Προτίμησα ως τίτλο της κριτικής την επισήμανση διαχωρισμού από το έργο του Αντον Τσέχωφ, διότι το «Τρεις αδελφές» υποχρεωτικά παραπέμπει στο έργο εκείνου. Κι ο θεατής μπορεί να το σκεφτεί με επιφύλαξη, αν θα πάει, εκείνος δηλαδή που το έχει δει πολλές φορές, να πάει να δει και μια ΤΟΥΡΚΙΚΗ βερσιόν. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ!
Προτάσσω στον τίτλο της κριτικής τα ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΦΕ διότι είναι το πρώτιστο ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ της ταινίας για το οποίο μπορώ να μιλήσω.
Από την ταινία λείπει η «μεγαλοσύνη» εξού και δεν μετάνιωσα, που, αυτήν ειδικώς, αποφάσισα να τη δω από το NETFLIX κι όχι στην αίθουσα. Το ένστικτο με καθοδήγησε για μια ακόμα φορά.
Διότι, σε αυτή την ταινία, ακόμα κι αν συμπτωματικά έχει συμβεί, μια ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ του ελληνικού κινηματογράφου των τελευταίων 45 και κάτι χρόνων, δείχνει ότι πήρε τέλος. Από τη στιγμή που μια φορά μπόρεσε και συνέβη, σημαίνει ότι ΜΠΟΡΕΙ. Η θεωρία του «auteur» της οποίας είμαι πολέμιος και τη θεωρώ σημαντικά υπεύθυνη για τα δεινά, εδώ κατακρημνίστηκε. Κι αναδεικνύονται ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οι συντελεστές!
Θα δείτε πόσες ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΕΣ κατηγορίες υπάρχουν σε αυτό που εμείς λέμε «ηχητικό μοντάζ» και κάπου μένουμε θολωμένοι ή θεωρούμε ότι «καθαρίσαμε» ενώ από κάτω υπάρχει μια σύνθεση υλικών, όπως άλλωστε και το κανονικό «μοντάζ» τι είναι παρά «συναρμολόγηση» πλάνων και στοιχείων
Κι επιπλέον και «ιστορικά ακριβές», που σε άλλες περιπτώσεις κάτι τέτοιο δεν με ενδιαφέρει αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού σου δείχνει την Ιστορία μιας μάχης κι αυτό είναι το ζητούμενο του, οφείλει να είναι.
Βγήκε νωρίς – νωρίς φέτος κι η προκριματική λίστα των 10 Ξενόγλωσσων Ταινιών, που από φέτος το βραβείο μετονομάζεται σε «INTERNATIONAL», ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΙΛΜ. Μαζί με αυτά, η Ακαδημία πρωτοτύπησε και σε κάτι ακόμα, στο να βγάλει «προκριματική λίστα» σε κάποιους κλάδους , όπως η ΜΟΥΣΙΚΗ, το ΤΡΑΓΟΥΔΙ, τα ΕΦΦΕ, το ΜΑΚΙΓΙΑΖ.. Για όλα αυτά θα διαβάσετε πιο κάτω κι ετοιμαστείτε να «παίξετε». Μια κι από την προκριματική λίστα θα ψηφιστούν τελικώς οι πέντε υποψήφιοι της κατηγορίας.
Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που η Δανία με προβληματίζει, αν όχι με απογοητεύει, με την επιλογή της τι να στείλει στα Οσκαρ .
Είναι τέτοια η τρέλα φέτος με την αλλαγή ημερομηνίας των OSCAR, που έρχονται περίπου ένα μήνα μπροστά – θα απονεμηθούν στις Φεβρουαρίου, όπου έχουν τρελαθεί κι ι πάντες γύρω τους που θέλουν να πάρουν μερτικό από αυτά. Το Σωματείο των ΜΑΚΙΓΙΕΡ-ΚΟΜΜΩΤΩΝ για παράδειγμα, φτάνει στο σημείο να απονείμει βραβεία (όχι να ανακοινώσει υποψηφιότητες) δύο μέρες ΠΡΙΝ ανακοινωθούν οι υποψηφιότητες των OΣΚΑΡ.
Ναι, τη χαρακτηρίζω «σοφιστικέ» αυτή τη γαλλική κομεντί διότι ενώ έχει στοιχεία για να χαρακτηριστεί «φάρσα» ή κάποια άλλα για να τη θεωρήσεις «ρετρό», εντούτοις το «ΠΝΕΥΜΑ» που τη διακατέχει είναι τέτοιο ώστε να την κάνει μια διασκέδαση ποιότητος, όπου το είδος «κωμωδία» βρίσκει την πνευματική εκδοχή του.