….Και τη συζητούσα πρόσφατα, με μια παρέα φίλων, όταν έγινε αναφορά στο αλησμόνητο τηλεοπτικό «Peyton Place» που είχε διαρκέσει πέντε χρόνια και μεταδιδόταν τρεις φορές την εβδομάδα. Ηταν η «Κόνστανς ΜακΚένζι» , η ηρωίδα του μυθιστορήματος της Γκρέις Μετάλιους που την είχε ερμηνεύσει μοναδικά στη μεγάλη  οθόνη η Λάνα Τάρνερ, στη μία και μοναδική υποψηφιότητα της για το Οσκαρ.

Με επιλεκτικούς όρους κατέληξα στο θέατρο «Αλμα» έχοντας ως ζητούμενο , για να πάω να δω μια παράσταση, όπου δεν πηγαίνω πλέον και πολύ συστηματικά, το ΕΡΓΟ. Και μου βγήκαν καλά τόσο το έργο όσο κι η παράσταση. Δεν μου βγήκαν απλώς καλά. Μου ξαναζωντάνεψαν κάπως το ενδιαφέρον μου για το θέατρο που τα τελευταία χρόνια έχει ατονήσει.

Είναι η ταινία που ξεχώρισα, μαζί με μία- δύο ακόμα στη χρονιά που διανύουμε. Κι ως ΣΕΝΑΡΙΟΚΕΝΤΡΙΚΗ και σε περιεχόμενο ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ, ήταν επόμενο να έχει την ολόψυχη υποστήριξη μου. Διότι μπορεί κάθε τόσο να γκρινιάζουμε περί του κινηματογράφου και δη του αμερικάνικου που είναι κι ο εύκολος στόχος κάθε εγχώριου, ημιμαθή πικραμένου αλλά , από την άλλη, κάθε τόσο, μας ξεπετάγεται κι ένα τέτοιο..

Ανακοινώθηκαν κι οι υποψηφιότητες του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ κι αυτό που έχει ιδιάζουσα σημασία είναι οι πολλές κατηγορίες κι υποδιαιρέσεις. Δείτε πόσα διαφορετικά πράγματα προβλέπουν, δείτε πως υπάρχουν ακόμα και supportingκαταστάσεις στο γενικό σύνολο που λέγεται ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΦΕ.

Είναι καλό το φιλμ επειδή, πάνω από όλα, προβάλλεται και εντυπώνεται το περιεχόμενο του το οποίο αφορά σε μια εποχή της ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ, τόσο στην Αμερική όσο και στην ίδια την ιδιοσυστασία του επαγγέλματος που πλέον εξέλιπε. Και που όπως φαίνεται, ο κόσμος την έχει ανάγκη, κι έργα γύρω από αυτήν και τις όμορφες σελίδες της θα συγκινούν πάντα. Και ίσως αυτό να αφήνει χαραματιές ελπίδας.

Το καθοριστικό για τις εξελίξεις στα ΟΣΚΑΡ Σωματείο Σκηνοθετών ανακοίνωσε τις υποψηφιότητες του κι έχει πολύ ενδιαφέρον η σταχυολόγηση.

Η αξία βρίσκεται στο σενάριο, η αμηχανία στη σκηνοθεσία. Μόνο που σκηνοθέτης και σεναριογράφος είναι το ίδιο πρόσωπο. Και στη μέση βρίσκεται η καλή πρωταγωνίστρια.

Ανακοινώθηκαν οι ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ τριών ακόμα θεμελιωδών Σωματείων

Η Βρετανική Ακαδημία με τα BAFTAτης (τα βραβεία δηλαδή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης) έχει παγιώσει μία κατάσταση που επαναλαμβάνεται και φέτος: Αντί να κοιτά το δικό της κινηματογράφο, στρέφει το βλέμμα προς το τι θα παιχθεί στα Οσκαρ και προτιμά να ασχοληθεί με αυτά. Είναι η μόνη Ακαδημία στον κόσμο που δεν ασχολείται με το εθνικό καλλιτεχνικό προϊόν της και που το βρετανικό σινεμά το μετατρέπει σε «κατηγορία».

Όχι μόνο ως ταινία που είναι σφιχτοδεμένη, διασκεδαστική αλλά και συγκινητική μα κι ως τρόπος λειτουργίας του κινηματογράφου, του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ κινηματογράφου, που η θεωρία του auteur τον έχει καταδικάσει ενισχύοντας κι άλλο την χαμηλή αυτοεκτίμηση του, την οποία καλλιεργεί και στο κοινό.