Προτάσσω αυτό στον τίτλο επειδή θέτει κινηματογραφικό «θέμα» ενώ παραλλήλως πρόκειται για ταινία που θίγει επίσης ένα σωρό θέματα.

Κι άλλο έργο που εμπνέεται από την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ κι επιχειρεί να βάλει νυστέρι και καταγγέλλει και για λογαριασμό της Ελλάδας τα όσα υφίσταται η χώρα μας μα η αξία του είναι στον ΤΡΟΠΟ με τον οποίο το κάνει και το δείχνει .

Αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε ο ΤΟΜΑΣ ΒΙΝΤΕΝΜΠΕΡΓΚ. Φάνηκε κι από την περιορισμένη «υποδοχή» στα Ευρωπαικά Βραβεία όπου προτάθηκε μόνο η καλή ηθοποιός ΤΡΙΝΕ ΝΤΥΡΧΟΛΜ αλλά βραβεύτηκε το ΜΟΝΤΑΖ. Και για το συγκεκριμένο θα πούμε κάτι παρακάτω.

Και λογικά, μια και μπαίνουμε στην περίοδο των Οσκαρ, αυτές οι εκπλήξεις θα πληθαίνουν. Είναι η ΤΡΙΤΗ (με σειρά εμφανίσεως) καλή ταινία που συνιστώ ανεπιφύλακτα ύστερα από τον «ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ» και το «LION» (την «ΑΦΙΞΗ» ως ολοκληρωμένη ταινία την έχω ένα σκαλοπάτι πιο κάτω).

Κι αυτός ο καλός σκηνοθέτης, ο ΝΤΕΝΙ ΒΙΛΝΕΒ, είναι που κάνει τη διαφορά παρόλο ότι το έργο δεν μπορεί να κρύψει και κάποιες ελαττωματικότητες του οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν μερικούς θεατές στη σύγχυση και στην εξ αυτής ανία.

Αυτό που ισχύει τα τελευταία χρόνια και συζητήθηκε κι επισήμως στην ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ των μελών της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ τώρα στο Βρότσλαβ, που το είχα γράψει και στις ανταποκρίσεις μου, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ για μια ακόμα φορά.

Με τις υποψηφιότητες των Σωματείων περνάμε επίσημα στο τι ξεχωρίζει μέσα από το τι επιλέγεται από τους επιμέρους κλάδους.

Υπάρχουν κάποια έργα που από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη εικόνα, επικοινωνούν είτε στον απλό θεατή είτε στον επαγγελματία κριτικό, ένα αίσθημα από το οποίο πιάνεται και με αυτό παρακολουθεί ολόκληρη την ταινία. Το αίσθημα αυτό μπορεί να είναι θετικό , μπορεί να είναι κι αρνητικό. Στην «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» επικράτησε το δεύτερο σε εμένα προσωπικά από το ξεκίνημα σχεδόν της ταινίας.

Αν είχε κερδίσει στα Ευρωπαικά Βραβεία με το «ΕΓΩ, Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΠΛΕΗΚ» θα είχε κάνει μεγάλη αίσθηση ο ΚΕΝ ΛΟΟΥΤΣ διότι θα επαναλάμβανε ΑΠΟ ΣΚΗΝΗΣ αυτά που είπε το μεσημέρι της ίδιας μέρας στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ των μελών της Ακαδημίας. Και θα είχε γίνει μέγας ντόρος.

Λέω για τους p.r κι όχι για τους «Ξένους Ανταποκριτές» διότι οι τελευταίοι υπό ποία ιδιότητα απονέμουν βραβεία στον κινηματογράφο κι εισηγούνται υποψηφιότητες;