Και πως ορίζεται δηλαδή αυτή η κινηματογραφική αξία; Από τη θέση που κατέχει το τραγούδι μέσα στην ταινία, από τα συναισθήματα που εκφράζει σε σχέση με την ταινία, από μουσική η νοηματική συμπύκνωση κλπ, κλπ. Τώρα, αν τα τραγούδια αυτά έχουν και τραγουδιστική-δισκογραφική αξία, θα φανεί στα «Grammy» και στις πωλήσεις τους. Ζητούμενο, πάντως, του σινεμά είναι άλλο.

Η παρακάτω Ανάλυση είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης των Πέντε ΤΑΙΝΙΩΝ, στις οποίες φιλοξενούνται τα τραγούδια κι όχι δισκογραφικής, δεν άκουσα τα τραγούδια από cd ή έστω να τα δω από βιντεοκλίπ του you tube. Και το τραγούδι, όπως κι η Μουσική, είναι για να «βλέπεται» στην ταινία που το περιλαμβάνει ως μέρος του υλικού της. Ναι, την κάθε ταινία την είδα δύο και τρεις φορές, κάποιες και παραπάνω, για να δω αυτή τη σχέση Ταινίας- Τραγουδιού.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

1. «I can’t let you throw yourself away» από το «TOY STORY 4»- Συνθέτης και στιχουργός, ο Ράντυ Νιούμαν

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: O ΡΑΝΤΥ ΝΙΟΥΜΑΝ έχει πάρει ΔΥΟ ΟΣΚΑΡ , και τα δύο ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ.«If I didn’t have you»  από το «ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ Α.Ε» το 2002. «We belong together» από το «TOY STORY 3» το 2011. Ας σημειωθεί ότι το πρώτο το πήρε με την…16^η υποψηφιότητα του, είχε κουραστεί να χάνει, μετά, όμως, άνοιξε ο δρόμος και κέρδισε και δεύτερο.

Υποψηφιότητες χωρίς νίκη: «Ragtime» (διπλή, για μουσική και τραγούδι, 1982), «Ο καλύτερος (1985), «Parenthood» (Δεσμοί στοργής) (τραγούδι, 1990), «Avalon» (μουσική, 1991), «Το πρωτοσέλιδο» (τραγούδι, 1995), «Toy Story» (διπλό, για μουσική και τραγούδι, 1996), «Ο Τζίμης και το γιγαντοροδάκινο» (μουσική κωμωδίας η μιούζικαλ, 1997), «Pleasantville» (μουσική) – «Α bug’s life» (μουσική για κωμωδία ή μιούζικαλ) – «Babe: το γουρουνάκι στην πόλη» (για τραγούδι) (και τα τρία το 1999- υποψήφιος δηλαδή και στις τρεις μουσικές κατηγορίες), «Toy story 2» (τραγούδι, 2000), «Meet the parents» (τραγούδι, 2001),  «Μπαμπούλας Α.Ε.» (μουσική, 2002), «Cars» (τραγούδι, 2007), «Η πριγκίπισσα κι ο βάτραχος» (ΔΙΠΛΗ υποψηφιότητα για ΔΥΟ τραγούδια, 2010).

Φέτος συμπληρώνει τις 22 υποψηφιότητες μια κι έχει και φέτος ΔΙΠΛΗ, για τη μουσική του «Ιστορία γάμου» και για τραγούδι στο «Toy story 4»

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το τραγούδι είναι από ταινία Κινουμένων Σχεδίων, που κι η ταινία έχει προταθεί για το ανάλογο δικό της Οσκαρ, της Καλύτερης Ταινίας Animation. Βγαίνει μέσα από αρκετά τραγούδι που περιλαμβάνει το φιλμ, αρχίζοντας από το εμβληματικό για την ταινία «Friend like me» που ακουγόταν στο πρώτο «Toy story» κι είναι ένα αυτόνομο τραγούδι- νούμερο, μια και το φιλμ, ως προς τα τραγούδια έχει στοιχεία μιούζικαλ. Είναι στη σκηνή την σχεδόν κομβική, περίπου από εκεί που περνάμε από τη «δέση» στη «σύγκρουση», από τις εισαγωγικές πληροφορίες δηλαδή στην κυρίως υπόθεση, όταν πηγαίνουν εκδρομή το καινούργιο κοριτσάκι με την κούκλα-βούρτσα και τον παλιό καουμπόυ. Το τραγούδι «παίζεται» μέσα στο βανάκι υπό μορφήν μιούζικαλ κι είναι τραγουδάκι παιχνιδιάρικο αλλά και με μια γλυκύτητα στη μελωδία του.

2. «I’m gonna love me again» από το «ROCKETMAN». Μουσική Ελτον Τζων, Στίχοι Μπέρνυ Τόπιν

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ ο ΕΚΤΟΝ ΤΖΩΝ, το ΠΗΡΕ το 1995 για το «Can you feel the love tonight?» από το «Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ». Η φετινή είναι η 4^η υποψηφιότητα του. Οι άλλες δύο ήταν κι εκείνες για το «Ο βασιλιάς των λιονταριών» από το οποίο είχε προταθεί για τρία τραγούδια.

Για τον Μπέρνυ Τόπιν είναι η πρώτη υποψηφιότητα. Αν και υπήρξε ο σταθερός συνεργάτης- στιχουργός στην τραγουδιστική καριέρα του Ελτον Τζων, εν τούτοις στον «Βασιλιά των λιονταριών» οι στίχοι ήταν γραμμένοι από τον Τιμ Ράις , στιχουργό των μιούζικαλ του Αντριου Λόυντ Γουέμπερ.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Ο ΟΡΙΣΜΟΣ του είδους (και της έννοιας) ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ. Βγαίνει μέσα από μιούζικαλ βιογραφία του Ελτον Τζων, ανάμεσα σε πολλά τραγούδια της original τραγουδιστικής του καριέρας, είναι απόλυτα ενσωματωμένο στη δράση κι αυτό που φαίνεται είναι πως ως μιούζικαλ το έργο δεν αξιολογήθηκε ιδιαίτερα. Όμως, το τραγούδι αυτό που έχει σχέση με την ψυχολογία του ήρωα στη στιγμή που ακούγεται παρόλο ότι ακούγονται εκεί γύρω πολλά τραγούδια, κι επειδή το έργο ήταν ο ΕΛΤΟΝ ΤΖΩΝ κι επειδή το τραγούδι γράφτηκε από τον Ελτον Τζων, με στίχους του μόνιμου συνεργάτη και φίλου Μπέρνυ Τόπιν (στην ταινία τον παίζει ο Τζέιμυ Μπέλ) , που ήταν κι αυτός ο οποίος του έμεινε πιστός σε όλη της διαδρομή της ζωής, ίσως επειδή η σχέση τους ήταν καθαρά φιλική και ποτέ ερωτική, και συμπυκνώνει ΟΛΗ την ταινία.

3. «I’ m standing with you» από το φιλμ «BREAKTHROUGH»- Συνθέτης και Στιχουργός η Νταϊάν Γουόρεν

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ενδέκατη υποψηφιότητα για την Νταϊάν Γουόρεν η οποία θεωρείται αυθεντική κινηματογραφική τραγουδοποιός, που γράφει τραγούδια με κινηματογραφικούς κι όχι δισκογραφικούς όρους. Εχει προταθεί για τραγούδια που έγραψε στα φιλμ : «Μανεκέν» (1988), «Υπόθεση πολύ προσωπική» (Up close and personal)(1997), «Con Air» (1998), «Αρμαγεδδών»(1999), «Μια τρυφερή σχέση» (Music of the heart- με την Μέρυλ Στρηπ σε μία από τις 21 ερμηνευτικές, οσκαρικες υποψηφιότητες αλλά και σε ατελέσφορη συνεργασία με τον σκηνοθέτη των ταινιών τρόμου Γουές Κρέηβεν), «Περλ Χάρμπορ» (2002), «Beyond the lights» (2015), «The hunting ground» (2016- το είχε συγγράψει με την Λέιντι Γκάγκα ), «Marshal» (2018), «RBG» (2019). Ολες χωρίς νίκη.

TAYTOTHTA ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Εδώ το τραγούδι ακούγεται στο τέλος αλλά συμβαίνει κάτι ενδιαφέρον. Πρώτα από όλα το φιλμ είναι ένα δράμα το οποίο, με πολύ ωραίο τρόπο (το ευχαριστήθηκα σαν να έβλεπα μικρή ταινία του Κλιντ Ηστγουντ) μιλά για τη δύναμη της Πίστης αλλά με πολύ ωραίο αφηγηματικό τρόπο, με εσωτερικότητα κι όχι με κήρυγμα θρησκοληψίας. Κι αυτό αναδύεται μέσα από ένα δραματικό περιστατικό, ενός παιδιού που πήγε στον άλλο Κόσμο και γύρισε, με πολύ ωραίους χαρακτήρες, μια χαρά μικρή ταινία για να την απολαύσουμε και χωρίς να δώσουμε λογαριασμό σε «κριτικούς» που έχουν από σινεμά μεσάνυχτα. Αυτό που έχει συμβεί με το τραγούδι είναι το εξής: Υπάρχει στη μέση, στην κρίσιμη σκηνή του θαλάμου εντατικής ένα άλλο τραγούδι, που σε κάνει να νομίζεις ότι είναι αυτό που προτάθηκε. Πριν δε από αυτό της εντατικής και μετά , υπάρχουν δύο, τύπου ραπ για να παίζονται από νεανικό συγκρότημα, τα οποία δεν είναι άμοιρα σεναρίου. Κι οι μελωδίες τους σαν να προσεγγίζουν την δραματική μπαλάντα της «εντατικής». Ε, λοιπόν το τραγούδι που ακούγεται στο φινάλε κι είναι τελικά αυτό που προτάθηκε για Οσκαρ, θαρρείς και πατεί στην αρχική μελωδία εκείνου της «εντατικής» και σαν να συγχωνεύει και τα άλλα δύο κι όλα καταλήγουν στο ένα του φινάλε, που εκφράζει και το ψυχικό νόημα των όσων είδαμε. Μπαλάντα είναι αλλά με «ψαγμένη» σύνθεση.

4. «Into the unknown» από το «ΨΥΧΡΑ ΚΙ ΑΝΑΠΟΔΑ 2» («FROZEN 2»)  Μουσική και στίχοι:  Κρίστεν Αντερσον-Λόπεχ και Ρόμπερτ Λόπεζ.  

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ως δίδυμο έχουν πάρει ΔΥΟ ΟΣΚΑΡ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ, το 2014 για το «let it go» από το «ΨΥΧΡΑ ΚΙ ΑΝΑΠΟΔΑ» το πρώτο, και το 2018 για το «Remember me» από το «COCO». Η φετινή είναι η τρίτη τους υποψηφιότητα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Αυτή τη φορά προτάθηκε μόνο το τραγούδι κι όχι το Κινούμενο Σχέδιο και μάλιστα είναι ενδιαφέρον ότι το έργο, υπό μορφή μιούζικαλ, έχει πάρα πολλά τραγούδια, που το καθένα ερμηνεύει  και μια σκηνή. Το τραγούδι, όμως, του φινάλε, έρχεται ακριβώς ως «αποθέωση», όπως γίνεται με τα φαντασμαγορικά φινάλε, μια αποθέωση όμως, περισσότερο ηχητική, που κλείνει το έργο με κάτι πολύ ζωηρό ενώ στιχουργικά, είναι ακριβώς όλο αυτό το παραμύθι που είδαμε. ΚΙ ενώ ως περιεχόμενο στίχων θα περιμέναμε μπαλάντα, οι δυο τραγουδοποιοί μας έκαναν την ανατροπή.

5. «Stand up» από το «HARRIET» . Στίχοι και Μουσική  Σύνθια Ερίβο και  Τζόσουα Μπράιαν Κάμπελ.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Η Σύνθια Ερίβο, που το έγραψε, είναι υποψήφια και για το Οσκαρ Α΄Γυναικείου Ρόλου, είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας και το έγραψε η ίδια για την ταινία που πρωταγωνιστεί και της δίνει τη μεγάλη ευκαιρία..

Για το συνεργάτη Τζόσουα Μπράιαν Κάμπελ είναι η πρώτη υποψηφιότητα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΗΓΟΡΙΑΣ: Ανεξαρτήτως αν το έγραψε ή όχι η πρωταγωνίστρια, είναι τραγούδι που κλείνει την ταινία, είναι «νέγρικο σπιρίτσουαλ» αλλά με πολλές «διακυμάνσεις», είναι απόλυτα η ψυχολογία της ηρωίδας, ενός υπαρκτού προσώπου της Αμερικάνικης Ιστορίας και δη της Μαύρης Αμερικής, μιάς σκλάβας που κατόρθωσε να το σκάσει από τους αφέντες της και στη Φιλαδέλφεια όπου κατέφυγε οργάνωσε αποστολές απελευθέρωσης των μαύρων σκλάβων. Το φινάλε   έχει το τραγούδι ως ΝΙΚΗΤΗΡΙΟ ΠΟΝΟ, υπάρχει ένας βαθύς πόνος στη μελωδία και στο στίχο κατά την παρότρυνση του «Stand up».

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Η συμπύκνωση ΕΛΤΟΝ ΤΖΩΝ στο «ROCKETMAN» κάτι μου λέει… Περισσότερα ίσως από άλλες συμπυκνώσεις. Διότι, όπως θα παρατηρήσατε, τα τρία από τα πέντε φιλμ έχουν το τραγούδι ως αποκλειστικό εκπρόσωπο στα Οσκαρ. Αρα, δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται…