Και προχωρώ στην ταινία. Η οποία ταινία έχει μικρότερο ενδιαφέρον από εκείνο που λογικά θα προοριζόταν, μια και βιογραφεί τον Μ πρους Σπρίνγστην , με βάση μια συγκεκριμενη περίοδο, που αφορά στις αρχες δεκαετίας ’80 και πως φτάνει στο άλμπουμ «Nebraska» που θα τον οδηγήσει στη δόξα και στο σουξέ “Born in the USA”. Η ταινία δεν εξετάζει την περιοδο αυτή με τον τρόπο που συνηθίζουν οι μουσικές βιογραφίες, μεγαλων αστερων και τεραστιων προσωπικοτήτων οι θεατές κι οι φαν του, δεν θα δουν σκηνές από συναυλίες, θριάμβους, ιδρώτες, παρασκήνια και τις γυναίκες να σέρνονται ή τον αντικτυπο στο κοινό και στη νεολαία..Θα τα δουν αυτά, κάπως αμυδρα. Διότι το ζητούμενο της ταινίας είναι το «μέσα» του Σπρίνγκστην, η ψυχολογική του πλευρά, συνεχως ανατρεχει στα ταραγένα βιωματα και στη σχέση με τον παταέρα και το σίτι, αν και οι φαν θα συμπληρώσουν από το δικό τους γλωσσαρι το ότι η ικογενεια του πατέρα ήταν διαγνωσμενοι σχιζοφρενείς κι ο Σορίνγκστην, πάλεψε, και ίσωςπαλεύει ακόμα, με την καταθλιψη,με πρωτο και κυριο φόβο, μην έχει κληρονομήσει από το στιγμα. Εξου κι οι σχέσεις του και με τις γυναίκες και με την καριέρα κλπ. Από την άλλη δεν τον παρουσιάζει ως έναν διαταραγμένο αλλά ως ένα ταλαιπωρημένο από τα βιωματα του ανθρωπο.
Πάνω σε αυτό, πολύ προσεκτικά, σχεδιαστηκε όλη η ταινια, η οποία είναι μεν συνεπής σε αυτό που η ίδια όρισε για τον εαυτό της, δεν ξέρω όμως, πέραν του στενού ενδιαφέροντος πόσο συναρπαστική μπορεί να τη βρουν.
ΚΙ ο ηθοποιός που διαλέχτηκε, ο ΤΖΕΡΕΜΥ ΑΛΕΝ ΓΟΥΑΙΤ, διαλέχτηκε πάνω σε τούτη τη λογική και δεν διαθέτει εκείνο το σεξ απηλ που ήταν από τα βασικα συστατικά της λάμψης και τις εκτίναξης του Σπρίνγκστην, περαν των λοιπων ικανοτητων και ταλέντου. Η επιλογή σαφως κι εχει να κάνει με τη συνολική συνεπεια, η οποία, όμως, στο κινηματογραφικό τελος της μερας, για να δανειστω μια φραση από ελληνο-αμερικανικα των ημερών, δεν απογειωνει την ταινία.
Από ερμηνείες κερδίζει σε αποδόσεις εξαίρετης λιτοτητας, ο ΤΖΕΡΕΜΥ ΣΤΡΟΝΓΚ είναι τελειος στο ρόλο του μανατζερ, κι ο ΣΤΗΒΕΝ ΓΚΡΑΧΑΜ στο ρόλο του πατέρα έχει εκείνη τη βαθειά απλότητα που είχε επιδείξει και στο τηλεοπτικό “Adolescence”
Ο ΣΚΟΤ ΚΟΥΠΕΡ ξέρει να σκηνοθετεί ανθρώπους κι εννοείται και ηθοποιούς πάνω σε αυτούς, μην ξεχνάμε ότι αυτός χάρισε στον Τζεφ Μπρίτζες το Oscar στο Crazy heart, σε πολύ νεαρή ηλικία.