Ο συγγραφέας ΤΖΟΝ ΛΕ ΚΑΡΕ είναι η «φίρμα» της ταινίας , ο σταρ που το όνομα του θα μπει ως ελκυστικό στοιχείο για τον τίτλο. Ούτε οι ηθοποιοί ούτε η σκηνοθέτης, ανεξαρτήτως του πόσο καλή δουλειά έχουν κάνει κι αν έχουν κάνει κι όσοι έχουν κάνει

……αλλά και του «ΝΟΝΟΥ» και του «ΙΠΤΑΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΖΕΝΤΛΕΜΑΝ» δηλαδή τα τρία μοντάζ που τον έφεραν ως τη σάλα του ΟΣΚΑΡ, και το κέρδισε για τον «Ελαφοκυνηγό», εξού και σημείο αναφοράς. Παραθέτω και τα τρία, επειδή ακριβώς κι η ταινία του Μάικλ Τσιμίνο ήταν χωρισμένη στα τρία, κι εκεί κρύβεται το μυστικό της ως προς το μοντάζ. Ως προς το κείμενο που γράφω έρχεται και κουμπώνει το «Πρόλογος-Κυρίως  Θέμα-Επίλογος». Και με την ίδια σειρά μου τα είχε αφηγηθεί ο κορυφαίος μοντέρ.

Ως ΚΩΜΩΔΙΑ πάνω στη σχέση μάνας και κόρης διαφημίζεται αυτό το γαλλικό φιλμ και κάπως έτσι είναι. Μόνο που ενώ περιμένεις , με βάση αυτά που διάβασες, μια κωμική «φθινοπωρινή σονάτα», καταλήγει στο «Μικροί και μεγάλοι εν δράσει» που δεν είχε ως θέμα τη σχέση μάνας και κόρης αλλά το δικαίωμα των ηλικιωμένων στον έρωτα

Αν κι αγαπώ το ΙΤΑΛΙΚΟ σινεμά εν γένει και τον ΤΖΟΥΖΕΠΕ ΤΟΡΝΑΤΟΡΕ προσωπικώς, εδώ δηλώνω ότι «σκόνταψε». Παρόλο ότι αυτό γίνεται συνειδητό από τη μέση και μετά.

Δεν τον είχα ΚΑΘΗΓΗΤΗ- εκείνος δίδασκε στη Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης, εγώ σπούδαζα Νομικά στο Καποδιστριακό της Αθήνας. Τον είχα, όμως, ΣΥΝΤΡΟΦΟ στις κινηματογραφικές εξόδους. Τα τελευταία χρόνια συναντιόμασταν ΣΤΑ ΣΙΝΕΜΑ  κάθε εβδομάδα, πολλές φορές και ΔΙΣ της εβδομάδος.

Κι εδώ είναι σε καλή φόρμα ο ΤΟΜ ΧΑΝΚΣ. Όπως ήταν και στην «ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ» αλλά και στο «CAPTAIN PHILLIPS». Εδώ, όμως, του ζητά κι ο ρόλος μεγαλύτερη «παρέμβαση» προσωπικότητας, οπότε όλο το έργο που έχει σταθεί πάνω σε αυτόν και γύρω από αυτόν, παίρνει την άγουσα.

Εντελώς «δηθενιά» αυτή η ταινία που σκηνοθετεί η ΤΖΟΝΤΙ ΦΟΣΤΕΡ και καθρεφτίζει το συνολικό «δήθεν» της σκηνοθετικής, κι όχι μόνο, καριέρας της. Ωστόσο στις αναλαμπές ΧΙΟΥΜΟΡ του δεύτερου μέρους, η ταινία κάτι κερδίζει και…. Θα τα πούμε πιο κάτω

Τι ωραίο φιλμ που είναι αυτό! Πάνω από όλα είναι ΩΡΑΙΟ. Δεν είναι τόσο συγκινητικό, δεν είναι δηλαδή «ΕΤ»… αλλά αυτά θα τα πούμε παρακάτω

Μόλις 8 ταινίες, ένα ΟΣΚΑΡ στην ηλικία των 39 χρονών με ταινία-σταθμό, η καταστροφή ενός στούντιο κι 20 χρόνια απραξίας. Σε λίγες λέξεις ιδού ο ΜΑΙΚΕΛ ΤΣΙΜΙΝΟ, ο σκηνοθέτης του «ΕΛΑΦΟΚΥΝΗΓΟΥ», που αναχώρησε για το μεγάλο ταξίδι

Κι αυτή είναι μία παράμετρος που ελάχιστοι γνωρίζουν μέσα στη γενική απαξίωση του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.