Βασικό ατού της ταινίας. Μιούζικαλ με κάμερα αλά νουβέλ βαγκ από Σουηδό διευθυντη φωτογραφίας που φωτισε το γκρίζο και το μπλε
Εχασε η δικιά μας
Ακριβώς όπου επένδυσε ο ΜΕΛ ΓΚΙΜΠΣΟΝ ως σκηνοθέτης. Στο μοντάζ και στον ήχο. Τώρα καθάρισε. Με αυτά τα δύο πήρε αυτό που ήθελε.
Το χάρηκα όσο και τον ήχο του ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Πρώτη πίστωση. Νίκησαν τα χρώματα, η διαρκής "σύγκρουση" γκρίζου και μπλέ. Εκεί που στηρίζεται κι ο σκηνοθέτης. Στην αντίθεση των δύο χρωμάτων, το μελαγχολικό και το μιούζικαλ
Ελήφθη υπόψη το παιδικό κοινό! Ο προβληματισμός πάνω στο τι ζητάμε από το κινούμενο σχέδιο κι αν πρέπει να το στερήσουμε από τα παιδιά
Δεύτερο Οσκαρ για Φαραντί, δεύτερο και για Ιράν, πρώτο για... Τραμπ, άκλαυτο το "Τόνι Ερντμαν". Δεν το ενέκριε ΚΑΜΙΑ άλλη Ακαδημία πλην Ευρωπαικής, αυτά τα μάκρη του τα ατελείωτα, δεν εγκρίνονται από τους κινηματογραφιστές
Τα λόγια είναι περιττά