Η «Κοκκινοσκουφίτσα» , η «Σταχτοπούτα», ο «Τζακ κι η φασολιά» κι η «Ραπουνζέλ»  είναι τα τέσσερα παραμύθια που ανακατεύτηκαν ευφυώς από τον Τζέιμς Λάπιν στο λιμπρέτο και τον Στίβεν Σοντχάιμ σε μουσική και στίχους για να δώσουν ένα μιούζικαλ για το Μπροντγουέι , το 1987, τότε που το είδος θριαμβευτικά εκτινασσόταν. Την κινηματογραφική μεταφορά την ανέλαβε – ποιος άλλος;- ο Ρομπ Μάρσαλ. Κι έβαλαν στη «μόστρα» την Μέρυλ Στριπ. Πάνε για επιτυχία, δεν πάνε;

Το τι έγραψαν οι κριτικοί –ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ- και το πως είναι η ταινία, αφορά σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετα πράγματα, ανεξάρτητα μεταξύ τους. Οι κριτικοί , ως επί το πλείστον, αντιμετωπίζουν το ΣΙΝΕΜΑ ως ένα διαρκές ΦΕΣΤΙΒΑΛ ,στο οποίο αναζητούν μονίμως τον auteur. Κι η «GRACE OF MONACO» δεν κρίνεται με κριτήρια τέτοια

Oπαραπάνω διαχωρισμός καλό είναι να γίνεται σχεδόν ΠΑΝΤΑ. Για τον απλούστατο λόγο, πως όταν πάμε να μιλήσουμε για μια ταινία κι επικαλούμαστε το πρόσωπο ή το σύνολο του έργου του σκηνοθέτη, τότε είναι σαν να δηλώνουμε apriori ότι το έργο του είναι ανάπηρο

Τελικά, το «Jimmy’shall» είναι η πιο «ήπια» από τις ταινίες του Κεν Λόουτς; Η μήπως είναι η πιο βαθιά πολιτική; Η μήπως το «ήπιο» είναι πιο αποτελεσματικό και πιο δηλητηριώδες από το επιθετικό;

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο σκηνοθέτης είναι γυναίκα που χαίρει υψηλής εκτίμησης , η Δανή Σουζάνε Μπίερ. Με ένα ζευγάρι που η χημεία τους είναι δεδομένη: Μπράντλι  Κούπερ και Τζένιφερ Λόρενς. Πως γίνεται με τόσα ταλέντα μαζεμένα να βγαίνει ένα τόσο μέτριο αποτέλεσμα;

Πάρα πολύ νωρίς ανακοινώθηκε φέτος η λίστα των 9 ταινιών της ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ κατηγορίας ενώ συνηθιζόταν καμμιά 10αριά μέρες πρίν την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων.

«Noir» από δώ, «noir» από εκεί, όλο για «noir» ακούω αλλά ρε παιδιά το είδος έχει κι ελληνικό όνομα και προιστορία: ΤΑΙΝΙΑ ΥΠΟΚΟΣΜΟΥ.  Και με μεγάλη χαρά βλέπω ότι ο ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ αυτό το είδος ΑΝΑΝΕΩΝΕΙ τρομακτικά στο σήμερα,  χώρια ότι έχει ανέβει πολλά σκαλοπάτια από εκεί που τον είχαμε- ή μας είχε- αφήσει

Όπως υπάρχουν οι Δέκα Εντολές  στα Θρησκευτικά αλλά και μία Ενδέκατη που είναι εκείνη η οποία ΑΚΥΡΩΝΕΙ τις άλλες δέκα και λέγεται ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, έτσι και στο σινεμά υπάρχει μια ανάλογη εντολή: Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ. Αμα λειτουργεί το έργο, τα υποδεκάμετρα της κριτικής πάνε περίπατο

Ενας από τους λόγους που ήθελα να καθιερώσω από τούτο το site την ετεροχρονισμένη κριτική παρουσίαση είναι KIαυτός: Πως βγαίνουν ταινίες η μία πάνω στην άλλη και χάνονται στον ανταγωνισμό και στην οικονομική ανέχεια. Και χρειάζονται μια δεύτερη τόνωση.«Ο επιφανής άγνωστος» είναι μια τέτοια περίπτωση.

Ο κλάδος των ΜΑΚΙΓΙΕΡ-ΚΟΜΜΩΤΩΝ μελών της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ανακοίνωσε τη λίστα των ταινιών από την οποία θα γίνει η επιλογή για την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για το ΟΣΚΑΡ στις 15 Ιανουαρίου 2015