Από την ταινία λείπει η «μεγαλοσύνη» εξού και δεν μετάνιωσα, που, αυτήν ειδικώς, αποφάσισα να τη δω από το NETFLIX κι όχι στην αίθουσα. Το ένστικτο με καθοδήγησε για μια ακόμα φορά.
Διότι, σε αυτή την ταινία, ακόμα κι αν συμπτωματικά έχει συμβεί, μια ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ του ελληνικού κινηματογράφου των τελευταίων 45 και κάτι χρόνων, δείχνει ότι πήρε τέλος. Από τη στιγμή που μια φορά μπόρεσε και συνέβη, σημαίνει ότι ΜΠΟΡΕΙ. Η θεωρία του «auteur» της οποίας είμαι πολέμιος και τη θεωρώ σημαντικά υπεύθυνη για τα δεινά, εδώ κατακρημνίστηκε. Κι αναδεικνύονται ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οι συντελεστές!
Θα δείτε πόσες ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΕΣ κατηγορίες υπάρχουν σε αυτό που εμείς λέμε «ηχητικό μοντάζ» και κάπου μένουμε θολωμένοι ή θεωρούμε ότι «καθαρίσαμε» ενώ από κάτω υπάρχει μια σύνθεση υλικών, όπως άλλωστε και το κανονικό «μοντάζ» τι είναι παρά «συναρμολόγηση» πλάνων και στοιχείων
Κι επιπλέον και «ιστορικά ακριβές», που σε άλλες περιπτώσεις κάτι τέτοιο δεν με ενδιαφέρει αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού σου δείχνει την Ιστορία μιας μάχης κι αυτό είναι το ζητούμενο του, οφείλει να είναι.
Βγήκε νωρίς – νωρίς φέτος κι η προκριματική λίστα των 10 Ξενόγλωσσων Ταινιών, που από φέτος το βραβείο μετονομάζεται σε «INTERNATIONAL», ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΙΛΜ. Μαζί με αυτά, η Ακαδημία πρωτοτύπησε και σε κάτι ακόμα, στο να βγάλει «προκριματική λίστα» σε κάποιους κλάδους , όπως η ΜΟΥΣΙΚΗ, το ΤΡΑΓΟΥΔΙ, τα ΕΦΦΕ, το ΜΑΚΙΓΙΑΖ.. Για όλα αυτά θα διαβάσετε πιο κάτω κι ετοιμαστείτε να «παίξετε». Μια κι από την προκριματική λίστα θα ψηφιστούν τελικώς οι πέντε υποψήφιοι της κατηγορίας.
Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που η Δανία με προβληματίζει, αν όχι με απογοητεύει, με την επιλογή της τι να στείλει στα Οσκαρ .
Είναι τέτοια η τρέλα φέτος με την αλλαγή ημερομηνίας των OSCAR, που έρχονται περίπου ένα μήνα μπροστά – θα απονεμηθούν στις Φεβρουαρίου, όπου έχουν τρελαθεί κι ι πάντες γύρω τους που θέλουν να πάρουν μερτικό από αυτά. Το Σωματείο των ΜΑΚΙΓΙΕΡ-ΚΟΜΜΩΤΩΝ για παράδειγμα, φτάνει στο σημείο να απονείμει βραβεία (όχι να ανακοινώσει υποψηφιότητες) δύο μέρες ΠΡΙΝ ανακοινωθούν οι υποψηφιότητες των OΣΚΑΡ.
Ναι, τη χαρακτηρίζω «σοφιστικέ» αυτή τη γαλλική κομεντί διότι ενώ έχει στοιχεία για να χαρακτηριστεί «φάρσα» ή κάποια άλλα για να τη θεωρήσεις «ρετρό», εντούτοις το «ΠΝΕΥΜΑ» που τη διακατέχει είναι τέτοιο ώστε να την κάνει μια διασκέδαση ποιότητος, όπου το είδος «κωμωδία» βρίσκει την πνευματική εκδοχή του.
Πέρσι το λέγαμε για τη «Ρόμα» καθώς βλέπαμε τι γινόταν, φέτος το λέμε για τα «ΠΑΡΑΣΙΤΑ». Οπου κι αν γυρίσεις να κοιτάξεις σε απονομές βραβείων ή σε υποψηφιότητες , η κορεάτικη αυτή ταινία του ΜΠΟΝΓΚ ΤΖΟΥΝ ΧΟ, που πήρε το «Χρυσό Φοίνικα» στις Κάνες (η «Ρόμα» του Αλφόνσο Κουαρόν είχε πάρει το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία- από εκεί ερχόταν) βλέπεις μέσα τα «Παράσιτα». Πρώτα οι Κριτικοί, στις Ενώσεις των Μεγάλων Πόλεων, που της δίνουν όλα τα μεγάλα, τώρα έρχονται και τα ΣΩΜΑΤΕΙΑ και το πράγμα σοβαρεύει πολύ γύρω από την ταινία. Την ανεβάζει πολύ ψηλά.
Η απουσία του ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΤΕ ΝΙΡΟ για τον «Ιρλανδό» από τις ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ομολογώ ότι με προβλημάτισε. Είχε προηγηθεί η απουσία του ονόματος του από τις τις υποψηφιότητες της «Χρυσής Σφαίρας» αλλά εκεί δεν έδωσα σημασία διότι δεν έχω σε εκτίμηση το όλο γεγονός κι επειδή γνωρίζω πολύ καλά (στα 21 χρόνια που έζησα στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ των ΟΣΚΑΡ, στα 15 από αυτά ζούσα παράλληλα και τις «Χρυσές Σφαίρες» - καμία σχέση!!!!!!!!!!!!!) το πώς επιλέγονται ,οπότε δεν στάθηκα. Η απουσία του , όμως, από το Σωματείο Ηθοποιών, ομολογώ ότι με ξάφνιασε στο τι ακριβώς μπορεί να μου έχει διαφύγει γύρω από την ερμηνεία , το ρόλο, τη σκηνοθετική επικέντρωση του Σκορσέζε. Βέβαια, ο Ντέ Νίρο από την άλλη είναι και το φετινό τιμώμενο πρόσωπο των Βραβείων του Σωματείου Ηθοποιών, σε αυτόν θα απονεμηθεί το ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΡΙΕΡΑΣ… Περιμένω , όμως, να δω και τα Οσκαρ και μόνο τότε θα εκθέσω τους προβληματισμούς μου…..