Εχει την αγωνία του κι ο ΛΗ ΑΪΖΑΑΚ ΤΣΟΥΝΓΚ. Από την Κορέα,με διπλή ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ υποψηφιότητα, σε Σκηνοθεσία αλλά και Σενάριο, και με εξη συνολικές το φιλμ, με δυο ηθοποιούς και καλύτερης ταινίας...και πάλι..ΑΡΓΑ πήγε
Για 12η φορά ΥΠΟΨΗΦΙΑ, δεν το έχει πάρει ποτέ. Το διεκδικεί απόψε για το τραγούδι "Io se" από το φιλμ με τη Σοφία Λόρεν "Η ζωή μπροστά σου". Ο έρωτας, ο βήχας κι η ...αγωνία, δεν κρλυβονται
Τι αγωνία στην ΟΜΑΔΑ του φιλμ-έκπληξη, Ο Ναβαρετε είναι υποψηφιος για το ΟΣΚΑΡ ΗΧΟΥ, τον "συμπρωταγωνιστικό" ρόλο στην ταινία
Ο ηθοποιός που παίζει τον "καθοδηγητή" του Ριζ Αχμεντ στο "ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΟ" κι ειναι ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΓΙΑ Β' ΑΝΔΡΙΚΟ ΡΟΛΟ έφτασε πρώτος πρώτος. Μα, από τι ώρα; Ούτε εγώ δεν είχα τέτοια αγωνία. Μην χάσει το...τραίνο (λόγω του ..Σταθμού). Αχ, πόσο σε καταλαβαίνω
Στον ΜΥΘΙΚΟ Σιδηροδρομικό Σταθμό του Λος Αντζελες. Ενα "αρτ ντεκώ" κτίριο από τα σπάνια. Από τα πρώτα που επισκέφτηκα στο πρώτο μου ταξίδι στο Λος Αντζελες. Διότι εκεί γυρίστηκαν πολλά φιλμ, εγώ όμως πήγα για ένα: ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ (The way were" Εκεί που η Στρέηζαντ δέχεται την επίθεση από τους Ακροδεξιούς μόλις έχει επιστρέψει από τη διαμαρτυρία στην Ουάσινγκτων. Ξαναπήγα.. Ταξίδεψα κι από εκεί. Με το AMTRAC. Απόψε ο μυθικός σταθμός αναλαμβάνει νέο ρόλο. Φιλοξενεί τα Οσκαρ με αφορμή τον Κορονοϊό αλλά στην ουσία σηματοδοτεί το πέρασμα των Οσκαρ σε άλλη εποχή. Μην ξεχνάμε πως τα Οσκαρ δεν τα σταμάτησε ούτε ο Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ο οποίος σταμάτησε και τα Νόμπελ και τους Ολυμπιακιούς Αγώνες. Πως θα τα σταματούσε ο κορονοϊός. Θεία ιδεα να χρησιμοποιήσουν τον Σιδηροδροικό σταθμό, στην παραγωγή εμπλέκεται ο ΣΤΗΒΕΝ ΣΟΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ. ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΡΧΗ
Πριν προχωρήσω στα της «ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ», να πω ότι τελευταία στιγμή μπήκαν στο παιχνίδι της αναμονής, εκ μέρους των ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ και κάποιοι ακόμα, από τα SPIRIT AWARDS. Όχι ότι είναι καθοριστικά, μια τάση, όμως, την δείχνουν. Κι ετούτο επειδή πλέον τα περισσότερα φιλμ προέρχονται από το χώρο της ανεξάρτητης παραγωγής και τα “spirit”εκπροσωπούν ακριβώς αυτό. Με τα τωρινά τους βραβεία ισχυροποιήθηκε το «NOMADLAND» κι άλλο, επισημάνθηκαν στο χώρο των ερμηνευτικών διεκδικήσεων ο ΡΙΖ ΑΧΜΕΝΤ με τον «Ηχο από μέταλλο» κι η ΚΆΡΕΪ ΜΑΛΙΓΚΑΝ από το «Promising Young Woman» ενώ στην ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΙΝΙΑ επισημοποιήθηκε ως διεκδικητής το φιλμ από τη ΒΟΣΝΙΑ, το «QUO VADIS, AIDA?» της ΤΖΑΣΜΙΛΑ ΣΜΠΑΝΙΤΣ , που προτιμήθηκε από το φερόμενο ως φαβορί «Ασπρο πάτο» της Δανίας και του Τόμας Βίντερμπεργκ
Πρώην «Ξενόγλωσση» που άλλαξε όνομα, όχι όμως, και ουσία αφού η Ξένη Γλώσσα παραμένει καθοριστικό στοιχείο για την επιλογή. Κι η Διεθνής Ταινία δεν επιλέγεται με τους κανονισμούς των υπολοίπων κατηγοριών, με την κυκλοφορία δηλαδή των ταινιών στην Αμερική, αλλά με βάση τις υποβολές των Ξένων Χωρών. Οι χώρες υποβάλλουν κι ειδικώς συσταθείσα ΠΟΛΥΜΕΛΗΣ επιτροπή , αντιπροσωπευτική ΟΛΩΝ των κλάδων του Κινηματογράφου, βλέπει κι επιλέγει τις ταινίες με πολύ αυστηρούς κανονισμούς. Η προθυμία των χωρών να υποβάλουν ταινίες για το Ξενόγλωσσο Οσκαρ ήταν από τις επιβεβαιώσεις διεθνούς επικράτησης του θεσμού, όταν ακόμα κι εχθρικές προς την Αμερική χώρες, χωρίς καν διπλωματικές σχέσεις, όπως η Κούβα ή κατά καιρούς το Ιράν και μερικές ακόμα, στον τομέα αυτό προσπερνούν τις διαφορές κι υποβάλλουν ταινία. Και προτείνονται, όπως η Κούβα μια φορά, το δε Ιράν έχει κερδίσει ΔΥΟ φορές το Οσκαρ ενώ το Ισραήλ, παρα τις δεκα υποψηφιότητες, ΚΑΜΙΑ!!!!Αυτοί είναι κι οι λόγοι που οδήγησαν τις χωρες στην προθυμία και το Οσκαρ έφτασε να γίνει global, και φέτος έσπασε πάλι το ρεκόρ υποβολής, 93( !!!!!) χώρες υπέβαλαν ΤΑΙΝΊΑ.
Η Ταινία Πρωταγωνίστριας είναι αυτή που θα «σημανθεί» στη φετινή επιλογή του Α’ Γυναικείου Ρόλου κι εκεί θα παιχθεί όλο το σκηνικό. Κι οι πέντε πρωταγωνίστριες που έχουν επιλεγεί είναι σε έργα που είναι ΣΑΡΩΤΙΚΑ βασισμένα πάνω τους. Με εξαίρεση την ταινία της ΒΑΪΟΛΑ ΝΤΕΗΒΙΣ, τη «Θρυλική Μα Ρέινυ», που στην περίπτωση της έχουμε ανάδειξη ενώ υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες.
Απομένουν τρία αφιερώματα και την ΚΥΡΙΑΚΗ ξημερωματα ΔΕΥΤΕΡΑΣ προσερχόμαστε στο ραντεβού
Την ΚΥΡΙΑΚΗ, ξημερώματα ΔΕΥΤΕΡΑΣ,εκεί κατά τις 2 το πρωί, έτοιμοι για το ΕΤΗΣΙΟ, ΟΣΚΑΡΙΚΟ ραντεβού μας, που έγινε παράδοση.