Την είδα , τελικά, την πολύπαθη ταινία που οι διανομείς κι οι αιθουσάρχες δεν της έδωσαν δεύτερη ευκαιρία αλλά απλώς ταλαιπώρησαν εκείνους που ήθελαν να τη δουν στη δεύτερη ή και τρίτη εβδομάδα, με καταδίκη σε βραδινή και μόνο προβολή.
Ιδού και το τι επέλεξαν οι ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΙ ως επιτεύγματα του κλάδου τους στη χρονιά που πέρασε.
Εδώ θα δείτε και την πρώτη υποψηφιότητα από την σκορσεζική «ΣΙΩΠΗ» κι είναι λογικό- η φωτογραφία είναι από τα επιτεύγματα της. Τα άλλα τέσσερα δείτε τα πιο κάτω.
Τίτλος τιμής ο ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΑΣ για ένα σκηνοθέτη, αληθινό auteur, με την έννοια ότι αυτός γράφει τα σενάρια που σκηνοθετεί και στα έργα σκηνοθεσία και σενάριο γίνονται ένα πράγμα. Αξεδιάλυτο. Το μεγάλο προσόν του Φαράντι είναι η ΑΦΗΓΗΣΗ, ο τρόπος αφήγησης, ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ τρόπος αφήγησης μιάς ιστορίας.
Οι ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ των ΗΠΑ, μέσα από το ΣΩΜΑΤΕΙΟ τους υπέδειξαν την πεντάδα του ΟΣΚΑΡ, τις πέντε καλύτερες ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ της χρονιάς (όχι τους πέντε καλύτερους σκηνοθέτες- σημειώστε τη διαφορά)-Να δούμε αν στην Ακαδημία θα τηρηθεί επακριβώς η πεντάδα ή αν θα υπάρξουν μία ή δύο αποκλίσεις
Κι ο χαρακτηρισμός στον τίτλο αφορά την περίπτωση ΤΟΜ ΦΟΡΝΤ και κατεπέκταση την ταινία, μια κι από τον ίδιο ξεκινά όλο αυτό που συμβαίνει. Από το από που έρχεται, τι κουβαλά, που αποσκοπεί
Τα κεραυνοχτυπήματα πέφτουν βροχή στα «αστεράκια». Όχι μόνο το «LA-LA-LAND» αλλά κι ο «ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ» και το «LION» μα και το «DEADPOOL» που όταν το είδα πέρσι έγραψα ενθουσιώδη κριτική για την «ενηλικίωση» των blockbusterτης «Marvel».
Βρε τι έχουν πάθει οι εχθροί του «LA-LA-LAND». Κι οι Εγγλέζοι στα BAFTAτο έχουν ως Νο 1 με τις περισσότερες υποψηφιότητες- 11 τον αριθμό. Σίγουρα φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από το κριτήριο τους (των εχθρών εννοώ)
Εδώ θα το πάω διαφορετικά. Το κείμενο θα το διαβάσετε κάτω από τη λίστα των βραβείων κι όχι πάνω από αυτήν όπως κάνω συνήθως. Κι αυτό επειδή έχω να εξηγήσω κάποια πράγματα κι επειδή ο αφορισμός δεν βοηθά ποτέ τον άνθρωπο να ανοίξει το μυαλό του και τους ορίζοντες και να καταλάβει κάποιες έννοιες και τις μεταξύ τους διαφορές που είναι θεμελιώδεις.
Ο ΤΖΙΜ ΤΖΑΡΜΟΥΣ είναι ένα εκ των πιο τρανών παραδειγμάτων στα οποία δοκιμάστηκε και διατυπώθηκε η προσωπική, κινηματογραφική μου ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ: Του ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ.