Για να κατανοήσετε καλύτερα τη σημασία και τη σημαντικότητα της έννοια «ήχος» θα σας μεταφέρω μια προσωπική μου εμπειρία. Πριν από πολλά χρόνια λοιπόν, στο Λος Αντζελες, ένας φίλος μου ηχολήπτης, με κάλεσε στο σπίτι του για φαγητό και κατόπιν για ξενάγηση στο ιδιωτικό του στούντιο , εντός του σπιτιού κι αυτό, το οποίο δεν μπορώ να περιγράψω τι είχε εκεί μέσα από μηχανήματα και κόλπα που ζαλίστηκα. Καθίσαμε  να δούμε μια ταινία και να μου πει μερικά πράγματα για τον ΗΧΟ. Μέλος της Ακαδημίας ο άνθρωπος. Εβαλε κι είδαμε τον «ΒΡΑΧΟ» (The rock) με Σον Κόνερι, Νίκολας Κέιτζ κλπ, ταινία που είχε προταθεί για Οσκαρ ήχου. Που και που, μου έκανε μερικές επισημάνσεις. Το καλό μου το φύλαγε για μετά. «Και τώρα έχεις υπομονή να την ξαναδείς;» με ρώτησε. «Διότι θα σου τη βάλω να την ξαναδείς αλλά με άλλο ήχο»

Και τότε κατάλαβα πολλά!! Μου έβαλε να τη δω με ήχο ρεαλιστικής ταινίας. Και ξαφνικά ο «Βράχος» δεν υπήρχε. Ηταν ένα τίποτα, φαινόταν ως και γελοίο με τον ρεαλιστικό ήχο, δεν είχαν σχέση αυτό που έβλεπες με αυτό που άκουγες. Αντίθετα, με τον ήχο αλά περιπέτεια blockbuster γινόταν μια συναρπαστική ταινία, όπου ο ήχος της έδινε ταυτότητα κι υπόσταση. Κατανόησα πλήρως και την υποψηφιότητα αλλά και το γιατί ήταν η μοναδική υποψηφιότητα. Διότι όλο το φιλμ, αν κάποιος το βάσταγε, ήταν ο ήχος. Χωρίς εκείνο τον ήχο δεν θα υπήρχε η ταινία. Διότι κάθε ταινία αξιώνει τον δικό «της» ήχο. Με κάτι τέτοια κατανόησα ότι οι ΗΧΟΛΗΠΤΕΣ είναι μεγάλοι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ κι όχι απλώς μαστόρια που έρχονται να σου αλλάξουν τις ασφάλειες, όπως νομίζουν κάποιοι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο ήχος του «Βράχου» έγινε από ένα άνθρωπο που προτάθηκε 20 φορές για το Οσκαρ ήχου, τον ΚΕΒΙΝ Ο’ΚΟΝΕΛ και δεν το πήρε ποτέ!!! Τό έχασε από τον ήχο του «Αγγλου ασθενή». Είναι και φέτος υποψήφιος για 21^η φορά με το «Αντιρρησίας συνείδησης». Κι αυτό διότι ΒΡΑΒΕΥΟΥΝ ΗΧΟΥΣ ΚΙ ΟΧΙ ΗΧΟΛΗΠΤΕΣ.

Με αυτό το παραπάνω προχωράμε στην εξέταση των φετινών υποψηφιοτήτων.

ΥΠΟΨΗΦΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ:  

1. ΑΦΙΞΗ (Arrival)- Μπερνάρ Γκαριέπυ Στρομπλ, Κλοντ Λα Αιέ

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα και των δύο

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Ισως από τους πέντε, αυτός είναι ο πιο «σκηνοθετημένος» ήχος. Με την έννοια ότι ο σκηνοθέτης έχει επενδύσει τη σκηνοθεσία του πάνω στο sound mixing, στη μίξη των ήχων. Ώστε τα πρωθύστερα του χρόνου αλλά κι οι «μεταβιβάσεις» του τόπου (Γή, Διάστημα, Επέκεινα) να στηρίζονται ηχητικά, να μεταφέρουν τον θεατή στο κλίμα. Κι έχει εντάξει και τη μουσική σε αυτό, στο να είναι μια μουσική που θα παρεισφρήσει στους ήχους κι όχι μια μουσική που θα βγει μπροστά.

2. ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ (Hacksaw Ridge)- Κέβιν Ο Κόνελ, Αντυ Ράιτ, Ρόμπερτ Μακένζι, Πίτερ Γκρέις.

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο Κέβιν Ο’ Κόνελ είναι μια δραματική περίπτωση των Οσκαρ. Εχει προταθεί 20 (ΕΙΚΟΣΙ!!!) φορές και δεν το έχει πάρει-η φετινή είναι η 21^η υποψηφιότητα . Υπενθυμίζω το «ταλαίπωρο» οσκαρικό παρελθόν του (διότι μιλάνε για ηθοποιούς και σκηνοθέτες που προτάθηκαν τρεις- τέσσερις φορές και δεν το πήραν αλλά για αυτό τον αφανή ήρωα «ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι»- ούτε κουβέντα): «Σχέσεις στοργής» (1984), «Dune» (1985), «Silverado» (1986), «Top Gun» (1987),  «Καυτή βροχή» (Black Rain)(1990), «Μέρες κεραυνού» (1991), «Ζήτημα τιμής» (1993), «CrimsonTide» (1996), «Ο βράχος» και «Twisted» (1997- διπλή υποψηφιότητα), «Con Air» (1998), «Αρμαγεδδών» και «Η μάσκα του Ζορό» (1999- πάλι διπλή υποψηφιότητα), «Ο πατριώτης» (2001), «Περλ Χάρμπορ» (2002), «Spiderman» (2003), «Spiderman 2» (2005), «Αναμνήσεις μιάς γκέισας» (2006), «Apocalypto» (2007), «Transformers» (2008)

Ο Αντυ Ράιτ κι ο Ρόμπερτ Μακένζι είναι υποψήφιοι και στο ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΟΝΤΑΖ για την ίδια ταινία ενώ ο Πίτερ Γκρέις προτείνεται για πρώτη φορά.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Κι εδώ επενδύει ο σκηνοθέτης τα μάλα στον ήχο, αλλά είναι διαφορετική δουλειά. Ηχοι επαρχίας στο πρώτο μέρος, επίσης ήχοι εσωτερικών χώρων, όσο προχωρά η ταινία γίνεται πιο έντονος καθώς δοκιμάζεται ο ήρωας και στο δεύτερο μέρος, ήχος πολεμικής βίαιης ταινίας, να κάνει ένα με την εικόνα τη φρίκη του πεδίου της μάχης όπως το βιώνει ένας αντιρρησίας συνείδησης που στρατεύτηκε.

3. LA-LA-LAND , Αντυ Νέλσον, Αι Λινγκ Λι, Στιβεν Μόροου

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο ΑΝΤΥ ΝΕΛΣΟΝ έχει ΠΑΡΕΙ ΔΥΟ φορές το ΟΣΚΑΡ ΗΧΟΥ: Το 2009 για την «ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΡΑΥΑΝ» και το 2013 για το «LES MISERABLES». Αυτή είναι η 21^η υποψηφιότητα του, ακριβώς όσες έχει κι ο Κέβιν Ο’Κόνελ. Μόνο που ο Νέλσον κατέχει ήδη δύο ενώ ο Ο’ Κόνελ κανένα. Αυτή είναι η ζωή! Οι άλλες υποψηφιότητες του είναι: «Γορίλες στην ομίχλη» (1989), «Η λίστα του Σίντλερ» (1994), «Braveheart» (1996), «Εβίτα» (1997), «Λος Αντζελες: Εμπιστευτικόν» (1998), «Η λεπτή κόκκινη γραμμή» (1999- έχασε από τον …. εαυτό του με τη «Διάσωση του στρατιώτη Ράυαν»), «The insider» (2000), «Μουλέν Ρουζ» (2002), «Ο τελευταίος Σαμουράι» και «Το μεγάλο φαβορί» (Seabiscuit) (2004- διπλή υποψηφιότητα), «Ο πόλεμος των κόσμων» (2006), «Ματωμένο διαμάντι» (2007), «Avatar» και «Star Trek» (2010- διπλή υποψηφιότητα), «Το άλογο του πολέμου» (2012), «Lincoln» (2013- έχασε ξανά από τον ….   εαυτό του με το «Les miserables»), «Η γέφυρα των κατασκόπων» και «Star Wars: Η δύναμη ξυπνάει» (2016- διπλή υποψηφιότητα)

Ο Αι Λι Λινγκ έχει υποψηφιότητα και στο ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΟΝΤΑΖ για την ίδια ταινία.

Ο Στίβεν Μόροου προτείνεται για πρώτη φορά.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Στο «La-La-Land» ό ήχος δεν είναι το Επέκεινα, δεν είναι ο Πόλεμος,  είναι η Μουσική. Αυτό επιλέγει ο σκηνοθέτης για κυρίαρχο ήχο της ταινίας , τη μουσική της. Κι οι ηχολήπτες δουλεύουν ακριβώς πάνω σε αυτό, στο πως θα περάσουν ηχητικά τη μουσική ώστε να ανταποκρίνεται στο κλίμα και το ύφος της ταινίας ώστε να «μεθάει» τον θεατή καθώς κοιτάζει την εικόνα.

4.  ROGUE ONE: A STAR WARS STORY- Ντέιβιντ Πάρκερ, Κρίστοφερ Σκαραμπόζιο, Στιούαρτ Γουίλσον

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΠΑΡΚΕΡ έχει ΤΙΜΗΘΕΙ με ΔΥΟ ΟΣΚΑΡ: Για τον «ΑΓΓΛΟ ΑΣΘΕΝΗ» το 1997 και για το «ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΜΠΟΡΝ» το 2008. Η φετινή είναι η όγδοη υποψηφιότητα. Εχει προταθεί επίσης για τα φιλμ : «Never Cry Wolf» (1984), «Πειρατές της Καραιβικής» (2004), «Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» (2009), “The social network” (2011), «Το κορίτσι με το τατουάζ» (2012).

Για τον Κρίστοφερ Σκαραμπόζιο αυτή είναι η τρίτη υποψηφιότητα, χωρίς νίκη ως τώρα. Εχει προταθεί ξανά το 2008 για το «Θα χυθεί αίμα» και το 2016 για το «Star Wars:Η δύναμη ξυπνά».

Για τον Στιούαρτ Γουίλσον είναι η τέταρτη υποψηφιότητα, επίσης χωρίς νίκη. Εχει προταθεί για τα φιλμ : «Το άλογο του πολέμου» (2012), «Skyfall» (2013), «Sta rWars: Η δύναμη ξυπνά» (2016)

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Εδώ έχουμε ήχο οπτικών εφφέ. Αυτό είναι το ζητούμενο και το επίτευγμα φαίνεται από το πόσο ο ήχος αποδίδει από τη δική του «σκοπιά» τα των εφφέ, καθώς και τα της οικονομίας με την οποία είναι τοποθετημένα τα εφφέ στη νέα εποχή της σειράς αυτής. Αφού η ταινία στα εφφέ επενδύει, τι θα πρέπει να αναδείξει ο ήχος;  Ανατρέξτε στο περιστατικό του προλόγου.

5. 13 ΩΡΕΣ: ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΖΗΣ (13 hours: The secret soldiers of Benghazi)-  Κραιγκ Π.Ράσελ, Γκάρυ Σάμερς, Τζέφρυ Χάμπους, Μακ Ρουθ

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο Κραιγκ Π. Ράσελ προτείνεται για 17^η φορά, χωρίς νίκη για την ώρα. Προηγούμενες υποψηφιότητες : «Καυτή βροχή» (1990), «Ο βράχος» (1997), «Con Air» (1998), «Αρμαγεδδών» και «Η μάσκα του Ζορό» (1999, διπλή υποψηφιότητα), «Ο πατριώτης» (2001), «Περλ Χάρμπορ» (2002), «Spiderman» (2003), «Spiderman 2» (2005), «Αναμνήσεις μιας γκέισας» (2006), «Apocalypto»(2007), «Transformers» (2008), «Transformers 2: Η εκδίκηση των ηττημένων» (2010), «Salt» (2011), «Transformers 3» (2012), «Skyfall» (2013).

Ο ΓΚΑΡΥ ΣΑΜΜΕΡΣ αντίθετα είναι ο πολυβραβευμένος της παρέας. Εχει 4 ΟΣΚΑΡ. Για τον «ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗ 2: ΗΜΕΡΑ ΚΡΙΣΗΣ» το 1992, για το «JURASSIC PARK» το 1994, για τον «ΤΙΤΑΝΙΚΟ» το 1998 και για τη «ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΡΑΥΑΝ» το 1999.  Ηταν επίσης υποψήφιος για τα φιλμ : «Η επιστροφή των Τζεντάι» (1984), «Ιντιάνα Τζόουνς κι η τελευταία Σταυροφορία» (1990), «Κύματα φωτιάς» (1992 όπου έχασε από τον εαυτό του με το «Εξολοθρευτής 2»), «Avatar» και «Transformers 2: Η εκδίκηση των ηττημένων» (2010, διπλή υποψηφιότητα), «Transformers 3» (2012). Η φετινή είναι η 11^η υποψηφιότητα του.

  Για τον Τζέφρυ Χάμπους είναι η 4^η υποψηφιότητα, χωρίς νίκη ίσαμε τώρα. Εχει προταθεί για τα φιλμ : «Spiderman 2» (2005), «Salt» (2011), «Transformers 3» (2012)

Ο Μακ Ρουθ ήταν υποψήφιος και πέρσι με τη «Διάσωση» αλλά δεν το πήρε

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Και μόνο από τις πολλαπλές υποψηφιότητες των ηχοληπτών αλλά κι από το είδος των ταινιών για τις οποίες προτάθηκαν μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί ο ήχος εδώ έγινε πρωταγωνιστής, περίπου όπως και στον «Βράχο» που ανέφερα. Είναι ήχος πολεμικού blockbuster με επιχείρηση κομμάντος στη Λιβύη όπου όμως, κι αυτό είναι το ενδιαφέρον, ο ήχος ακολουθεί ενίοτε ρεαλιστική οδό , πολεμικής περιπέτειας ας το πούμε έτσι, κι όχι εκκωφαντικού blockbuster. Η σκηνοθεσία είναι του Μάικλ Μπέι που κάνει τέτοιου είδους κινηματογράφο και μπορούμε να αντιληφθούμε πόση σημασία δίνει κι εδώ ο σκηνοθέτης στον ήχο!

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Ηχος που βραβεύεται είναι αυτός που παίρνει μαζί του ο θεατής φεύγοντας από την ταινία. Ο ήχος που τον έχει κάνει να αισθανθεί περισσότερο την ταινία. Ποια είναι αυτή άραγε από τις πέντε;  Σε ποια ο ήχος είχε τη μεγαλύτερη συμβολή και τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα; Υπάρχει σύγκρουση μεταξύ τριών κι εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους που η κάθε μία επαίρεται για τον δικό της: «Αφιξη», «Αντιρρησίας συνείδησης» και «La-La-Land». Με βάση το περιστατικό του προλόγου που σας ανέφερα θα αξιολογηθεί και θα κριθεί ο ήχος.