Στα χτεσινά βραβεία του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ βγήκε μια ετυμηγορία με περισσό ενδιαφέρον. ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ανέδειξαν την εργασία του Πολωνού ΛΟΥΚΑΣΤΣ ΖΑΛ στην ταινία του ΠΑΒΕΛ ΠΑΒΛΙΚΟΦΣΚΙ «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»

Ωρα και για σεναριακή κατηγορία. Πιάνουμε το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ επειδή υπάρχει έμμεσα ελληνικό ενδιαφέρον λόγω σκηνοθεσίας Λάνθιμου- την «Ευνοούμενη» εννοώ.

Μπαίνουμε σιγά σιγά και στις ερμηνευτικές κατηγορίες, πιάνουμε σήμερα τον β’ ανδρικό ή supporting, όπως τον λένε οι Αμερικάνοι, που είναι κι ο σωστός όρος, όπως έχω αναφέρει πολλές φορές. Κι επειδή , η κατηγορία αυτή είναι σαν την αλήστου μνήμης…. Β’ ΑΘΗΝΩΝ, που περιλαμβάνει απεραντοσύνη, από ρόλο της μιάς σκηνής μέχρι συμπρωταγωνιστικό, η φετινή πεντάδα δίνει τη δυνατότητα, σε όποιον θελήσει να ασχοληθεί περαιτέρω, να το καταλάβει καλύτερα.

Το πιο σημαντικό, κατά την γνώμη του υπογράφοντος, είναι πως βλέποντας αυτό το φιλμ, δεν αντιλαμβάνεσαι με βεβαιότητα αν αυτός που το έκανε είναι Ισραηλινός ή Παλαιστίνιος. Και ξέρετε γιατί; Διότι αυτό περί «ΙΣΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ» σπάνια το βλέπουμε σε έργα, ειδικά σε έργα που προέρχονται από διακεκαυμένες ζώνες. Κι επειδή οι «ίσες αποστάσεις» δεν αφορούν  στην πολιτική αλλά στην ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, που είναι και το δυνατό σαιξπηρικό αρχέτυπο.  Κι επειδή ο παράταιρος αυτός έρωτας βάλλεται εξίσου από Ισραηλινούς και Παλαιστινίους όπου ο καθένας έχει τη δική του μεριά, όχι πάνω στο «συμπεθέριασμα» αλλά στα όσα συμβαίνουν και παρεμβαίνουν.

Τα blockbusters έχουν και φέτος την απόλυτη κυριαρχία στην κατηγορία αυτή, που είναι κι η κατηγορία τους και που , όπως έχω εξηγήσει και κατά το παρελθόν, ουσιαστικά σε αυτό το βραβείο «προσμετρείται» και το ποιο από τα blockbusters είναι το πιο αποδεκτό ως σύνολο. Κι αυτό εκδηλώνεται μέσω των εφφέ. Διότι, λίγο έως πολύ, όλα αυτά τα φιλμ έχουν πολύ καλά οπτικά εφφέ. Στο τέλος, όμως, εκείνο που μετράει περισσότερο είναι είτε η λειτουργικότητα (περίπτωση «Ex machina» όπου το εφφέ στήριζε σενάριο κι όχι… όγκο) είτε η ξεχωριστή έμπνευση πάνω σε κάτι.

Με «AVENGERS: INFINITY WAR» «κατεβαίνουν» στη μάχη των ΟΣΚΑΡ οι του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ αλλά …όχι μόνο. Διότι, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, στη λίστα των νικητών οι επιμέρους ειδικότητες είναι τόσες πολλές ώστε να περιλαμβάνουν κι άλλα φιλμ κι έτσι να δημιουργηθεί σασπένς.

Δεν θα χρειαζόταν να επαναλάβω και φέτος, όπως το κάνω κάθε χρόνο, πως το ΤΡΑΓΟΥΔΙ κρίνεται με καθαρώς ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ κριτήρια κι όχι με δισκογραφικά, σουξεδιάρικα, συναυλιακά, τραγουδιστικά, αν έμεινε και πόσες εβδομάδες στην κορυφή του chart κλπ, κλπ. Θα το κάνω μόνο επειδή μπαίνουν καινούργιοι αναγνώστες στο PANTIMO.GR και δεν έχουν προλάβει να ενημερωθούν για τα παρελθοντικά (Τον Ιανουάριο είχαμε αύξηση στους  unique users κατά 12.00 άτομα). Συνεπώς θα ξαναπώ τα παραπάνω, όπως τα ίδια θα πω και για τη ΜΟΥΣΙΚΗ , όταν θα φτάσει η ώρα της δικής της ΑΝΑΛΥΣΗΣ.

Φέτος το ΜΟΝΤΑΖ ως οσκαρική κατηγορία αλλά και εν γένει, για να μάθει κι ο εξω-κινηματογραφικός κόσμος τι σημαίνει «ΜΟΝΤΑΖ» και πόσο σημαντικό είναι στη δημιουργία, στην ΥΠΑΡΞΗ μιας ταινίας, αποκτά ΕΛΛΗΝΙΚΟ ενδιαφέρον. Κι αυτό διότι στην ταινία του επίσης ΕΛΛΗΝΑ σκηνοθέτη ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ «Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ», ο Ελληνας μοντέρ κι εκ των κορυφαίων, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΨΑΡΙΔΗΣ, προτάθηκε για το ΟΣΚΑΡ. Δηλαδή, το ΜΟΝΤΑΖ προτάθηκε για το Οσκαρ, το μοντάζ που έκανε ο Μαυροψαρίδης. Κι έτσι λόγω Μαυροψαρίδη-Λάνθιμου- «Ευνοούμενης» (κι ας είναι αγγλική παραγωγή) θα έχουμε ελληνικό κίνητρο, οπότε μοιραία τα φετινά Οσκαρ θα είναι τα πιο συναρπαστικά για την ελληνική επικράτεια αλλά και για τον απανταχού Ελληνισμό. Κι αυτό διότι ,ο Μαυροψαρίδης ήδη τιμήθηκε με το ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΩΝ ΜΟΝΤΕΡ ΑΜΕΡΙΚΗΣ που σημαίνει ότι είναι μια ανάσα πρίν από το Οσκαρ. Ωστόσο, επειδή έχουν δύο κατηγορίες στο Σωματείο, του ετοίμασαν κι ΑΝΤΙΠΑΛΟ από την άλλη κατηγορία, τη δραματική (ο Μαυροψαρίδης βραβεύτηκε για την «Ευνοούμενη» στην κατηγορία του μοντάζ «κωμωδίας», μια και το έργο ως σάτιρα στην κωμωδία υπάγεται..) κι ο αντίπαλος αυτός είναι ο ΤΖΩΝ ΟΤΤΜΑΝ για το μοντάζ του «BOHEMIAN RHAPSODY»

ΤΡΙΑ ακόμα ΣΩΜΑΤΕΙΑ όρισαν τους ΝΙΚΗΤΕΣ τους στο διήμερο  και ξεκαθάρισαν τα πράγματα προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα των ΟΣΚΑΡ. Με πρώτο και κυριότερο το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ

Το 2016 η ΚΟΛΟΜΒΙΑ πήρε τη μία και μοναδική ως τώρα υποψηφιότητα της για ΟΣΚΑΡ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ταινίας με ένα παράξενο, μαυρόασπρο, εθνολογικό-πολιτισμικό φιλμ, που λεγόταν «ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ» με το οποίο μας είχε επισημάνει τον σκηνοθέτη  ΣΙΡΟ ΓΚΙΕΡΑ.