Είναι πολύ συγκινητική η ιταλική ταινία «ΜΠΕΡΛΝΓΚΟΥΕΡ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΠΙΔΑ» μια και καταφέρνει να φέρει εις πέρας αυτός που μας το δείχνει ΄τι είχε ως πρόθεση: Την προσέγγιση του ηγέτη της Ιταλικής Αριστεράς Ενρικο Μπερλινγκουέρ, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, μόλις στα 62 του χρόνια, πάνω στην ακμή του, μέσα από την ανθρώπινη διάσταση. Είναι σαφείς οι καταβολές τύπου Βιττοριο Ντε Σίκα, όταν του συζητούσαν για μια ταινία και του έλεγαν «θελουμε το δικό σου ανθρώπινο άγγιγμα»

Ναι, είναι ένας θρίαμβος που για τους ποιητοκεντρικούς θα στραφεί όλο στον δημιουργό ΠΟΛ ΤΟΜΑΣ ΑΝΤΕΡΣΟΝ, διότι είναι πράγματι η καλύτερη μέχρι τώρα δουλειά του, η πιο ώριμη, η πιο περίτεχνη κι η πιο εξελιγμένη σκηνοθετικά σε συνάρτηση απολυτη με το σεναριο…Μα είναι κι ένας θρίαμβος επί του έργου, αν καθίσουμε να δούμε ΤΟ ΕΡΓΟ, που έχει φτιάξει ο Πολ Τόμας Αντερσον, με κριτήρια καθαρώς εργοκεντρικά, και ,ναι, πρόκειται για θρίαμβο

Διότι περί «μαθήματος» πρόκειται, ως έτσι το απόλαυσα, είχα ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΔΩ ΤΕΤΟΙΟ ΕΡΓΟ.

Επειδή πολλές φορές επικαλούμαστε τον «πρωτοεμφανιζόμενο» ως όρο για άλλοθι, επιείκεια, χατίρι ή και για  κόλαφο.. Εδώ έχουμε έναν   ο οποίος υπογράφει σενάριο και σκηνοθεσία κι η προϊστορία του τον δηλώνει ηθοποιό. Είναι ο ZAK ΓΚΡΕΓΚΕΡ- στην ουσία δεν είναι πρωτόβγαλτος αλλά…δευτεροετής. Αν αυτό σημαίνει κάτι.