτηρίσουν "«ακαδημαϊκή»…. Τα γνωστά! Κι όσοι, οι πολλοί πιθανόν , ανήκετε στην κατηγορία των «κινηματογραφάκιδων» κι όχι των…. «σινεφίλ» θα έχετε χάσει μια ταινία από εκείνες ακριβώς που μας έκαναν να αγαπάμε το σινεμά.
Ευκαιρία, με αφορμή ΚΥΡΙΩΣ τον Α’ γυναικείο ρόλο, να μιλήσουμε και για κάποια σημεία του Καταστατικού που καλό είναι να τα γνωρίζει ο κόσμος ώστε να μη βγάζει λάθος συμπεράσματα.
Μου είχε πεί κάποτε η ΘΕΩΝΗ ΒΑΧΛΙΩΤΗ-ΩΛΝΤΡΙΝΤΣ, η διεθνής Ελληνίδα ενδυματολόγος που τιμήθηκε με τρία «Τόνυ» στο θέατρο και με ΟΣΚΑΡ στο σινεμά για τον «ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΚΑΤΣΜΠΥ» του 1974, η οποία υπήρξε από τις μεγάλες δασκάλες μου στα μυστικά των επι μέρους κλάδων του σινεμά πως «δεν γίνεται να πάρεις Οσκαρ με ένα ωραίο πουλόβερ».