Ξεκινά ως σάτιρα αλλά καταλήγει σε έργο ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ. Αυτό είναι που παίρνεις μαζί σου φεύγοντας, αυτό είναι που κατασταλάζει εντός σου, όσο περνούν οι μέρες.

Μα τι ωραίο παραμύθι είναι αυτό! Τι ωραίο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ παραμύθι. Κι ενώ δεν μου αρέσει να επικαλούμαι τα ταμεία όταν θέλω να «κατανοήσω» μια ταινία, διότι δεν γίνεται να επικαλείται κανείς το ταμείο «αλα καρτ» , δηλαδή μόνο όποτε τον συμφέρει, άρα ή το επικαλείσαι στα πάντα ή πουθενά, εν τούτοις, στη συγκεκριμένη περίπτωση κι εγώ αναφώνησα υπέρ του.