Μου πήρε πολλή ώρα να αποδώσω σε τίτλο το περιεχόμενο της ταινίας του ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ από το βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ ώστε να ξέρει ο θεατής τι ακριβώς πρόκειται να  δει και να μη νομίσει άλλα κι άλλα.  Μη νομίσει ότι θα δει «το μινόρε της αυγής» του Μεσθεναίου ή το «Ρεμπέτικο» του Φέρρη  με πρωταγωνιστή αυτή την φορά τον Βασίλη Τσιτσάνη.

Τώρα που έρχεται και σε μας.. Στην Αμερική συνέβη νωρίτερα… Ήρθε η ώρα  να εκφράσει κι ο κινηματογράφος ένα πρωτόγνωρο κοινωνικό πρόβλημα που έχει δρόμο μπροστά του…

Ξεκινώ με αυτήν την επισήμανση επειδή συνέβη και τις προηγούμενες φορές που ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο έφτασε μέχρι τα Οσκαρ ως υποψήφιος κι όλοι οι «ασχολούμενοι» κράτησαν όλες τις φορές το θυμό τους αποκλειστικά για το Οσκαρ. Το ότι δεν τον είχαν βραβεύσει οι ενώσεις των κριτικών επίσης, γιατί το προσπέρασαν; Δεν τα παρακολουθούν ή δεν τα επεξεργάζονται;

Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα το 1966, σκηνοθέτης είναι ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΑΝ, σεναριογράφος ο ΛΩΡΕΝΣ ΝΤΑΡΕΛ (ναι..ναι.. ο συγγραφέας του «Αλεξανδρινού Κουαρτέτου») και πρωταγωνιστούν  η ΣΟΦΙΑ ΛΟΡΕΝ, ο ΠΗΤΕΡ ΦΙΝΤΣ κι ο ΤΖΑΚ ΧΩΚΙΝΣ