Ηταν ένα από τα κάστρα δικής μου προκατάληψης που ισοπεδώθηκε κι από το οποίο εισέπραξα κι ένα μάθημα, όχι πλέον κινηματογραφικό αλλά της ίδιας της ζωής.
Ο Ρυθμός, η ραχοκοκαλιά, η συνεκτικότητα… Τρία βασικά της δημιουργικής ύπαρξης μιας ταινίας εκφράζονται από το ΜΟΝΤΑΖ. Και να ΄ταν μόνο αυτά…Με τα πάντα συνδέεται.. Και με τη φωτογραφία, την κίνηση της κάμερας, τον ήχο, τις επιλογές του ήχου, όλα αυτά βέβαια, αναλόγως με την εκάστοτε περίπτωση. Με το σενάριο να δείτε πόσο συνδέεται. Μοντέρ έχει αλλάξει τον τρόπο γραφής σεναρίου- έχω αναφερθεί πολλές φορές στο παράδειγμα του δασκάλου ΠΗΤΕΡ ΖΙΝΕΡ, που πήρε το Oscar Μοντάζ για τον «Ελαφοκυνηγό» κι ο οποίος στο «Νονό» με το μοντάζ που εισηγήθηκε άλλαξε τον τρόπο γραφής του Κόπολα, το μετέτρεψε σε τρεις παράλληλες δράσεις και τα έφερε όλα μαζί στην ίδια κορύφωση ως να ήταν ένα .
Θα ξεκινήσω από το ζευγάρι. Αν και κανονικά πρέπει να ξεκινήσω από το σενάριο. Θα ξεκινήσω , όμως, από το ζευγάρι, τον ΑΝΤΑΜ ΝΤΡΑΪΒΕΡ και την ΠΕΝΕΛΟΠΕ ΚΡΟΥΖ, με τους οποίους ο σκηνοθέτης ΜΑΙΚΛ ΜΑΝ δεν ξέρω πόσο, κι αν , ασχολήθηκε
Η Κάμερα, τα Φώτα, η Εκκίνηση για το γύρισμα…Το ντεκόρ που έχει προηγηθεί και το χρώμα που έχει επιλέξει ο σκηνογραφικός υπεύθυνος για να φωτίσει ο διευθυντής φωτογραφίας.. Το φυσικό φως που κυνηγά τη συγκεκριμένη «φωτοσκίαση» για ατμόσφαιρα αλλά και για ρακόρ με την προηγούμενη λήψη που μπορεί να μην είναι κι η προηγούμενη σκηνή με τη σειρά που έχουν γίνει τα γυρίσματα ή με τη σειρά που θα μονταριστούν,, ο φωτισμός πλατώ όταν εκ του μηδενός μέσα στο στούντιο και βάσει ενός ντεκόρ καλείσαι να δημιουργήσεις με τα φώτα έναν ολόκληρο κόσμο.. Αυτά είναι η προετοιμασία πριν την εκτέλεση που είναι η αρχική πρόταση.
Η αγαπημένη μου κατηγορία, αυτή στην οποία έχω αφοσιωθεί. Κι ειδικά στου πρωτότυπου σεναρίου , χωρίς να απέχω σε τίποτα από του Εκ Διασκευής. Απλά, στο πρωτότυπο παίζει ρόλο κι η σύλληψη της ιδέας, ενώ στο Εκ Διασκευής, έρχεται έτοιμο -όχι όμως ότι είναι κάτι εύκολο κι εκείνο, διότι θέλει εξ αρχής δουλειά και γράψιμο)
Ως σκηνικό παιχνίδι στήνεται κι ως τέτοιο εξελίσσεται μέχρις ενός σημείου, το έργο του Γαλλο-Φλαμανδου ΕΡΙΚ-ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΣΜΙΤ «ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ» που παίζεται στο θέατρο «Βεάκη» με τον ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΕΖΟ και τον ΠΥΓΜΑΛΙΩΝΑ ΔΑΔΑΚΑΡΙΔΗ, ο οποίος συνυπογράφει και τη σκηνοθεσία μαζί με τον ΣΩΤΗΡΗ ΤΣΑΦΟΥΛΙΑ
Ο ΗΧΟΣ με τις πάμπολλες επιμέρους «υποδιαιρέσεις» του, αν ρίχνει κανείς μια ματιά κάθε χρόνο στις Σωματειακές υποψηφιότητες, ειδικά εκεί που ανήκει το Ηχητικό Μοντάζ. Το γεγονός ότι είναι ξεχωριστό Σωματείο οι Ηχολήπτες της μείξης με τους άλλους του Ηχητικου Μοντάζ, κάτι πολύ σοβαρό σημαίνει. Το γεγονός επίσης ότι στο Σωματείο των Μοντέρ Ηχου, υπάρχουν «τρελές» ειδικότητες, αν θέλει κάποιος να μορφωθεί στα περί του Ηχου..Μέχρι για τους διαλόγους, ή για τις μουσικές, χώρια τα εφέ του ήχου κι όλων των λοιπών λογιών τα ευρήματα.. Εξού κι ο Ήχος πλέον κατεβαίνει ως κάτι ενιαίο στην Ακαδημία κι από κει πέρα, τα επιμέρους τα αναλαμβάνουν τα Σωματείο.
Αυτό είναι το ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ της νέας ταινίας του ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΕΗΝ, κάποιοι που ξέμειναν. Πάνω σε αυτή τη στέρεη βάση ,ο σεναριογράφος ΝΤΕΗΒΙΝΤ ΧΕΜΙΝΓΚΣΟΝ, έχει καρφώσει τον διαβήτη κι από αυτό το σημείο αρχίζει και τον ανοίγει και τον κάνει κύκλο. Κι ο κύκλος αυτός ενώ δείχνει μικρός, καταλήγει ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Και τούτο γιατί; Επειδή είναι πανανθρώπινος.
«Τώρα ήρθες; Αμ τώρα παίζω χαρτιά…» -για να παραλλάξουμε λίγο τη Βλαχοπούλου στη «Χαρτοπαίχτρα»
Τι να τις κάνουμε τις υποψηφιότητες του Σωματείου ΜΟΝΤΕΡ που ανακοινώθηκαν εκ των υστέρων, χωρίς να έχουμε πιά την αγωνία του δικού μας ανθρώπου, αφού ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΨΑΡIΔΗΣ έχει ήδη προταθεί για το Oscar στο «Poor things». Γιατί το έκαναν αυτό οι ΜΟΝΤΕΡ κι ανακοίνωσαν τρεις μέρες μετά, στερώντας μας το σασπένς, άγνωστον.
Καλή μας αρχή. Ξεκινάμε τα ετήσια αφιερώματα οσκαρικών αναλύσεων ΟΛΩΝ των κατηγοριών ταινιών ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ , που το PANTIMO.GR το έχει μεταβάλει σε Θεσμό.