Η ταινία αυτή ξεκίνησε ως θεατρική οπερέτα. Των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου, μόλις είχε ξεκινήσει η γόνιμη συνεργασία τους, , ο Σακελλάριος έκανε ως τότε ντουέτο κυρίως με τον Δ. Ευαγγελίδη. Η οπερέτα αυτή λεγόταν «ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ» από την ελληνική απόδοση της άριας του Ριγολέτου , μια κι ο ήρωας είναι επίδοξος καλλιτέχνης της όπερας, η ηρωίδα, όμως, είναι «φτερό στον άνεμο/γυναίκας μοιάζει» όπως έλεγε η ελληνική απόδοση, αφου είναι κοκότα. Κοκότα πολυτελείας. «Σπιτωμένη» από πλούσιο κύριο , η οποία, όμως ερωτεύεται tον φτωχό μουσικο. Κι υπάρχει και το τρίτο πρόσωπο, η κοπέλα του μουσικού που του παραστέκεται…
Φάνηκε αμέσως, σχεδόν πιτσιρικάς, που εμφανίστηκε εκείνη την ωραία πρωία του 1961 με τον ¨ΕΦΙΑΛΤΗ». Ένα θρίλερ χιτσκοκικών, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, επιρροών, άρτι αφιχθείς από την Ιταλία με τις άριστες σπουδές του.
Η Οδύσσεια ενός ράπερ είναι το θέμα της καινούργιας ταινίας του ΦΑΤΙΧ ΑΚΙΝ, του τουρκικής καταγωγής Γερμανού σκηνοθέτη, κι ο ράπερ αυτός είναι υπαρκτό πρόσωπο κι η ζωή του είναι ένα κανονικό ομηρικό έπος. Με προσφυγιά κι υπόκοσμο.
Ο Βρετανικός λόγος στις οσκαρικές ταινίες, κι όχι στην βρετανική παραγωγή σε αντίθεση με τις άλλες εθνικές Ακαδημίες του κόσμου (πλην αμερικανικής) είναι αυτό που εκφράζεται στα BΑFTA, στα Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης και δείχνει ότι σταθερα προωθούμενες ταινίες φέτος- αρέσουν, δεν αρέσουν- είναι «Τα πάντα όλα», το «Tar» και «Τα πνεύματα του Ινίσεριν»- και σε βρετανικό επίπεδο το «Aftersun»
Η απονομή θα γίνει στις 15 Φεβρουαρίου. Αναφέρω μόνο τις βασικές διότι υπάρχουν κάπου 27 κλάδοι και είμαι κατά του ..τηλεφωνικού καταλόγου
Την αποκάλεσαν έτσι, ως «Η ομορφότερη γυναίκα του κόσμου», μα ήταν και τίτλος ταινίας της, που παίχθηκε στα ελληνικά ως «Η ΩΡΑΙΑ ΤΩΝ ΩΡΑΙΩΝ» Μα, ναι , για την ΤΖΙΝΑ ΛΟΛΟΜΠΡΙΓΚΙΤΑ όλα αυτά…….όπως την μάθαμε εμείς, στις δεκαετίες του μεσουρανήματος της ή ΤΖΙΝΑ ΛΟΛΟΜΠΡΙΝΤΖΙΝΤΑ όπως την προφέρουν οι Ιταλοί. Λολομπρίντζιντα για εκείνους, Λολομπριγκίτα για μας (τουλάχιστον για μένα που κρατώ το.. παλαιοημερολογίτικο)
Ναι, θα μπορούσε να λέγεται κι έτσι. Διότι τι άλλο είναι παρά αυτό: "Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ"
Τρία ακόμα Σωματεία έχουν προχωρήσει σε ανακοίνωση υποψηφιοτήτων, από αυτά των Παραγωγών είναι εκείνο που κατά τα δημοσιεύματα καθορίζει τις εξελίξεις
Είναι «ΤΟ ΑΜΑΞΑΚΙ» της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ σε σκηνοθεσία ΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ και σενάριο ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ (συνυπογράφει ο ΝΙΚΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ) με τον ΟΡΕΣΤΗ ΜΑΚΡΗ. Επιβεβλημένο πλέον ως δραματικό ηθοποιό. Ως δραματικό πρωταγωνιστή
Χωρίς να μένει αμέτοχος σε όλο αυτό κι ο σκηνοθέτης, ο ΝΤΑΡΕΝ ΑΡΟΝΟΦΣΚΥ που τον αδικούν οι «θαυμαστές» του όταν κάνει κακές ταινίες και πάνε να τις παρουσιάσουν για αριστουργήματα ενώ ο άνθρωπος είναι μια αξία με δικαίωμα και στην κακή ταινία και στην αποτυχία. Για αυτό είμαι ευγνώμων στον Εργοκεντρισμό και στην Αριστοτελική Θεωρία διότι με έμαθαν να βλέπω το εκάστοτε έργο ως ΕΡΓΟ και μέσα από αυτό τη δουλειά των δημιουργών. Κι όχι ανάποδα ώστε να χάνω τον μπούσουλα και να είμαι εκτός κινηματογραφικής πραγματικότητας.