Ο τίτλος αφορά στο Βραβείο Ensemble Cast, της ομαδικής, δηλαδή, ερμηνείας που άλλο αναμενόταν κι άλλο προέκυψε και ίσως εκ του… πουθενά. Κι εγένετο…. HIDDEN FIGURES
Ευκαιρία είναι, μέσα από εδώ, να ξεκαθαρίζονται μερικά πράγματα γύρω από το θέμα της μουσικής στον κινηματογράφο και των κανόνων αξιολόγησης της. Διότι υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση από μεριάς πολλών fan, που φτάνει τα όρια της παρερμηνείας.
Μετά τους ΜΟΝΤΕΡ άλλο ένα κινηματογραφικό Σωματείο δίνει την ψήφο του στο «La-La-Land» κι αυτοί είναι οι Παραγωγοί.
Η ταινία με ενθουσίασε. Με κατέπληξε. Μπορεί να μην κάνω καν μεγάλο κείμενο επειδή τα «ωσανά» κουράζουν. Και δεν είναι κι ωραία. Όταν όμως έχεις τέτοια ταινία, στα ωσανά θα καταλήξεις.
Τρίτη 24 του μήνα ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα Οσκαρ, Παρασκευή 27 του ίδιου μήνα βγήκε το πρώτο σωματειακό ανακοινωθέν.
Κι όλο αυτό που «ευαγγελίζεται» ο ΠΑΜΠΛΟ ΛΑΡΑΙΝ, και κυρίως εκείνοι που «σπρώχνουν» τον Χιλιανό σκηνοθέτη ότι ανανεώνει τη φόρμα του «biopic», δεν δικαιώνεται από το αποτέλεσμα.
Ξεκινάμε φέτος το ετήσιο αφιέρωμα μας από αυτή την κατηγορία. Η οποία, μέσα σε όλα τα άλλα της, έχει αυτή τη χρονιά κι ένα πρόσθετο ενδιαφέρον μια κι είναι η κατηγορία η πιο…. «αδύναμη», ας το πούμε έτσι, για το «LA-LA-LAND». Το οποίο παρακάτω θα βαρεθείτε να το βλέπετε μια κι είναι υποψήφιο συνολικά για 14 αγαλματάκια.
Κι όχι η ΤΑΙΝΙΑ. Θα εξηγήσω αμέσως τι συμβαίνει αλλά και το πως διαχωρίζονται ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΕΜΑ-ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΡΓΟ. Και σε τι μπορεί να οφείλεται όλο αυτό.
…πριν ξεκινήσω τις ανά κατηγορία αναλύσεις, πολύ σύντομα, μια και φέτος έχουμε το μικρότερο ενδιάμεσο χρόνο μεταξύ ανακοίνωσης υποψηφιοτήτων κι ημερομηνίας απονομής. Και φυσικά θα ξεκινήσω από το ελληνικό dream– team ΛΑΝΘΙΜΟΣ- ΦΙΛΙΠΠΟΥ- «ΑΣΤΑΚΟΣ»
Εδώ δημοσιεύονται μόνο οι ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ κι όχι κείμενα σχετιζόμενα με αυτές. Οι υποψηφιότητες ακολουθούν την επίσημη οδό, όπως τις δίνει η Ακαδημία Κινηματογράφου