Χώρια τι έχει να ζωντανέψει όταν αναλαμβάνει εποχή ή έργο φαντασίας. Δεν θα ξεχάσω αυτό που μου είχε πεί η αείμνηστη ΘΕΩΝΗ ΒΑΧΛΙΩΤΗ ΩΛΝΤΡΙΝΤΣ ότι από όλες τις ταινίες που είχε κάνει, εκείνη που την είχε παιδέψει το περισσότερο ήταν οι «ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΝΔΩΡΑ». Ειδικά, πάνω στο ρόλο της ΦΑΙΗ ΝΤΑΝΑΓΟΥΑΙΗ. Για τον απλούστατο λόγο ότι το σενάριο δεν της έδινε τέτοιου είδους «πατήματα» κι έπρεπε να τα εφεύρει εκείνη. Πιάστηκε από τη λεπτομέρεια του σεναρίου ότι η ηρωίδα θα πήγαινε εκδρομή στο Βερμόντ, που είναι κέντρο χειμερινών διακοπών, σκέφτηκε να της βάλει το μάλλινο σκουφάκι…. Κι αυτό γέννησε ιδέες για τα υπόλοιπα.! Κι ο ΣΥΝΤΝΕΥ ΠΟΛΛΑΚ έμεινε έκθαμβος.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΣΚΑΡ ΚΟΣΤΟΥΜΙΩΝ ΕΙΝΑΙ:
- CAROL
Σάντυ Πάουελ
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Από τις κορυφαίες ενδυματολόγους του σημερινού σινεμά, έχει ΤΡΙΑ ΟΣΚΑΡ στο ενεργητικό της. Για τον «ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ ΣΑΙΞΠΗΡ» το 1999, για το «AVIATOR» το 2005 και για το «YOUNG VICTORIA» το 2010. Μαζί με το φιλμ «CINDERELLA» που θα δούμε πιο κάτω, για το οποίο επίσης είναι υποψήφια, συμπληρώνει 12 υποψηφιότητες.
Οι χαμένες της ήταν : «Orlando»(1994), «Τα φτερά της αγάπης» (1998), «Velvet Goldmine»(1999)(διπλή υποψηφιότητα τότε, είχε χάσει από τον ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ στο «Ερωτευμένος Σαίξπηρ»), «Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης» (2003), «Η κυρία Χέντερσον παρουσιάζει» (2006), «Tempest»(2011), «Hugo»(2012)
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Η ενδυματολόγος έχει αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης αφενός στην αναπαράσταση εποχής που είναι οι αρχές της δεκαετίας 50 αλλά από την άλλη αυτό το έχει αναλάβει σε ανθρωποκεντρικό έργο, όπου η σκηνοθεσία επικεντρώνεται στα πρόσωπα. Κι είναι αυτή η οποία πρέπει να δικαιολογήσει με το ρούχο το κεντρικό πρόσωπο που είναι γοητευτική αστή κυρία, η Κάρολ, η οποία με την αύρα της «ξεμυαλίζει» ερωτικά τη νεαρή υπάλληλο καταστήματος…. Και συγχρόνως καλείται με το ρούχο να αναδείξει σε σταρ την Κέιτ Μπλάνσετ , η οποία θα δοκιμάσει για πρώτη φορά ως επόμενο βήμα στην καριέρα της να κάνει starperformance και το ρούχο παίζει ως βασική προυπόθεση για να μπορέσει η ηθοποιός να το κάνει. Και φυσικά γίνεται όλο αυτό με μεγάλη επιτυχία κι η συμβολή της Πάουελ είναι τεράστια. Όπως κι η ενδυματολογική αντίθεση με αυτά που φορά η Ρούνυ Μάρα (κλειστά γιακαδάκια κλπ) που να εντείνει και τη διαφορά των χαρακτήρων, να δικαιολογεί το πώς η φτωχιά γοητεύτηκε και να της προσδίδει και σεμνότητα ώστε να επέρχεται πιο έντονα η ανατροπή των συμβάσεων.
- CINDERELLA
Σάντυ Πάουελ
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Διαβάστε στην παράγραφο «CAROL» - είναι κι εκεί υποψήφια.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Όταν είχα δει την ταινία την άνοιξη του 2015 είχα γράψει κριτική αφιερωμένη ολόκληρη στη ΣΑΝΤΥ ΠΑΟΥΕΛ λέγοντας πως «ΣΤΑΡ της ταινίας είναι η ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ». Κι εδώ, όπως και στην «Carol», τα κοστούμια υποκατέστησαν τα σκηνικά, κυριαρχούν στο φιλμ, είναι μια πανδαισία χρωμάτων που σκοπό έχουν να μαγέψουν το μάτι , να οργιάζουν τα χρώματα αφού έχει να ντύσει παραμύθι κι επίσης να βοηθά ΠΑΛΙ την Κέιτ Μπλάνσετ στο ρόλο της κακιάς μητριάς του παραμυθιού, που ανταγωνίζεται την Σταχτοπούτα. Highlights, τα κοστούμια στη βραδιά του χορού, το ανοιχτό πράσινο για την Μπλάνσετ με ιδιαίτερη προσοχή στους ώμους-το «ευαίσθητο σημείο» για να φτιάξεις ρούχο χαρακτήρα και εκείνο το απέραντο γαλάζιο της Σταχτοπούτας.
- ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΝΙΑ (The Danish girl)
Πάκο Ντελγκάδο
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Δεύτερη υποψηφιότητα μετά την ατυχήσασα στο μιούζικαλ «Les miserables» του ίδιου σκηνοθέτη, του Τομ Χούπερ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Στη Δανία του 1926, στον κόσμο των εικαστικών Τεχνών, ήρωες ζωγράφοι και λοιποί μποέμ και κεντρικό πρόσωπο άντρας μποέμ που η σύζυγος ζωγράφος τον χρησιμοποιεί ως γυναικείο μοντέλο και του «λευτερώνει» έτσι τον διεμφυλισμό του που οδηγεί και στην τραγωδία. Το κοστούμι λειτουργεί στην ταινία ως ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ τόσο των σκηνικών που κι αυτά εμπνέονται από το χώρο της ζωγραφικής και πρωταγωνιστούν ως πλαίσιο όσο και των χαρακτήρων που, όταν είναι ζωγράφοι βλέπουμε τη «σφραγίδα» της Τέχνης τους στο πως ντύνονται στις κοινωνικές και κοσμικές εκδηλώσεις ή μέσα στο σπίτι τους με τις ρόμπες και στο ατελιέ τους με κάτι ανάλογο… Όταν είναι γκαλερίστες βλέπουμε μια κοσμική αντίληψη στη λεπτομέρεια του ρούχου με αποθέωση τα κασκόλ που συνοδεύουν κάθε παλτό που φορά ο γκαλερίστας … ενώ στην περίπτωση του κύριου χαρακτήρα, του άνδρα που ντύνεται γυναίκα αφουγκραζόμενος τη διπλή του υπόσταση, το κοστούμι υποκαθιστά σχεδόν πλήρως το μακιγιάζ και βοηθά τον πρωταγωνιστή ΕΝΤΙ ΡΕΝΤΜΕΙΝ να οδηγήσει σε γυναικείες κινήσεις το σώμα του.
- MAD MAX: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (Mad Max: Fury Road)
Τζένυ Μπήβαν
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Βραβευμένη με ΟΣΚΑΡ το 1987 για το «ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΘΕΑ» με τον τότε συνεργάτη της ΤΖΟΝ ΜΠΡΑΙΤ.
Αυτή είναι η δέκατη υποψηφιότητα της. Οι άλλες οσκαρικές επισκέψεις της , που δεν κατέληξαν σε βραβείο , ήταν : «Οι Βοστωνέζες» (1985), «Μωρίς»(1988), «Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ»(1993), «Τα απομεινάρια μιάς μέρας»(1994), «Λογική κι ευαισθησία»(1996), «Η Αννα και ο βασιλιάς του Σιάμ»(2000), «Gosford Park»(2002), «Ο λόγος του βασιλιά» (2011)
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Από τους τίτλους και μόνο των υποψηφιοτήτων και του Οσκαρ της, καταλαβαίνουμε πως η ΤΖΕΝΥ ΜΠΗΒΑΝ ειδικεύεται σε έργα εποχής και κυρίως στη σχολή «Τζέημς Αιβορυ» με την οποία ο σκηνοθέτης έκανε όλες τις καλές ταινίες του. Σε τούτο το φιλμ κάνει μια υπέρβαση «είδους»: «Heavy metal», «high- tech», ρούχα για περιπέτεια «μελλοντολογικής» φαντασίας στην έρημο της Αυστραλίας …. Η οποία έρημος της Αυστραλίας έχει εμπνεύσει ένα ενδυματολογικό Οσκαρ που θεωρήθηκε πρωτοπορία, το «Οι περιπέτειες της Πρίσιλα, βασίλισσας της ερήμου». Κι αυτό επειδή η αυστραλέζικη έρημος μπορεί, σύμφωνα με τις ταινίες να γίνεται σε κάποια σημεία ΚΑΙ πετρώδης ΚΑΙ αμμώδης, εμπνέει ενδυματολογική αντίθεση. Στην περίπτωση του «Mad Max», το κοστούμι γίνεται προέκταση των «gadget» που βρίθει τέτοιων η σκηνογραφία κι όλα μαζί εναρμονίζονται με τα σημεία της ερήμου που γυρίστηκε το φιλμ.
- Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (The revenant)
Τζάκλιν Γουέστ
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Τρίτη υποψηφιότητα, χωρίς νίκη μέχρι στιγμής. Οι προηγούμενες ήταν : «Quills, η πένα της αμαρτίας» (2001), «Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» (2009)
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Ρούχα τραχιά, όπως είναι κι οι χαρακτήρες, όπως είναι κι οι συνθήκες, όπως είναι κι οι αφιλόξενες εκτάσεις που διαδραματίζεται το έργο στην ανεξερεύνητη Αμερική του 18ου αιώνα. Ρούχα που συμβάλλουν στην προώθηση της σκηνοθετικής γραμμής.
Tips: Είναι το μόνο από τα πέντε που δεν προτάθηκε σε καμία κατηγορία του Σωματείου Ενδυματολόγων. Ισως «συντεχνιακά» σκεπτόμενοι στο Σωματείο, το θεώρησαν περισσότερο υπαγόρευση του σκηνοθέτη και δεν αναγνώρισαν πιθανώς πρωτοβουλίες από την ενδυματολόγο. Στην Ακαδημία ωστόσο, το branch των ενδυματολόγων, χωρίς το «συντεχνιακό» κριτήριο, την συμπεριέλαβε στην πεντάδα.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Αν και ταινία ενδυματολόγου είναι η «CINDERELLA» , έχω την υποψία ότι η Ακαδημία θα προχωρήσει σε ανθρωποκεντρική ενδυματολογική επιβράβευση κι όχι σε παραμύθι. Μονομαχία ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ διαβλέπω ανάμεσα σε «CAROL» και «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΝΙΑ». Θα τα περάσουν από ψιλό κόσκινο και τα δύο και θα ήθελα να ήμουν ΕΚΕΙ, να συμμετέχω στις ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ όπου και πάλι οριστικό συμπέρασμα δεν θα έβγαζα, όταν θα μιλούσα με 10-20 ανθρώπους και θα ψήφιζαν 6.120. Απλώς, από το «ψιλό κόσκινο» μπορείς να υποπτευθείς ποιο θα πλειοψηφήσει , (για ποιο είναι πιο ατράνταχτα τα επιχειρήματα δηλαδή), έστω και στον πόντο.