Ο ΤΟΜ ΧΑΡΝΤΥ είναι ένας θαυμάσιος ηθοποιός και στο «ΔΙΔΥΜΟΙ ΘΡΥΛΟΙ» το δείχνει και με το παραπάνω. Αλλωστε- τώρα που έχει καταλαγιάσει μέσα μου η ταινία- θα έλεγα ότι είναι κι ο βασικός (ή κι ο μόνος για καταστάσεις άνω του μετρίου) λόγος για να τη δείτε.

Σε πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση εξελίσσεται ο Χιλιάνος  ΠΑΜΠΛΟ ΛΑΡΕΝ , που μετά το «NO», με το οποίο προτάθηκε για πρώτη φορά για ΟΣΚΑΡ η ΧΙΛΗ, μας δίνει την επόμενη ταινία του , τη «ΜΥΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ»  όπου και πάλι  η χώρα τον επιλέγει για «οσκαρική» εκπροσώπηση

Παρόλα αυτά, άντεξε! Κι αν μη τι άλλο καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να βάλει τον θεατή στο κλίμα της.

Με αυτή την ταινία, η ΙΝΔΙΑ απευθύνεται στα Οσκαρ  ως επίσημη υποβολή χωρίς όμως να κεντράρει επακριβώς στο ποιο είναι το θέμα της: Το εκεί νομικό- δικαστικό  σύστημα ή η ελευθερία του λόγου;