Ο «Λογιστής», που συνεχίζει ακάθεκτος στις αίθουσες, διαθέτει ΕΥΡΗΜΑ κι αυτό τον κάνει διαφορετικό από άλλες ταινίες του ψυχαγωγικού σινεμά που έχουμε δει μέχρι τώρα.
Το νυχτέρι στην Αβάνα ξεκινά από την «BODEGUITA DEL MEDIO», «La bodeguita del medio», την «αποθηκούλα (ή την..."ταβερνούλα") στη μέση του δρόμου». ΚΙ είναι αφετηρία πολλαπλή. Από τη μια σε οδηγεί στα νυχτοπερπατήματα της κουβανικής πρωτεύουσας κι από την άλλη σε πάει κατευθείαν στον ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΙ, που γίνεται νυχτερινός (αν θέλεις και ημερήσιος) οδηγός σου. Και βέβαια και στο ΜΟΧΙΤΟ.
Και για του λόγου το αληθές, σε σχέση με όσα έγραφα σε προηγούμενη ανταπόκριση από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ότι δηλαδή είναι κινηματογραφική γιορτή αλλά όχι και Φεστιβάλ, ιδού η «SIERANEVADA» που παίχτηκε στο Φεστιβάλ και σε δύο μέρες κυκλοφόρησε στην Αθήνα.
Εγραφα λοιπόν στην πρώτη ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη πως από την ώρα που το Φεστιβάλ έγινε διεθνές έχει να αντιμετωπίσει το γεγονός πως προηγούνται χίλια και βάλε Φεστιβάλ που διεξάγονται σε όλο τον κόσμο. Οπότε , τι να περισσέψει για εδώ;
Με ελληνικά φιλμ θα ξεκίναγα τη σύντομη παραμονή μου στη Θεσσαλονίκη επί τη ευκαιρία του 57ου (διεθνούς πιά) Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Θα δείτε πιο κάτω τη λίστα που την παραθέτω πλήρη οπότε μπορείτε να καθίσετε και να τη μελετήσετε, όσοι ενδιαφέρεστε. Κι ως θεατής κι ως κριτικός αλλά κι ως Ακαδημαικός εννοώντας την ιδιότητα του μέλους της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ , έχω να κάνω μερικές επισημάνσεις. Κι όσοι επιθυμείτε θα μπείτε λιγάκι και στη λογική των Ακαδημιών.
Γράφτηκαν «τέρατα» από τις Κάνες όταν η επιτροπή ανακοίνωσε την απονομή του ΧΡΥΣΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ σε τούτο το φιλμ του ΚΕΝ ΛΟΟΥΤΣ. Δεν το πίστευα. Σαν να είχαν βραβεύσει κι εγώ δεν ξέρω τι.
Άλλη μια ελληνική ταινία που έχει ταλαιπωρηθεί μέχρι να τα καταφέρει να βγει στις αίθουσες. Και σίγουρα, θα έχει να αντιμετωπίσει και την προκατάληψη πως «ε, αφού δεν βρήκε μεγάλο γραφείο διανομής…» . Λες κι εκείνες που βρήκαν το μεγάλο γραφείο έγιναν δεκτές μετ’ επαίνων.
Επίσημη υποβολή της ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ για τα ΟΣΚΑΡ τα περσινά, στα ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ (του 2015) πήρε υποψηφιότητα στην κατηγορία του ΣΕΝΑΡΙΟΥ.
Είχα κάνει εκτενή αναφορά στο κεφάλαιο 3 από το ταξίδι της Κούβας για το πώς έχει εκεί η Υγεία και για όλο το πλαίσιο που σχηματίστηκε μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και τους έφερε στο σημείο «αμήν». Στο τωρινό δημοσίευμα θα αναφερθώ και σε άλλα ώστε αυτό το πλαίσιο να γίνει περισσότερο κατανοητό, πριν βγούμε στις νυχτερινές βόλτες αλλά και στις… ημερήσιες. Ωστε να πάρουμε γεύση τόσο από τη νύχτα όσο κι από τη μέρα.